Thursday, 28 March 2024
ISSUE

เราเคยรักกันใช่ไหม? Collab รัก Collab ร้าย แตกหักกันง่ายๆ แค่...

เชื่อว่าหลายๆ คน คงจะมีคนที่เคยสนิท…

แต่ถ้าเกิดคนที่สนิทใน ‘วันนี้’ ไม่อาจสนิทใจกันได้เหมือน ‘วันก่อน’ หรือ ‘มิตรแท้’ ที่เคยเคียงข้างกลายเป็นเพียง ‘มิตรเทียม’ เมื่อมีเหตุการณ์บางอย่างมากระชากความสัมพันธ์ให้ขาดกันล่ะ เราจะทำอย่างไร?

>> พังกันไปข้างนึงเลย?
>> หรือหันหน้ากลับมาพูดคุยกันได้ใหม่?

เชื่อว่าหลายคนอยากเห็นภาพของการกลับมาคุยกันได้ แต่สุดท้ายในโลกความจริงมันช่างยากเหลือ!!

THE STATES TIMES มีหลากกรณีศึกษาชวนคิด ผ่านเหล่าคนดังที่เมื่อก่อนก็เข้าใจว่าสนิทกัน ไว้ใจกัน แต่พอมาถึงวันนี้กลับกลายเป็นว่ามองหน้ากันไม่ติด เพื่อให้เราหันกลับมาคิดในสังคมที่การ ‘แตกหัก’ เกิดขึ้นได้ แค่...(ฝากผู้อ่านช่วยเติมคำตอบในช่องว่างกันดู)

>> กรณีแรกกับเหตุการณ์สดๆ ร้อนๆ ของ ‘หมอปลา’ กับ ‘ลุงพล’ ผู้ต้องหาในคดีฆาตกรรมน้องชมพู่ ซึ่งหมอปลาเคยลั่นวาจาไว้ว่า “หากลุงพลเป็นผู้กระทำผิดจริง หมอปลาจะยอมฆ่าตัวตาย” 

จนเมื่อไม่กี่วันก่อนตำรวจได้ออกหมายจับลุงพล ผู้คนในสังคมจึงออกมาตั้งคำถามเกี่ยวกับสิ่งที่หมอปลาเคยพูดไว้ แต่ทางด้านหมอปลาก็ออกมายืนยันว่าไม่ได้สนิทกับลุงพลตั้งนานแล้ว 

อันที่จริงจุดประสงค์ของการตั้งคำถามในครั้งนี้จากคนในสังคม ไม่ได้ต้องการตอกย้ำหรือเร่งรัดให้หมอปลาฆ่าตัวตายแต่อย่างใด แค่อยากอยากชี้ว่าการที่หมอปลาออกตัวแรงเข้าข้างลุงพล ทั้งๆ ที่คดีความยังไม่สิ้นสุด เป็นเรื่องที่ไม่ควรทำตั้งแต่แรก 

ขณะเดียวกันการที่หมอปลาออกมายืนยันว่าตัวเองไม่ได้สนิทกับลุงพล ก็ยิ่งทำให้คนในสังคมงงเข้าไปใหญ่ว่า เอ้า!!  สรุปแล้วสองคนนี้สนิทกันจริงไหม? แล้วไปสนิทกันตอนไหน? แล้วเพราะอะไรหมอปลาถึงกล้าออกตัวให้ลุงพลมากขนาดนั้น??

ส่วนบทสรุปความสัมพันธ์ในอนาคตของคู่จะลงเอยไปแบบไหนต่อไป (ฝากผู้อ่านช่วยเติมคำตอบ)

>> อีกคู่ต่อมา ขอยกให้กับดราม่าของนางเอกสาวสวยอย่าง ‘จั๊กจั่น อคัมย์สิริ’ ที่ก่อนหน้านี้โดนดราม่าหนักเกี่ยวกับเรื่องมือที่สาม ซึ่งเรื่องนี้หลุดออกมาจากอดีตผู้จัดการของเธอที่เคยทำงานด้วยกันมากว่า 15 ปี ถือเป็นเวลาที่ยาวนานและมากพอที่จะทำให้ไว้เนื้อเชื่อใจกัน แต่พอสืบไปสืบมากลายเป็นว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องโกหกปั้นแต่งขึ้นมา 

ทว่าดราม่าครั้งนี้ ไม่ได้มีเพียงแค่จั๊กจั่นกับอดีตผู้จัดการเท่านั้นที่แตกหักกันไป แต่เพื่อนสนิทของจั๊กจั่นอย่าง ‘นก อุษณีย์’ ก็ถึงคราวแตกหักกับตัวจั๊กจั่นด้วยอีกคน เมื่อเธอเชื่อปักใจเกี่ยวกับเรื่องมือที่สามและยังแสดงออกในเชิงหมิ่นประมาทแฟนหนุ่มของจั๊กจั่น ทำให้เกิดความเสียหาย ท้ายที่สุดก็ได้มีหมายจับแสดงออกมาจนเป็นข่าวดัง 

สิ่งที่เกิดขึ้นกับดาราสาวอย่างจักจั่น อคัมย์สิริ นอกจากจะเป็นที่สนใจของคนในสังคมแล้ว ยังทำให้เกิดการตั้งคำถามอีกว่า ทำไมคนที่รู้จักกันมาอย่างยาวนาน ถึงกล้าปั้นแต่งเรื่องราวโกหกขึ้นมา และทำไมเพื่อนสนิทถึงได้เชื่อเรื่องโกหกนั้นอย่างสนิทใจจนกลายเป็นคดีความ (ฝากผู้อ่านช่วยเติมคำตอบ)

>> ย้อนอดีตไปกับอีกกรณีที่เคยเป็นกระแสดังทั้งในโลกออนไลน์และออฟไลน์อย่าง ‘เจนนี่ ได้หมดถ้าสดชื่น’ กับ ‘เก้า เกริกพล’ เจ้าของเพลงดังฮิตติดหู ‘เลิกคุยทั้งอำเภอ เพื่อเธอคนเดียว’ ซึ่งเพลงนี้สามารถกวาดยอดการรับชมใน YouTube ไปได้กว่า 350 ล้านวิว แต่สุดท้ายเรื่องราวดราม่าก็บังเกิด เมื่อหนุ่มเก้าออกมาแฉว่าได้ค่าตัวไม่คุ้มกับแรงที่เสียไป และการแบ่งเปอร์เซ็นต์จากการทำกำไรของเพลงก็ยังไม่เท่าเทียม งานนี้ทำให้คนในสังคมต่างออกมาวิพากย์วิจารณ์อย่างหนักจนสื่อทุกช่องหยิบยกไปทำข่าว 

สุดท้ายเรื่องราวนี้ก็ไปถึงชั้นศาล เกิดการฟ้องร้องค่าลิขสิทธิ์กันไปตามกฎหมาย พอเรื่องนี้ได้ถึงหูคนในสังคม ก็ทำให้คนตั้งคำถามอีกแล้วว่า ก่อนตัดสินใจร่วมงานกัน ไม่ได้มีการเซ็นสัญญาข้อตกลงร่วมกันอย่างชัดเจนหรือ? แล้วทำไมค่าตัวจากการทำงานถึงน้อยขนาดนั้น? (ฝากผู้อ่านช่วยเติมคำตอบ)

>> ขยับไปดูเรื่องราวของ (อดีต) เพื่อนรักเพื่อนสนิทในแวดวงผู้จัดการดารากันบ้าง ระหว่าง ‘เกล้า น้ำพราว’ กับ ‘หวานเจี๊ยบ’ ทั้งสองคนเคยเป็นผู้จัดการร่วมกันให้กับดาราสาว ‘ดิว อริสรา’ แต่ถึงอย่างนั้นต่างฝ่ายต่างก็มีดาราในสังกัดของตัวเองให้คอยดูแล 

‘เกล้า น้ำพราว’ ดูแลดาราสาวพันล้านอย่าง ‘ใหม่ ดาวิกา’ ส่วน ‘หวานเจี๊ยบ’ ก็ดูแลดาราเบอร์ใหญ่อย่าง ‘ชมพู่ อารยา’ 

สิ่งที่นำมาสู่การแตกหักของทั้งสองผู้จัดการหลาย แหล่งข่าวต่างๆ มักเห็นไปในทางเดียวกันว่ามาจากการแย่งชิงงานพรีเซ็นเตอร์มาให้ลูกๆ ในความดูแล ซึ่งก็ไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วค่าตัวดาราแต่ละคนราคากี่บาท และแตกต่างกันมากน้อยแค่ไหน แต่เรื่องนี้ก็ถึงกับทำให้ ‘เกล้า น้ำพราว’ และ ‘หวานเจี๊ยบ’ แตกหักกันไป 

อย่างไรซะ พอประเด็นบาดหมางดังกล่าวกลายเป็นกระแสอยู่ช่วงหนึ่ง ผู้คนที่ติดตามข่าวก็ตั้งคำถามว่า สรุปคำว่าเพื่อนรักเพื่อนสนิทไม่มีอยู่จริงในแวดวงบันเทิงเลยหรือ? แล้วตลอดเวลาที่คบกันมา มันแตกหักเพราะแค่การชิงงานให้ดาราในสังกัดจริงๆ เหรอ? (ฝากผู้อ่านช่วยเติมคำตอบ)

