‘พอร์ตแลนด์’ (Portland) ถือเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงเรียงนามกระฉ่อนทั่วโลกมาแต่ไหนแต่ไร แถมยังขึ้นชื่อว่าเป็นอีกเมืองฮิพแห่งรัฐโอเรกอนอย่างมากด้วย
สังเกตได้จาก เมืองนี้ เต็มเปี่ยมไปชาวเมืองที่มีแนวคิดในการดูแลสิ่งแวดล้อมและแสดงออกได้อย่างเป็นรูปธรรม ขณะเดียวกันยังเป็นเมืองต้นแบบอันดับต้นๆ ของสหรัฐอเมริกาในการสร้างและจัดการระบบขนส่งมวลชนให้ครอบคลุม
...เราจะพบเห็นทางจักรยานที่ถูกสร้างให้คนสัญจร ออกกำลังกาย รวมไปถึงปั่นไปทำงานก็ได้
...อีกทั้งเมืองนี้ ยังเต็มไปด้วยสวนสาธารณะที่เอื้อให้คนได้ใช้พื้นที่สีเขียวร่วมกันสำหรับพักผ่อน แถมยังมีการจัดการขยะรีไซเคิลอย่างเป็นระบบด้วยนะ
...Portland ยังเป็นศูนย์รวมคนหลายกลุ่มหลากประเภท ตั้งแต่ฮิพสเตอร์แต่งกายแลดูเรียบๆ แต่แอบติดหรูแบรนด์เนม ดูเนิร์ดใส่แว่นตา แต่ก็โคตรเท่ประมาณนั้น หรือจะเป็นเด็กฮิพย้อมผมสีฉูดฉาดตัดกับผิวสีขาวซีดที่เต็มไปด้วยรอยสักประหนึ่งขนเอาสวนสัตว์เปิดเขาเขียวมาไว้บนผิวหนัง พวกฮิปปี้ซึ่งนิยมสวมเสื้อผ้าวินเทจและดูดปู๊นเป็นเนืองนิจก็มี ถ้าจะให้คูลต้องถกกันด้วยหลักปรัชญาตะวันออก
...นอกจากนั้น ยังมีกลุ่มคนเฉพาะที่บ้ากาแฟขึ้นสมองก็มากองกันอยู่ที่นี่ ร้านกาแฟคลื่นที่สามที่สี่มากมายชนิดทำ Coffee Shop กันไม่หวาดไม่ไหว
...โรงผลิตเบียร์คราฟต์เบียดตัวในย่านท่องเที่ยวกินดื่มแข่งกับร้านขายกัญชา
...แพทย์แผนตะวันออกได้รับความนิยมพอๆ กับโรงพยาบาลฝรั่ง
...ช่างสักตามร้านที่เห็นได้ทั่วไปทำเงินเป็นกอบเป็นกำ บางเจ้าถึงขั้นเปิดโรงเรียนสอนการสักก็มี
...ศิลปินทุกแขนงทั้งแบบสร้างผลงานขายเป็นเรื่องเป็นราวกับศิลปินริมถนนผสมปนเปกันอยู่ในหม้อหลอมใบนี้
…กลุ่ม LGBTQ ก็มีพื้นที่ยืนในสังคมได้อย่างค่อนข้างเสรี
...ร้านอาหาร ผับ บาร์ ฟู้ดทรักมากมายขายอาหารและเครื่องดื่มทุกสัญชาติบนโลกใบนี้ เรียกว่าใครอยากกินเมนูประเทศอะไรเมืองนี้ประเคนให้ได้หมด
...แถมยังขึ้นชื่อว่ามีความหนาแน่นของสถานเริงรมย์ประเภทคลับโชว์เปลื้องผ้ามากที่สุดในอเมริกาอีกด้วย
...นอกจากนี้ ในส่วนของย่านใจกลางเมือง ก็มีพลเมืองรวมๆ กันอยู่ร่วมครึ่งล้าน แต่เมื่อรวมชานเมืองโดยรอบนับหัวก็จะได้ราว 3 ล้านคน โดยผสมผสานไปด้วยความหลากหลายทางด้านเชื้อชาติเป็นเงาตามตัวด้วย แต่แน่นอนคนขาวยังคงเป็นประชากรหลัก พวกตะวันออกกลางและอาหรับก็มีบ้าง ในขณะที่เม็กซิกันและคนเชื้อสายละตินค่อนข้างมากและมักไปกระจุกกันอยู่แถว Hillsboro ซึ่งอยู่ชานเมืองด้านตะวันตก จนคนล้อกันว่าเป็น Hillburito ส่วนพวกเอเชีย ไม่ว่าจะเป็นเวียดนาม, จีน, เกาหลี, ไทย, ลาว ทั้งหลายต่างไปรวมกันอยู่แถว Happy Valley ซึ่งอยู่ค่อนไปทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมือง จึงสังเกตได้ว่าแนวถนนหมายเลข SE 82 มักเต็มไปด้วยร้านอาหารและซูเปอร์มาร์เก็ตสัญชาติผิวเหลือง
ความหลากหลายต่างมิติทั้งสภาพแวดล้อมและเชื้อชาติดังกล่าวข้างต้น มันเลยเป็นที่มาว่าทำไม Portland ถึงดูจะกลายเป็นเมืองเพี้ยนๆ มากพอตัว
แต่เชื่อไหมว่า ชาวเมืองบางส่วนเห็นความเพี้ยนที่ผสมปนเปเหล่านี้ ว่าเป็นจุดเด่น แถมดูจะภูมิอกภูมิใจ ถึงขั้นเขียนประโยคขึ้นผนัง Keep Portland weird หรือแปลให้เข้าง่ายก็คง “พอร์ตแลนด์เอ๋ย จงอย่าหยุดเพี้ยน”
แต่ในมุมที่ควรยอมรับต่อการถอยห่าง Portland มันเริ่มหนักข้อขึ้น โดยเฉพาะช่วงปีหลังๆ มานี้เกิดการแตกขั้วทางความเห็นเกี่ยวกับการเมืองค่อนข้างรุนแรง ประจวบเหมาะกับโรคอุบัติใหม่เมื่อปีที่แล้ว ทำให้เศรษฐกิจเมืองระส่ำระสายไปพักใหญ่ จนกลายสถานประกอบการต้องพังลงไป