โดยสรุปแล้ว จากทั้ง 4 เหตุการณ์ความสัมพันธ์ที่ยกมานี้ มีสิ่งที่เหมือนกันอย่างหนึ่ง คือ ‘ทุกกรณีดูจะเคยมีความสัมพันธ์อันดี มีความสนิทชิดเชื้อ และเคยไว้ใจกันอย่างมากมาก่อนทั้งนั้น’ แต่ก็มีเรื่องหรือเหตุการณ์บางอย่างทำให้แตกหักกันจนมองหน้ากันไม่ติด โดยเรื่องหลักที่เห็นได้ชัดเจน ก็จะเป็นเรื่องเงิน-เรื่องงาน ที่อาจจะแบ่งผลประโยชน์ไม่ลงตัว หรือตัดผลประโยชน์กันจนมีอีกฝ่ายที่เสียเปรียบ ส่งผลให้เกิดการผิดใจและไม่สนิทใจกันเหมือนเดิม 

ฉะนั้นจากกรณีที่กล่าวมาทั้งหมด อยากให้ลองย้อนมาอยู่ในโลกสวยๆ ด้วยการตั้งสติ รับฟังกันให้มาก และอย่าเพิ่งรีบตัดสินเรื่องราวใดๆ กันไปก่อน เพราะเรื่องของความสัมพันธ์หากแตกหักกันแล้วก็ยากที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม หรือถึงแม้ว่าจะกลับมาคุยกันได้ แต่ความสนิทสนมหรือความไว้เนื้อเชื่อใจก็คงไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิม

ยิ่งมีเรื่องผลประโยชน์มาแทรกด้วยแล้ว ขอบอกเลยว่า ขนาดความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวก็พังพินาศลงได้ง่ายๆ แม้เราจะเคยรักกันมากแค่ไหนก็ตาม...

ข้อมูลอ้างอิง
https://www.sanook.com/news/8359818/
https://www.komchadluek.net/news/ent/468858
https://www.thairath.co.th/entertain/news/1915823
https://mgronline.com/entertainment/detail/9640000053553
https://www.daradaily.com/news/97862/read
https://www.youtube.com/watch?v=z3yk_gW56LA


โปรเด็ด! เทหมดตัว มาสด้า 2 และ นิสสันอัลเมร่า ทักเลย! ตอบไว! แอดเลย @TheShopsTimes 

คลิก????https://lin.ee/vfTXud9

Onitsuka Tiger x DoiTung ‘เสือญี่ปุ่นห่มผ้าไทย’ ไลฟ์สไตล์สุดเท่ เก๋แบบยั่งยืน

เรียกเสียงฮือฮา ให้กับวงการสนีกเกอร์ไทยอย่างมาก เมื่อ Onitsuka Tiger แบรนด์รองเท้าสปอร์ตแฟชั่นชื่อดังจากญี่ปุ่น ได้เปิดตัวแคมเปญพิเศษที่ร่วมกับ DoiTung ซึ่งนับเป็นครั้งแรกของ Onitsuka Tiger ที่ได้ทำ Collaborationกับแบรนด์สินค้าไทย สร้างสรรค์ผ่านสนีกเกอร์สุดคูล

สำหรับ โปรเจกต์ Onitsuka Tiger x DoiTung เป็นอีกความเคลื่อนไหวของวงการแฟชั่น ระหว่างแบรนด์ดังจากแดนปลาดิบที่มาร่วม Collaborationกับโครงการพัฒนาดอยตุง โครงการหลักของมูลนิธิแม่ฟ้าหลวงในพระบรมราชูปถัมภ์ ซึ่งเป็นองค์กรไม่แสวงหาผลกำไรในราชอาณาจักรไทย ถ่ายทอดเป็นคอลเล็กชั่นรองเท้าแฟชั่นสุดคูล

โดยทั้งสองแบรนด์ ได้คิดเห็นและตกลงร่วมกันที่จะผลิตรองเท้าภายใต้คอนเซ็ปต์ ‘ความยั่งยืน’ ต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม เพื่อสร้างคุณค่าให้กับแบรนด์คงประวัติศาสตร์ได้อย่างยาวนาน ลดกระแสแฟชั่นที่มาเร็วไปไว (Fast Fashion) โดยมีไฮไลท์ที่การนำวัสดุรีไซเคิลมาทอเป็นผ้าจากฝีมือชาวบ้าน แล้วนำไปผลิตเป็นสนีกเกอร์ 3 รุ่นฮิต อย่าง Mexico 66, Mexico 66 Paraty และ Serrano โดยความพิเศษของผ้าทอแบบมือ จะให้งานละเอียดมากกว่าผ้าที่ทอด้วยเครื่องจักร ทำให้สะท้อนเอกลักษณ์ของผ้าทอมือจากเหนือสุดแดนสยามของได้อย่างสวยงาม 

ความร่วมมือในครั้งนี้ ไม่เพียงสะท้อนให้เห็นถึงความมุ่งมั่นและความคิดสร้างสรรค์ของทั้ง Onitsuka Tiger และโครงการพัฒนาดอยตุงเท่านั้น แต่ยังแสดงให้เห็นถึงแนวโน้มของโลก ที่กำลังให้ความสำคัญต่อการทำธุรกิจภายใต้แนวคิดของความใส่ใจสังคมและสิ่งแวดล้อมอย่างต่อเนื่อง

ทั้งนี้ หากย้อนไปยังจุดเริ่มต้นของโปรเจกต์นี้  เริ่มในปี 2562 โดยทางดอยตุงได้เริ่มติดต่อเป็น Partnership กับ Onitsuka Tiger จากนั้น 18 เดือนต่อมา นักออกแบบสิ่งทอไทยและทีมการผลิตของญี่ปุ่นได้ร่วมกันทำงานเพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์ โดยมีโจทย์ที่สำคัญอย่างการสะท้อนตัวตนทางธุรกิจ ที่ต้องการขับเคลื่อนไปอย่างยั่งยืน ไม่ฉาบฉวย และคงไว้ซึ่งโลกใบสวยๆ 

ดังนั้น ความร่วมมือในครั้งนี้ จึงไม่ใช่การร่วมกันผลิตรองเท้าที่เล่าเรื่องผ้าอย่างเดียว (ดอยตุง) แต่ยังเป็นการเลือกใช้วัสดุที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมาผสมผสานอย่างลงตัว

จากนั้นในปี 2563 ซึ่งเป็นช่วงที่มีการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 แต่ทางทีมงานก็ยังทำงานกันอย่างต่อเนื่อง และผลที่ออกมาคือ การเลือกใช้ผ้าแบบ Better Cotton มาทอมือ (ใช้เวลาในการผลิตหนึ่งสัปดาห์) ตั้งแต่การปั่นด้ายไปจนถึงรูปแบบของลวดลาย ซึ่งเมื่อเทียบกับผ้าทอด้วยเครื่องจักรแล้ว วัสดุที่ใช้ในผลิตภัณฑ์เหล่านี้จะนุ่มกว่าและงานดีไซน์ที่สำเร็จแล้วจะมีความละเอียดอ่อนกว่า

ยิ่งไปกว่านั้นผ้าแบบ Better Cotton ยังใช้น้ำน้อย โดยผ้าปริมาณหนึ่งกิโลกรัมจะใช้น้ำน้อยกว่าปกติ 30% ส่วนที่เหลือก็เก็บเอาไว้ใช้ในอนาคตได้ เนื้อผ้าที่ทอออกมาก็เหมาะที่จะเอาไปทำรองเท้า 

เรียกได้ว่า รองเท้าที่ผลิตออกมาจากการ Collaboration ในครั้งนี้ ผสมผสานทั้งคุณภาพอันเป็นเอกลักษณ์ทั้งของไทย และสไตล์อันเฉียบขาดแบบ Onitsuka Tiger เข้าไว้ มีโครงสร้างที่ทนทานและสวมใส่ได้สบาย ได้รับการชื่นชมจากผู้คนที่หลากหลายทั่วโลกที่ได้สัมผัส

สำหรับสิ่งทอที่นำมาใช้สำหรับรองเท้าทั้งสามรุ่นในCollaboration นี้ เป็นลวดลายที่ถูกคัดสรรมาอย่างดีจากผ้าแบบดั้งเดิมหลายประเภทที่ผลิตในท้องถิ่น อาทิ สีแดงและสีน้ำเงินที่นำมาใช้ผสมผสานเป็นคาแรคเตอร์ของสีจดจำจาก Onitsuka Tiger Stripes สไตล์ออริจินัล

ในส่วนของรองเท้า MEXICO 66 อีกสองรุ่นที่เอ็กซ์คลูซีฟ วางขายเฉพาะประเทศไทยนั้น ได้ใช้ด้าย PET รีไซเคิล 100% จากขวดพลาสติก ที่ถูกทออย่างพิถีพิถันที่ดอยตุง โดยรุ่นหนึ่งจะเป็นผ้าสีดำพร้อมปักโลโก้ Onitsuka Tiger ส่วนอีกรุ่นหนึ่งจะเป็นลายเสือ ผ้าลายเสือที่สลับซับซ้อนให้ความรู้สึกเก๋และทันสมัย นอกจากนี้สีแดงและสีเหลืองบนพื้นรองเท้านั้นมาจากสีหลักของดอยตุงและ Onitsuka Tiger

สำหรับการ Collaboration นี้นอกจากจะเป็นการผสมผสานระหว่างงานฝีมือของคนไทยกับรองเท้าไอคอนิกของ Onitsuka Tiger แล้ว ยังเป็นการจ้างงานที่มีความหมายและการดำเนินการเพื่อสังคมในเชิงบวก เป็นการสร้างความยั่งยืนในชุมชน ทำให้คนในพื้นที่โครงการฯ มีงานทำ สอดคล้องกับห้วงเวลานี้ ที่ ‘งาน’ เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการ

เพราะฉะนั้น รองเท้าที่มีเอกลักษณ์เหล่านี้ จึงเป็นตัวแทนทั้งวัฒนธรรมและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของไทย ตลอดจนมิตรภาพของไทยกับญี่ปุ่น การร่วมมือกันครั้งนี้ทำให้เกิดรองเท้าสนีกเกอร์ที่มีเรื่องราว พร้อมเป็นนิยามใหม่ของคำว่า ‘เท่’ ในแฟชั่นยุคปัจจุบันได้อย่างลงตัว 

ภาพตอกย้ำ ที่ไม่เพียงแต่ ‘เท่’ แต่ยังเลอค่าควรคู่ครองได้สะท้อนสู่สายตาคนไทยอย่างปลาบปลื้ม เมื่อสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าพัชรกิติยาภา นเรนทิราเทพยวดี กรมหลวงราชสาริณีสิริพัชร มหาวัชรราชธิดา ทรงสวมรองพระบาท ‘Onitsuka Tiger x DoiTung’ ในพระอิริยาบถสบายๆ ที่ทรงคุณค่ายิ่งนักอีกด้วย

ขอบคุณภาพ จากเพจ : เรารักสมเด็จเจ้าฟ้าพัชรกิติยาภาฯ


โปรเด็ด! เทหมดตัว มาสด้า 2 และ นิสสันอัลเมร่า ทักเลย! ตอบไว! แอดเลย @TheShopsTimes
คลิก????https://lin.ee/vfTXud9

จากน้ำแร่ สู่แฟชั่นสายเฟรช กลยุทธ์ Collaboration สุดปัง ที่ทำให้ ‘เพอร์ร่า’ ยืนหนึ่ง

ถ้าพูดกันตรงๆ สินค้ากลุ่ม ‘น้ำแร่’ แทบจะหาความต่างด้านภาพลักษณ์ได้ยากมากๆ 

ยิ่งถ้าเอาเรื่องจุดขายอย่างคุณภาพมาเล่นด้วยแล้ว ขอบอกเลยว่า เหนื่อย!! เพราะในแง่ของคุณประโยชน์ของน้ำ หาความต่างลำบาก นอกจากความสดชื่น

นั่นจึงทำให้ตลาดน้ำแร่ที่เข็นกันอยู่ในท้องตลาด กลับมาสู่การเล่นสงคราม ‘ราคา’ 

อย่างไรก็ตาม แบรนด์น้ำแร่อย่าง ‘เพอร์ร่า’ ก็เป็นกรณีอีกศึกษาที่น่าสนใจ ในการนำความต่างบางอย่างมาทำให้เกิดความฉีก โดยไม่ต้องสนใจแต่เรื่องสงครามราคาอย่างเดียว

>> ความต่างที่ว่าคืออะไร?

ความต่างที่ว่า คือ การทำการตลาดแบบ Collaboration หรือ Collab ด้วยการผสมผสานเรื่องของแฟชั่นเข้ามามิกซ์กับน้ำแร่ ให้กลายเป็นสินค้ากึ่งไลฟ์สไตล์ จนทลายกำแพงความไม่คุ้นเคยของผู้บริโภคได้อย่างถูกจริต

>> แล้วอะไรที่ทำให้เพอร์ร่าเติบโตไวในกระแสธารของธุรกิจที่หาลูกเล่นดิ้นยาก แถมตลาดก็ไม่ได้หวือหวา ออกจะซบเซาด้วยซ้ำ?

หากย้อนไปราวๆ 10 ปีก่อน ตอนที่ ‘สิงห์ คอร์เปอเรชั่น’ ส่ง ‘น้ำแร่เพอร์ร่า’ เข้าสู่ตลาด ต้องเจอกับโจทย์ที่หินไม่น้อย เพราะตลาดน้ำแร่ในขณะนั้นก็มีผู้เล่นเดิมครองอยู่

อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เริ่มวางขายและทำการตลาดอย่างเต็มรูปแบบในปี 2555 เพอร์ร่า ค่อยๆ เติบโต และกลายเป็นแบรนด์ที่มีการเติบโตมากที่สุดในตลาด โดยเมื่อปี 2562 ที่ผ่านมา มีส่วนแบ่งเป็นอันดับ 2 ราว 23.3% ห่างจากอันดับ 1 ที่มีส่วนแบ่ง 26.5%

หลังจากนั้นในช่วงเดือน ก.ค. 62-มิ.ย. 63 เพอรร่า สามารถสร้างยอดขายการเติบโตได้ถึง 12% สวนกระแสกับสภาพตลาดน้ำแร่ที่มีอยู่ในภาวะติดลบ 13.3% ในขณะที่แบรนด์น้ำแร่ ในตลาดอยู่ในภาวะติดลบตามตลาด 

ผลักดันให้ น้ำแร่เพอร์ร่า ก้าวขึ้นมาเป็น ‘ผู้นำตลาดน้ำแร่’ ในประเทศไทยสำเร็จ ด้วยส่วนแบ่งทางการตลาด 25.7% หรือมียอดขายในเชิงปริมาณ 70 – 95 ล้านลิตร คิดเป็นมูลค่าราว 1,450 ล้านบาท 

ว่ากันว่า ‘จุดเปลี่ยน’ สำคัญที่นำให้ เพอร์ร่า มาไกลถึงทุกวันนี้ ล้วนเกิดจากการที่เลือกสื่อสารกับผู้บริโภคในมุมที่ ‘แตกต่าง’ อินไซต์โดนใจ จนดันโตก้าวกระโดด ด้วยการปรับโฉมตัวเองเป็น ‘แบรนด์น้ำแร่สายแฟชั่น’ 

อย่างที่บอกไปว่าในตลาดน้ำแร่ ทุกคนแคร์เรื่องราคา แต่ก็ต้องพยายามแคร์คุณค่าด้าน Functional Benefits ด้วยการพูดถึงคุณสมบัติสินค้าอย่างต่อเนื่อง

แต่ในช่วง 3-4 ปีหลังมานี้ น้ำแร่เพอร์ร่า กลับนำไอเดีย ‘Emotional Benefits’ มาสื่อสารควบคู่ ไปกับการชูคุณสมบัติน้ำแร่ธรรมชาติ 100% ที่มีแร่ธาตุสำคัญในปริมาณที่เหมาะสมต่อร่างกาย ตอบโจทย์คนสายรักสุขภาพ

>> กลยุทธ์ดังกล่าวเกิดขึ้น หลังจากเพอร์ร่า พบคำตอบว่า พฤติกรรมผู้บริโภคส่วนใหญ่ไม่ได้ตัดสินใจเลือกซื้อน้ำแร่ เพียงเพื่อดับกระหาย หรือให้ความสดชื่นเท่านั้น แต่พวกเขาจะซื้อเพราะสนใจภาพลักษณ์ และเริ่มให้ความสำคัญกับสินค้าที่ภาพลักษณ์แตกต่าง จนสามารถตอบโจทย์ไลฟ์สไตล์ตนเอง <<

เรื่องนี้สอดคล้องกับผลวิจัยของเพอร์ร่า โดยปรากฎผลว่ากลุ่มเป้าหมายของน้ำแร่เพอร์ร่า 70% เป็นผู้หญิง และผู้ชายมีเพียง 30% ทางแบรนด์จึงมองว่าลูกค้าส่วนใหญ่มีความสนใจเรื่องการแต่งตัว และชอบความสวยงามดูดี

จากอินไซด์ดังกล่าว กลายเป็นจุดเริ่มต้นสู่ภาพลักษณ์ใหม่!!

น้ำแร่เพอร์ร่า ได้เริ่มค่อย ๆ ปรับและนำเสนอผ่านเรื่องราวความสนใจใกล้ตัวผู้หญิง เช่น ‘แฟชั่น’ มามัดใจลูกค้า โดยตลอด 3 ปีมานี้ Collaboration Marketing ดูจะเป็นกลยุทธ์สำคัญในการรันธุรกิจ ผ่านการเปิดตัวขวดรุ่น Limited Collection 

โดยเพอร์ร่าจับมือกันกับดีไซเนอร์ไทยชั้นนำระดับประเทศ ที่มาร่วมกันสร้างสีสันออกแบบลวดลายบนขวดแตกต่างกันไปในทุกปี ไม่ว่าจะเป็น Disaya, Issue, Asava, Vatanika, Poem, SIRIVANNAVARI BANGKOK, Jennifer Bouron ศิลปินระดับโลกชาวฝรั่งเศส... 

หรือแม้แต่ จี๊ป – ภาสินี คงเดชะกุล ศิลปินชื่อดังผู้เคย Collaborate ออกคอลเล็กชั่นพิเศษกับแบรนด์ระดับโลกอย่าง Louis Vuitton, Rimowa จนทำยอดขายได้รวดเร็วกว่าที่ตั้งเป้าไว้ 3 เดือนทุกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์วันนี้ อาจจะไม่ใช่สิ่งจีรังสำหรับอนาคต เพียงแต่ในวันนี้ตลาดน้ำแร่มีแบรนด์เพอร์ร่ายืนหนึ่งบนโพเดี้ยมนี้ เพราะเดินเกมมาถูกทาง เข้าใจตลาด เข้าใจผู้บริโภคของตนเอง และรู้ว่าจะต้องบรรเลงท่วงทำนองของสินค้าบทไหนให้เข้ากับบริบท 

กรณีศึกษาของเพอร์ร่านี้ จึงสะท้อนให้เห็นว่า ในยุค Digital Disruption ที่ทุกอย่างสามารถ ‘ปัง’ หรือ ‘พัง’ ได้ในชั่วข้ามคืน ใครพลวัตกว่า ก็คว้าโอกาสได้ก่อน และพลวัตที่เหมาะสมของเพอร์ร่า คือ Collaboration Marketing ที่มาได้ถูกจังหวะกับพฤติกรรมคนเหลือเกิน

ข้อมูลอ้างอิง
https://www.marketingoops.com/news/biz-news/sirivannavari-bangkok-purra/
https://marketeeronline.co/archives/179054
https://www.brandage.com/article/20068/Purra
https://mgronline.com/business/detail/9630000077479
https://www.brandbuffet.in.th/2017/08/purra-mineral-water-thai-designer/
https://www.gqthailand.com/gq-hype/article/gq-hype-vol-75


โปรเด็ด! เทหมดตัว มาสด้า 2 และ นิสสันอัลเมร่า ทักเลย! ตอบไว! แอดเลย @TheShopsTimes
คลิก????https://lin.ee/vfTXud9

พันธมิตรเฉพาะกิจ เกาะกันไว้ 'ได้' มากกว่าที่คิด

ว่าจะเปิดเพลง 'จับมือกันไว้' ของพี่เบิร์ดมาฟังเบาๆ ในช่วงที่ความสามัคคีในเมืองไทยมันผุๆ พังๆ ซะหน่อย แต่พลันกลับเกิดไอเดียอื่นแทรกมาเป็นบทความที่อยากสะท้อนสู่สถานการณ์ในช่วงปัจจุบันอย่างไวว่อง

ในยุคที่ 'ความหวัง' และ 'ความฝัน' เริ่มไม่เดินเคียงไปด้วยกัน เพราะความยากลำบากจากโควิดที่ทำให้โลกพลิกตารปัตร 

>> ฝันไกลไม่ได้เหมือนเคย!! 

>> หวังไว้ไม่เป็นอย่างตั้งใจ!! 

ว่าแล้ว!! ในบางครั้ง หากการเดินคนเดียว มัยเหนื่อยไป ก็ลองมองหาใครสักคนมาพยุงตัวเรา ขณะที่เราก็พร้อมพยุงเขาไปด้วยได้พร้อมกัน

เราควรกลับมาสู่ยุคของความสามัคคีอีกครั้ง!! 
Combinated Mission

เรื่องนี้ขอสะท้อนผ่านกลยุทธ์ทางธุรกิจ ที่หลายแบรนด์เลือกใช้ในการสร้างการเติบโตและเติมเต็มบางอย่าง ที่เขาเรียกว่า 'x' หรือไป 'จับมือ' กับแบรนด์อื่นๆ

เป้าหมายของการ x ก็เพื่อเอาจุดเด่นของแต่ละแบรนด์ มาเป็นพลังส่งเสริมซึ่งกันและกัน อย่างก่อนหน้านี้ ดอยตุง ร่วมกับ โอนิสึกะ ก็ทำออกมาได้ดี จนขายเกลี้ยงแผงในช่วงเวลาไม่นาน

ถึงกระนั้น หากพูดถึงกลยุทธ์การจับมือที่โคตรปังปุริเย่ ก็มักจะมีกลุ่มแบรนด์ทึ่ทำให้ต้องนึกถึงเป็นลำดับแรกๆ อย่าง Louis Vuitton x Supreme ซึ่งเรียกได้ว่าสร้างปรากฏการณ์ความสำเร็จแบบถล่มทลาย

โดยหลายครั้งที่ Louis Vuitton x Supreme เปิดตัวคอลเลกชันใหม่ออกมา สินค้าชิ้นนั้น ก็จะขายหมดภายในไม่กี่นาที

ถึงขนาดที่ว่า ในปี 2017 ทางบริษัท LVMH เจ้าของแบรนด์ Louis Vuitton ได้เขียนไว้ในรายงานประจำปีของบริษัทว่า คอลเลกชัน Louis Vuitton x Supreme คือ สุดยอดขุมพลังของบริษัท

การ x กันครั้งนี้ ของทั้ง 2 แบรนด์ ยังเป็นการสร้างปรากฏการณ์ใหม่ให้วงการแฟชั่น 
จากที่เดิมที ภาพลักษณ์ของ Louis Vuitton เป็นแบรนด์ Hi-end ที่ดูมีความเป็นผู้ใหญ่ ส่วน Supreme นั้นมีความเป็นวัยรุ่น พอมาจับมือกัน ฝั่ง Louis Vuitton กลายเป็นแบรนด์ที่เข้าถึงลูกค้าที่ชอบแฟชั่นแนวสตรีตมากขึ้น ส่วนฝั่ง Supreme ก็มีภาพลักษณ์ที่ดูพรีเมียมมากขึ้น และสินค้าบางอย่างในคอลเลกชันนี้ก็กลายเป็นของสะสม ที่มีราคาแพง

การจับมือกันครั้งนี้ ยังกลายมาเป็นสูตรสำเร็จของการจับมือกัน ระหว่างแบรนด์ดังอีกมากมาย
อย่างเช่น Nike x OFF-WHITE หรือ adidas x PRADA

อีกหนึ่งตัวอย่างของการใช้พลังแห่งการจับมือกันระหว่างธุรกิจ คือ กรณีของแบรนด์ตัวต่อขวัญใจเด็ก ๆ อย่าง “LEGO”

เราอาจจะคุ้นเคยภาพของ LEGO ว่าเป็นแบรนด์สำหรับเด็กเล็ก แต่รู้หรือไม่ว่า ช่วงหลังๆ มา LEGO เริ่มให้ความสำคัญกับการไปจับมือกับต่างแบรนด์มากขึ้น เพื่อปรับภาพลักษณ์ให้เข้าถึงกลุ่มลูกค้าได้กว้างมากขึ้น

อย่างเช่น การไปจับมือกับแบรนด์รถหรูอย่าง Lamborghini ซึ่ง LEGO ได้หยิบเอาจุดเด่นเรื่องความละเอียดอ่อนของการออกแบบตัวต่อ

มาสร้างเป็นโมเดลรถหรู Lamborghini Sián FKP 3 ที่ประกอบขึ้นจากตัวต่อ LEGO ทั้งหมด 3,696 ชิ้น โดยที่โมเดล จะมีอัตราส่วน 1 ต่อ 8 เมื่อเทียบกับขนาดรถของจริง

โมเดล Lamborghini Sián FKP 3 ย่อส่วนนี้ สามารถสร้างมูลค่าเพิ่มได้สูงมาก ถึงขนาดที่ LEGO สามารถตั้งราคาขายได้สูงถึงประมาณ 12,000 บาท เลยทีเดียว

จากสองตัวอย่างที่ว่ามานี้ เราสามารถสรุปข้อดีของการจับมือกันระหว่างธุรกิจออกมาได้ก็คือ

1. ช่วยขยายฐานลูกค้าให้กว้างขึ้น

อย่างกรณีของ Louis Vuitton x Supreme ก็มีลูกค้าบางค้าบางคนที่เป็นแฟนคลับของ Supreme ออกมาบอกว่า ตอนนี้เขาได้กลายมาเป็นแฟนคลับ Louis Vuitton ไปแล้ว หลังจากที่ได้ซื้อคอลเลกชันนี้

ส่วนทางฝั่ง LEGO ที่ไปจับกับแบรนด์รถหรู
ก็จะได้ฐานแฟนคลับคนที่ชื่นชอบรถ หรือคนชอบสะสมโมเดลรถยนต์เพิ่มขึ้นมา

2. เสริมพลังซึ่งกันและกัน โดยไม่ต้องใช้ต้นทุนสูง

เมื่อก่อนถ้าแบรนด์ไหนต้องการชื่อเสียงของอีกแบรนด์ บริษัทเจ้าของแบรนด์นั้น ก็อาจต้องทุ่มทุนซื้อกิจการของแบรนด์ที่ต้องการ เข้ามาเป็นของตัวเอง

แต่หากทั้งสองแบรนด์ใช้วิธีจับมือกันทำแคมเปญ หรือทำสินค้าบางชิ้นร่วมกัน ก็จะช่วยลดต้นทุนที่ฝ่ายหนึ่งจะต้องทุ่มเงินเพื่อ Take over กิจการ
ส่วนอีกฝ่ายหนึ่ง ก็จะได้ไม่ต้องเสียกิจการ หรือเสียแบรนด์ให้อีกฝ่ายไป

3. การจับมือกัน ทำให้แต่ละฝ่ายได้เรียนรู้เรื่องใหม่ๆ ไปด้วยกัน

อย่างเช่น LEGO ที่ไปจับมือกับ Lamborghini
ก็จะได้เรียนรู้รายละเอียดของชิ้นส่วนรถยนต์ ซึ่งอาจรวมไปถึงกระบวนการผลิต ส่วน Lamborghini ก็น่าจะได้เรียนรู้ความละเอียดอ่อนในการออกแบบชิ้นส่วนชิ้นเล็กๆ จากทางฝั่ง LEGO

ทั้งหมดนี้ถือเป็นการเรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆ ซึ่งกันและกัน ซึ่งจะเป็นการเปิดโลกแห่งการเรียนรู้สิ่งใหม่ในแต่ละองค์กร และอาจนำองค์ความรู้ใหม่มาต่อยอดนวัตกรรมได้ในอนาคต

จะเห็นได้ว่า การเปิดใจหันมาทำอะไรร่วมกันระหว่างแบรนด์หรือระหว่างธุรกิจนั้น ให้อะไรใหม่ๆ กับองค์กรมากกว่าที่ใครหลายคนคิด

อย่างในบ้านเรา อาจจะไม่ต้องคิดไกลถึงธุรกิจแนวนั้น เอาแค่ธุรกิจไหนกำลังเหงาหงอย บางทีการเดินไปคุยกันแบบเปิดอก และถามถึงสารทุกข์สุขดิบกันหน่อย คุณอาจจะแชร์บางอย่างแก่กันได้

ร้านข้าวของหมู่บ้านนี้ อาจจะไป Combinated กับคนคุ้นเคยที่มาส่งน้ำให้ เปลี่ยนจากแค่ส่งน้ำ ไปส่งข้าวเพิ่ม คิดส่วนแบ่งค่าส่งไป โดยที่ร้านข้าวก็ไม่เหงาจากยอดคนหาย

ทำโปรโมชั่นแรงๆ กันก็ยังได้ กินข้าวร้านนี้ ได้ตัดผมฟรีร้านนั้น หรือซื้อทองร้านนั้น นำคูปองพิเศษไปแลกกาแฟฝั่งตรงข้ามฟรี 1 แก้วไรงี้

ความร่วมมือเหล่านี้ เป็นสิ่งที่สามารถเกิดขึ้นได้ โดยเฉพาะในยุคที่เราต้องการ 'การอยู่รอด'

หากผู้นำและคนในองค์กรมีแนวคิดแบบเติบโต หรือ Growth Mindset ซึ่งเป็นแนวคิดที่จะทำให้องค์กรพยายามปรับตัว และมองหาโอกาสทางธุรกิจและความท้าทายใหม่ๆ โดยไม่ยึดติดว่าต้องทำอะไรแบบเดิมๆ

...ไม่ว่าจะความหวังเอย 
...ไม่ว่าจะความฝันเอย
...เอื้อมถึงได้ทั้งนั้น

แค่... "จับมือไว้ แล้วไปด้วยกัน" 

พี่เบิร์ดไม่ได้กล่าวไว้ แต่ร้องไว้!! 

ข้อมูลอ้างอิง 
https://www.blockdit.com/posts/6059cdb9fa1a983ce66f1565
https://www.qualitylogoproducts.com/blog/12-best-brand-collaborations/
https://www.businessinsider.com/lego-releasing-lamborghini-sian-set-2020-5


โปรเด็ด! เทหมดตัว มาสด้า 2 และ นิสสันอัลเมร่า ทักเลย! ตอบไว! แอดเลย @TheShopsTimes
คลิก????https://lin.ee/vfTXud9

ตีมือแตก!! ดราม่า ‘เทนม’ ชนวนเหตุ ‘แบน’ รายการจีน สะท้อน ‘กฎหมายแดนมังกร’ ที่ไม่ได้เขียนขึ้นมาเล่นๆ

หยุด!! พฤติกรรมสิ้นเปลืองอาหาร 

จีนถึงขั้นออกกฎหมายปรามการสิ้นเปลืองอาหารเป็นการเฉพาะ โดยเมื่อหลายปีที่ผ่านมาประเทศจีนได้รณรงค์ให้ทั่วทั้งสังคมหยุดพฤติกรรมอาหารสิ้นเปลือง จนเมื่อวันที่ 29 เมษายน 2564 ที่ผ่านมาได้ลงมติผ่าน “กฎหมายต่อต้านการสิ้นเปลืองอาหาร” และประกาศให้มีผลบังคับใช้ทันที 

บริบทของกฎหมายนี้เป็นอย่างไร?
-    การรับประทานอาหารระหว่างปฏิบัติหน้าที่ราชการ ต้องไม่เกินมาตรฐานตามที่กำหนดไว้ 
-    สามารถมอบรางวัลแก่ผู้บริโภคที่ “รับประทานอาหารเกลี้ยงจาน” ได้  
-    สามารถเก็บค่าบริหารจัดการขยะอาหาร กับผู้สั่งอาหารเยอะจนเกิดการเหลือทิ้งได้  
-    ภัตตาคารร้านค้าใด ล่อลวงลูกค้าให้สั่งอาหารเกินความพอดี จะต้องถูกลงโทษ ปรับสูงสุดไม่เกิน 10,000 หยวน หรือเป็นเงินไทยราว 5 หมื่นบาท
-    ผู้ผลิตและเผยแพร่คลิปวีดีโอ “กินทิ้งกินขว้าง” จะต้องถูกลงโทษ ปรับสูงสุดไม่เกิน 100,000 หยวน หรือราว 5 แสนบาท 

อ่านๆ ดูแล้ว บรรดาคนรุ่นใหม่ อาจจะมองว่ากฎหมายเหล่านี้ ดูไร้สาระ แต่ขอบอกคุณกำลังคิดผิด!! 

พิจารณาได้จากเหตุการณ์สะเทือนวงการไอดอลจีน หลังเกิดคลิป แฟนคลับซื้อนมมาเททิ้งเป็นจำนวนมาก เพื่อเอารหัส QR Code ใต้ฝา ไปโหวตให้กับผู้เข้าแข่งขันจากรายการไอดอลชื่อดัง อย่าง ‘Youth With You 2021'

ซึ่งผลิตภัณฑ์นม เป็นสปอนเซอร์ของรายการ ที่ได้ไอดอลเกาหลี ลิซ่า Black Pink ที่นอกจากจะเมนเทอร์ในรายการ ‘Youth with you 3’ แล้วก็เป็น 1 ในพรีเซนเตอร์ของผลิตภัณฑ์นมแบรนด์ยักษ์ใหญ่ของจีนอีกด้วย ทำให้ประสบความสำเร็จขายดีเป็นเทน้ำเทท่าหลังสนับสนุนรายการ 

แต่แน่นอนว่า ไม่มีใครที่ซื้อสินค้าไปเพราะอยากจะบริโภค เพียงแต่อยากได้ QR Code ที่แถมกับนมทุกกล่อง เพื่อไปโหวตให้กับผู้เข้าแข่งขันที่ตนเองเชียร์ และชื่นชอบอยู่เท่านั้น 

จากเหตุการณ์ดังกล่าว ได้กลายเป็นที่วิจารณ์อย่างรุนแรงในสังคมจีน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พฤติกรรมของประชาชนส่วนใหญ่ ได้ขัดกับสิ่งที่รัฐบาลจีนพยายามจะส่งเสริม นั่น คือ ‘การกำชับไม่ให้สื่อสนับสนุนการใช้อาหารอย่างสูญเปล่า’ ส่งผลให้รายการต้องยุติการฉายในรอบตัดสิน 

โดยโครงการต่อต้านการทิ้งอาหาร รัฐบาลจีนได้ออกมาให้ความเห็น ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นว่า…

“นี่คือพฤติกรรมการต้องการแสวงหากำไร โดยไม่สนใจว่าจะต้องทิ้งอาหารอย่างสุรุ่ยสุร่าย แล้วยังเป็นการ ลบหลู่เราแรงงาน ที่ลงมือโรงแรงไปจนได้อาหารเหล่านี้มาซึ่งถือว่าขัดต่อกฎหมายอย่างชัดเจน” การทำแบบนี้ยังจะสร้างค่านิยมที่ผิด และบิดเบือนให้กับคนรุ่นใหม่

แล้วทำไมจีนถึง ‘จริงจัง’ กับเรื่องนี้มากขนาดนั้น?

“ใครจะรู้ที่มาของข้าวสวยในถ้วย ทุกเมล็ดมาจากความขยันทำนา อันแสนเหนื่อยล้า” บทกวีโบราณหนึ่ง ภายใต้การชี้นำ ของผู้นำจีน สี จิ้นผิง น่าจะเป็นตัวสะท้อนเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจน

เหตุเกิดจากการสิ้นเปลืองอาหารในจีน เป็นสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นในสังคมจีน แม้วันนี้จีนจะกลายเป็นประเทศที่เหลือกินเหลือใช้แค่ไหนก็ตาม โดยเขาไม่ต้องการให้ค่านิยมทิ้งขว้างเกิดขึ้นกับคนรุ่นหลังที่ไม่เคยประสบความยากลำบากเฉกเช่นผู้คนในอดีตมาก่อน 

อย่างไรก็ตาม ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา จีนก็พยายามยืนหยัด ส่งเสริมการมัธยัสถ์ อดออม ต่อต้านการสิ้นเปลือง หรือจัดแคมเปญ “ทานเกลี้ยงจาน” เพื่อหยุดยั้งการสิ้นเปลืองอาหาร ซึ่งได้รับผลสำเร็จในระดับหนึ่ง โดยเฉพาะการจัดการงบประมาณของรัฐได้ลดน้อยลง แต่อย่างไร ในบางพื้นที่ก็ยังคงแก้ไขปัญหานี้ได้ไม่ดี

นั่นก็เพราะในช่วงเวลาที่ผ่านมา ข้าราชการ และเจ้าหน้าที่รัฐ ชอบกินเลี้ยงด้วยเหตุผลต่างๆ ซึ่งงานเลี้ยงส่วนใหญ่มักจะ “กินทิ้งกินขว้าง” นั้น ถือเป็น “การบริโภคด้วยเงินหลวง” แม้สถาบันวิจัยจีนเคยประกาศว่า เฉพาะอาหารเหลือทิ้งจากโต๊ะของจีน มีปริมาณมากถึงราว 17-18 ล้านตัน จะพอเลี้ยงผู้คนได้มากถึง 30-50 ล้านคน แต่ปัญหานี้ก็ยังคงดำรงอยู่ในสังคมจีนมาเรื่อย ๆ 

จนกระทั่ง สี จิ้นผิง ได้เสนอวิธีแก้ไขปัญหานี้ว่า ต้องเพิ่มระเบียบทางกฎหมายที่เกี่ยวข้อง กวดขันการกำกับดูแล ใช้มาตรการที่มีประสิทธิผล สร้างกลไกในระยะยาว รวมทั้งต้องเพิ่มการปลูกฝังแนวคิดการประหยัด นิสัยการมัธยัสถ์อดออม ตลอดจนแนวคิด “การประหยัดเป็นเกียรติ และการสิ้นเปลืองเป็นเรื่องน่าอับอาย” ให้เกิดขึ้นในทั่วทั้งสังคมจีนอย่างแท้จริง 
.
ภายใต้ภูมิหลังเช่นนี้ “กฎหมายต่อต้านการสิ้นเปลืองอาหาร” จึงได้ถือกำเนิดขึ้น ในจีนในที่สุด…

และการเชือดครั้งใหญ่ บนรายการดังอย่าง ‘Youth With You 2021' ก็น่าจะเป็นตัวสะท้อนให้เห็นว่า

กฎหมายจีน ที่เกิดจากความตั้งใจให้สังคมวิ่งเป็นเส้นตรง ‘ไม่ได้เขียนขึ้นมาเล่นๆ’

ข้อมูลอ้างอิง
https://mgronline.com/entertainment/detail/9640000044594
https://www.jeenthainews.com/china-news/culture/15886_20210510


โปรเด็ด! เทหมดตัว มาสด้า 2 และ นิสสันอัลเมร่า ทักเลย! ตอบไว! แอดเลย @TheShopsTimes
คลิก????https://lin.ee/vfTXud9

ทั้ง ‘รัก’ ทั้ง ‘เกลียด’ Idiot จริงๆ

หลาย ๆ คนอาจจะเคยเป็น ‘ติ่ง’ หรือ เป็นแฟนคลับของอะไรสักอย่างหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็น ศิลปิน ดารา หรือ การ์ตูน งานอดิเรกต่าง ๆ 

อย่างในสมัยก่อน (หรือสมัยนี้ก็ยังออนแอร์อยู่มั้งนะ อันนี้ส่วนตัวก็ไม่แน่ใจ) จะมีรายการชื่อ “แฟนพันธุ์แท้” ที่หลาย ๆ คนอาจจะไปแข่งขันในการเป็นคนที่รู้ลึก รู้จริงในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ในสิ่งที่เราคลั่งมาก ๆ ผู้ชนะจะได้เป็นสุดยอดแฟนพันธุ์แท้ 

ตอนที่ได้ดูก็รู้สึกได้เลยว่า โอ้โห ! ผู้คนเหล่านี้เขารัก และ เทิดทูนสิ่งที่เขาชอบเป็นอย่างมากเลยนะคะ จนบางทีก็สงสัยว่า แล้วถ้าเกิดเขารักมาก ๆ ก็ต้องมีอีกคนพวกนึงที่เกลียดมาก ๆ ขึ้นมาจะเป็นยังไง ??

อย่างที่หลาย ๆ คนพูดว่า มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด ซึ่งมันก็เป็นสัจธรรมอยู่แล้วล่ะค่ะ 
แต่เดี๋ยวนี้ มันแปลกตรง!! ใครที่เคยคนรัก เขาก็สามารถกลับกลายมาเกลียดได้ในเวลาเดียวกันด้วย…

มันมีจริง ๆ หรอ?

มีจริง ๆ ค่ะ ! สมัยนี้ Social Media มันรุนแรงจริง ๆ เพราะด้วยกระแสต่าง ๆ ที่รุมเร้าเข้ามานั้น หากใครยิ่งดังมาก แฟนคลับเยอะมาก ชีวิตส่วนตัวของเหล่าศิลปินนั้น ๆ ก็แทบไม่เหลือ 

บางครั้งถ้าเหล่าแฟนคลับเขาได้ไปรู้ลึกรู้จริงในเรื่องที่ศิลปินไม่ได้อยากให้รู้ และไม่ได้อยากให้ยุ่ง ถ้าเป็นเรื่องดี ๆ ก็ดีไป แต่ถ้ามันเป็นเรื่องแย่นี่สิ เหล่าแฟนคลับอาจนำมาแฉจนกลายเป็นการทำร้ายศิลปินกันไปเลยทีเดียว 

พอขยายวงกว้างจากคนหนึ่งไปอีกคนหนึ่ง มันก็เลยเกิดเป็นกระแสแบนศิลปินดาราคนนั้นไปเลยก็มี 
อย่างตัวอิชั้นเอง เคยมีข้อสงสัยขึ้นมาว่า….ศิลปินที่โดนแบนขนาดนี้ หรือโดนทำร้ายจากเหล่า Social Media มากมาย โดยเฉพาะยิ่งเป็นพวกแฟนคลับที่ปากเคยบอกว่ารักนักรักหนา แต่สวนทางกับพฤติกรรมที่เขาทำ (แอบโรคจิต) เพราะยิ่งเห็นศิลปินดาราที่เรารักเจ็บมากเท่าไร พวกหล่อนยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น…. เอ้า ! มันยังไงกันล่ะเนี่ยยย

ท่านผู้อ่านอาจจะคิดว่าเรื่องแบบนี้มันเรื่องมโน โลกใบนี้มันพัฒนาการความโหดร้ายไปถึงขั้นนี้แล้วหรือ?

เหล่าแฟนคลับทำร้ายตัวศิลปินที่เขารัก มันคงไม่มีหรอก!! 

ประสบการณ์ของอิชั้นที่เคยเห็นภาพชัดแบบ Full HD มาแล้ว เพราะได้ตามติดโปรไฟล์เชิงดิ่งทั้งทั้งไทยและเทศมาพอควร เลยอยากชวนมาเปิดหูเปิดตากันเบา ๆ

อย่างตัวอย่างแรกที่อิชั้นขอนำเสนอการแบนอย่างแรก อย่าง ‘วชิรวิชญ์ ชีวอารี’ หรือ ‘ไบร์ท’ หรือที่หลาย ๆ คนอาจจะรู้จักในนาม ‘ไบร์ท-วิน’ นักแสดงซีรีส์วาย ที่กำลังเป็นที่โด่งดังมากในช่วงนี้ แต่เชื่อไหมคะว่าหนุ่มไบร์ทเนี่ยเคยโดนกระแสโดนแบนถึงขนาดขั้นติด #boycottbright กันเลยทีเดียว 


ในช่วงตอนนั้นที่มี # นั้นเกิดขึ้น ตัวอิชั้นเองก็ได้เข้าไปด้อม ๆ มอง ๆ เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น หลาย ๆ คนที่ตั้งโพสต์ลง Social Media ออกมาแฉ ออกมาแบน เพราะรับไม่ค่อยได้กับพฤติกรรมของหนุ่มไบร์ท มีทั้งการเตะบอลอัดใส่เพื่อน ทำลายการประกวดวงดนตรีในโรงเรียน เหยียดเพศ มีการฟอลแอคเคาท์ 18+ มีภาพตอนที่หนุ่มไบร์ทสูบบุหรี่ไฟฟ้า รวมไปถึงการลอกดีไซน์งานคนอื่นในสินค้าของตนเอง ซึ่งในตอนนั้นหนุ่มไบร์ทที่กำลังแจ้งเกิดจากซีรีส์โดนหนักมากๆ เลยล่ะค่ะ ทั้งแฟนคลับไทยและแฟนคลับต่างประเทศ ต่างออกมาแฉวีรกรรมแสบ ๆ ไม่หยุดกันเลยทีเดียว ซึ่งมีข้อสังเกตว่า…ถ้าไม่ใช่แฟนคลับก็อาจจะเป็นกลุ่มที่เกลียดหนุ่มไบร์ทมาตั้งแต่เด็กเลยมั้งคะเนี่ย 

แต่สุดท้ายหนุ่มไบร์ทก็พัฒนาตัวเองให้ทุกคนเห็นว่าตอนนี้เขาเป็นคนที่ดีขึ้นกว่าแต่ก่อน จนตอนนี้หนุ่มไบร์ทก็กลับมาทำงาน สร้างฐานแฟนคลับได้เยอะขึ้นมากกว่าเดิม เหล่าพวกที่แบนก็คงเลิกอคติและหันมาติดตามผลงานของเจ้าตัวมากขึ้นกว่าเดิมอีกค่ะ

ตัวอย่างต่อมาอิชั้นขอข้ามประเทศนิดนึงนะคะ หลาย ๆ คนก็คงจะรู้จัก Girl Group ตัวแม่อย่าง Girl’s Generation หรือ SNSD ตัวแม่แห่งวงการ K-pop ที่มีอายุอานามวงมากกว่า 10 ปี แต่กว่าจะประสบความสำเร็จมาได้ขนาดนี้ ใครจะคิดล่ะคะว่าพวกนางจะโดนแฟนคลับวงอื่น ๆ แบน ปิดไฟ เชิดใส่พวกนางมาแล้ว ! 


ย้อนไปไกลกว่าปี 2007 ในปีที่ SNSD ได้ออกมาปรากฏตัว เด็กสาว 9 คนจากค่าย SM entertainment ที่มีศิลปินตัวดังอย่าง Super Junior ที่ครองใจตกแฟนคลับในเกาหลีใต้ได้อย่างมากมาย พอพวกนางปรากฏตัว เดบิวต์เป็นศิลปินเท่านั้นแหละคะ…พวกนางโดนแบนเลย ! ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้มีชื่อเสียงมาก ซึ่งสาเหตุก็มาจากการที่ค่ายชอบจับ SNSD และ Super Junior ทำงานด้วยกัน ทั้ง 2 วงฝึกด้วยกันมานานก็ย่อมมีความสนิทกัน เป็นธรรมดา ทำให้มีภาพออกตามสื่อต่าง ๆ จากความน่ารักสดใส กลายเป็นความเกลียดขี้หน้า หมั่นไส้ เหล่าแฟนคลับของ Super Junior ก็โกรธสิคะ มายุ่งอะไรกับศิลปิน โอปป้าที่ฉันรักมาตั้งนาน และมีข่าวลือว่าพวกนางศัลยกรรมกันทั้งวง สวยปลอม ๆ 

จนในที่สุดก็มีเหตุการณ์ที่ร้ายแรงที่สุดคือ การแบนจากแฟนคลับทุกวง ! ในสมัยนั้นศิลปินจะมาแสดงโชว์เพลงของตัวเอง ก็มีเหล่าแฟนคลับต่างชูแท่งไฟ สีสันสวยงามของวงตัวเอง เมื่อ SNSD ขึ้นมาแสดง แฟนคลับทุกวงต่างพร้อมใจกันปิดไฟ จนเป็นเหตุการณ์ที่เรียกว่า Black Ocean ซึ่งเป็นการแบนที่รุนแรงมาก ไม่มีเสียงเชียร์ ไม่มีเสียง กรี้ดใด ๆ ทั้งสิ้น ทำให้ทั้งวงรู้สึกเสียใจ แต่สปริตพวกนางก็ยอมแสดงจนจบเพลง… ฮืออออ มันน่าเจ็บปวดใจจริง ๆ นะคะ  


ท้ายที่สุดแล้วพวกนางก็เก็บแรง ให้กำลังใจกันและกัน และฮึดสู้อีกครั้งจนพวกนางได้ปล่อยเพลง “Gee” เพลงที่พลิกโชคชะตา พลิกชีวิตพวกนางให้ดังไปทั่วโลก ผู้คนต่างมาเริ่มสนใจ ฟังเพลง และ ติดตามผลงาน มากยิ่งขึ้นจนในปัจจุบันวงก็ยังเป็นที่โด่งดัง และ ยังเป็นตัวแม่แห่งวงการ Kpop ที่ใคร ๆ ก็ไม่สามารถล้มได้

และนี้เป็นตัวอย่างของการแบนศิลปินและไอดอลทั้งไทยและต่างประเทศที่ในหลาย ๆ ครั้งการแบนก็เกิดจากเหล่าแฟนคลับที่รักและหลงในตัวศิลปินจนทำให้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้หลาย ๆ ครั้งศิลปินอาจจะรู้สึกเสียใจและต้องเสียความเป็นส่วนตัว หรือ เสียทั้งกำลังใจในการทำงาน เป็นแฟนคลับที่ดีต้องรู้จักแยกแยะ และ ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนกันนะคะ 

ข้อมูลอ้างอิง
https://women.kapook.com/view227735.html
https://channel-korea.com/snsd-black-ocean/


โปรเด็ด! เทหมดตัว มาสด้า 2 และ นิสสันอัลเมร่า ทักเลย! ตอบไว! แอดเลย @TheShopsTimes 

คลิก????https://lin.ee/vfTXud9

เรื่องวุ่นๆ ของมนุษย์ ‘โลกแบน’

บนโลกใบนี้ต่างมีความเชื่อมากมายซึ่งหนึ่งในความเชื่อที่เรียกได้ว่า ถกเถียงกันมาแล้วไม่รู้กี่ยุคกี่สมัย อย่างเรื่อง ‘โลกกลม’ หรือ ‘โลกแบน’ ก็ยังเป็นข้อถกเถียงสุดคลาสสิค เพราะแม้ว่าจะมีองค์กรที่น่าเชื่อถือต่างๆ ออกมายืนยันมากมายว่า เฮ้ย! โลกเรามันกลมนะเว้ย!! แต่ก็ยังมีคนอีกไม่น้อยที่ไม่เชื่อและยืนยันว่าโลกเรานั้น ‘แบน’ 

ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เผื่อใครที่ยังไม่เคยทราบข้อมูลเกี่ยวกับ ‘โลกแบน’ ที่ถูกพูดถึงในเชิงของทฤษฎีสมคบคิด เราจึงขอพาผู้อ่านไปส่องสำรวจ ‘โลกแบน’ ของคู่สามี-ภรรยาชาวอิตาเลี่ยน ไปออกไปล่องเรือพิสูจน์ขอบโลกแล้วนำพามาสู่ทฤษฎีนี้กันสักหน่อย

เรื่องราวของ 2 สามีภรรยานี้ เคยถูกตีพิมพ์ลงในหนังสือพิมพ์สัญชาติอิตาเลียน อย่าง La Stampa โดยคู่สามี-ภรรยาชาวอิตาลีมีความเชื่อในทฤษฎีโลกแบน ที่เชื่อว่าโลกใบนี้มีรูปทรงแบนอย่างกับแพนเค้ก ซึ่งก็แน่นอนว่าเมื่อมีความเชื่อ เช่นนี้แล้วก็ต้องพิสูจน์ให้โลกเห็นกันสักหน่อย 

ทั้งคู่ได้เดินหน้าพิสูจน์ ด้วยการลงทุนขายรถยนต์ของพวกเขา เพื่อนำมาซื้อเรือที่จะใช้เป็นยานพาหนะพาพวกเขาไปพิสูจน์ขอบโลก โดยทั้งคู่มีความเชื่อว่าขอบโลกนั้น ตั้งอยู่บริเวณแคว้นซิซิเลีย ทางตอนใต้ของอิตาลีและแอฟริกาเหนือ เมื่อพวกเขาทั้งคู่มีจุดหมายปลายทางที่จะไปท้าพิสูจน์กันแล้วก็เดินหน้าออกเดินทางจากเมืองเวเนโต เพื่อจะมุ่งหน้าไปยังบริเวณที่พวกเขาคิดว่าจะมีขอบโลกให้พวกเขาได้เห็น

ความเจ๋งของการเดินเรือจากคู่รักคู่นี้ อยู่ที่พวกเขาเดินเรือแบบไม่พึ่งเข็มทิศกันเลยจ้า เหตุก็เพราะว่าเจ้าเข็มทิศที่เราทั้งหลายรู้จักกันเนี่ย ถูกสร้างขึ้นมาในกรณีที่ ‘โลกกลม’ ยังไงล่ะ พวกเขาจึงจัดการปิดการทำงานเข็มทิศ เพราะมันขัดต่อทฤษฎีโลกแบนของพวกเขา

แน่นอนว่าพอปิดเข็มทิศปุ๊ปการเดินเรือของพวกเขาก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เพราะสุดท้าย หลังจากออกเดินทางไปได้ไม่นาน พวกเขาก็ต้องไปลอยเคว้งอยู่กลางทะเลเพราะ ‘หลงทาง’ จนเจ้าหน้าที่ไปพบพวกเขาไปล่องลอยอยู่ใกล้ๆ กับเกาะอุสติกา ซึ่งในเวลานั้นที่ คู่สามี-ภรรยา ออกไปท้าพิสูจน์ขอบโลก ก็ดันอยู่ในช่วงสถานการณ์โควิด-19 พอดี เมื่อเจ้าหน้าที่ได้ทำการช่วยเหลือแล้ว ก็ทำให้เขาทั้งคู่ต้องถูกกักตัวเพื่อรอดูอาการตามมาตรการของทางรัฐ 

แต่คิดหรอว่าการกักตัวจะหยุดความพยายามพิสูจน์ขอบโลกของพวกเขาได้!! ตอบเลยว่า ไม่!! พวกเขายังไม่ลดความพยายาม โดยทั้งคู่ได้หนีจากการกักตัว เพื่อมุ่งหน้าสู่ขอบโลกอีกครั้ง แต่ก็เช่นเคย ออกไปได้เพียง 3 ชั่วโมง พวกเขาทั้งคู่ก็โดนตำรวจหิ้วกลับเข้าฝั่ง เหตุเพราะการพิสูจน์ขอบโลกของคู่สามี-ภรรยา ไปจบยังจุดเก่าๆ ที่การนั่งคอตกบนเรือเฟอร์รี่ของพวกเขา ที่ลอยเท้งเต้งอยู่ในโลกกลมๆ เหมือนเช่นเคย

เรื่องราวที่นำมาเล่าให้คุณผู้อ่านได้อ่านกันในวันนี้ ก็เป็นเหตุการณ์หนึ่งของกลุ่มผู้มีความเชื่อในทฤษฎีโลกแบน ซึ่งที่นำมาเล่าก็ไม่ใช่การตัดสินว่าทฤษฎีของพวกเขานั้นถูกหรือผิด แต่ที่แน่ๆ การเดินเรือพิสูจน์ขอบโลกของสามี-ภรรยา คู่นี้ ผิดเต็มประตู เพราะฝ่าฝืนมาตรการของทางรัฐด้วยการไม่กักตัวอยู่บ้าน แถมยังหลบหนีการกักตัว แล้วออกไปท้าพิสูจน์ขอบโลกแบบไม่แคร์โควิดกันนี่แหละ 

ข้อมูลอ้างอิง : 
https://www.iflscience.com/editors-blog/flat-earthers-attempt-to-get-to-the-edge-of-the-world-ends-in-massive-disappointment/


โปรเด็ด! เทหมดตัว มาสด้า 2 และ นิสสันอัลเมร่า ทักเลย! ตอบไว! แอดเลย @TheShopsTimes
คลิก????https://lin.ee/vfTXud9

กระเป๋าแบน ‘แฟนไกด์’ ใครเจ็บเท่าฉัน ในยุคโควิด

ท่ามกลางสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ที่ส่งผลกระทบเป็นวงกว้างต่อทุกภาคส่วนในประเทศและผู้คนหลากอาชีพนั้น 

อาชีพที่เคยสาดแสงของคุณสวามีสุดเฉิดฉายอย่าง ‘มัคคุเทศก์’ หรือ ไกด์นำเที่ยว ก็ปฏิเสธไม่ได้ที่จะต้องเอาหัวแม่ทีนเกยก่ายหน้าผาก นับรอวันเปิดโลกแห่งการท่องเที่ยวมาราว 2 ปี

ยิ่งนักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่อย่าง ชาวจีน ที่หายไปพร้อมกับโควิดด้วยแล้ว ต้องบอกเลยว่านี่ คือ ความโหดร้ายของอุตสาหกรรมนี้ (ท่องเที่ยว) และผู้ซึ่งเป็นสามีที่อยู่ในห่วงโซ่อย่างเลี่ยงได้ยาก 

นั่นก็เพราะตั้งแต่ปี 2553 เป็นต้นมา การหลั่งไหลของนักท่องเที่ยวจีนมาไทย ได้สร้างรายได้การท่องเที่ยวทะลุ 1 แสนล้านบาทเป็นครั้งแรก ซึ่งคิดเป็นสัดส่วนถึง 10% ของรายได้จากการท่องเที่ยวทั้งหมดจากต่างประเทศ 

ต่อมานักท่องเที่ยวชาวจีนกลายเป็นแหล่งรายได้หลักของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของไทย จน 10 ผ่านไป จำนวนนักท่องเที่ยวจากจีนมาจบที่ประเทศไทยแถว ๆ 10.9 ล้านคน สร้างรายได้การท่องเที่ยวกว่า 5.43 แสนล้านบาท คิดเป็นเกือบ 1 ใน 3 ของรายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติทั้งหมด (ตามข้อมูลของกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา)


แค่เห็นภาพนี้ก็คงจะพอนึกภาพออกกันแล้วว่า ภายใต้วิกฤติโควิด-19 ระบาด แล้วนักท่องเที่ยวที่เคยเฟื่องฟูมาบ้านเรา แทบจะเป็นศูนย์ จนตลอด 2 ปีมานี้ ไกด์นำเที่ยว ผู้ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญและคอยอธิบายความรู้ที่น่าสนใจ รวมถึงข้อมูลที่ถูกต้องแก่นักท่องเที่ยวต่างแดน แทบจะไม่ได้มีโอกาสขุดทักษะของตนเองออกมาเท่าไร  

อย่างเคยอ่านเจอหนึ่งในผู้ที่เคยทำงานเป็นไกด์สายภาษาจีนอย่าง สายชล ชื่นชู ซึ่งทำอาชีพไกด์มาร่วม 25 ปี ที่มีรายได้ต่อเดือนสูงถึง 5 หมื่นบาท แต่พอมีโควิด รายได้ทั้งหมดเป็นศูนย์ ต้องหันมาขายน้ำผึ้ง ได้เงินวันละ 200 บาท แม้จะไม่พอต่อรายจ่ายในครอบครัวแต่ก็ดีกว่าไม่มีรายได้เข้ามาเลย 

หนึ่งในผู้ประกอบการที่พอรู้จักด้านทัวร์และตัวเองก็ผันเป็นไกด์ด้วย (ไม่ระบุนาม) เคยมีรายได้ร่วม 6 หลักต่อเดือน ในช่วงที่ทัวร์จีนมาลงไทยหนักๆ แต่บัดนี้ รายได้ของเขา คือ รายได้เก่าเมื่อ 10 ปีก่อน ที่นำมาปันจ่ายในแต่ละวัน บนความเจ็บช้ำที่ต้องปล่อยน้องๆ ทีมงานไป เพราะหากแบกไว้ กระเป๋าของเขาจะแบนจนเหมือนกระดาษ


ตลอดเวลาที่ผ่านมา ภาคการท่องเที่ยวเป็นจุดหลักในการช่วยขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ ขณะที่ มัคคุเทศก์ หรือ ไกด์นำเที่ยว ก็เป็นด่านแรกของการต้อนรับขับสู้นักท่องเที่ยว และเป็นผู้สร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้แก่ประเทศไทย 

แต่ปัจจุบันคนสายอาชีพต้องกลายเป็นคนตกงาน ไม่มีความมั่นคงในชีวิต แม้จะมีใครค่อนแคะว่าแต่ก่อนทำไมไม่รู้จักเก็บเงิน แต่เชื่อเหอะ เราไม่ได้ใช้ชีวิตบนการมองอนาคตได้ไกลขนาดนั้นร้อก!!

แต่ที่ปวดร้าว คือ ในระหว่างที่หลากหลายมาตรการ ซึ่งพร้อมอุดหนุนให้นักท่องเที่ยวไทยออกมาเที่ยวในประเทศกันเองมากขึ้นนั้น ก็เหมือนจะไม่ได้มีนัยยะใดช่วยประคองกลุ่มอาชีพไกด์ได้มากเท่าไร เพราะคนไทยเที่ยวได้แบบไม่ต้องมีไกด์ การกระตุ้นในรูปแบบนี้จึงแทบไม่ส่งผลใดๆ ต่อความเป็นอยู่ หรือช่วยพัฒนาอาชีพให้คนกลุ่มนี้ได้เลย


เราคงไม่ต้องพูดถึงว่าคนกลุ่มอาชีพนี้จะเครียดแค่ไหน? และไม่ต้องถามว่าวันนี้กระเป๋าเงินของพวกเขาจะแบนลงเพียงใด?

2 ปีที่ผ่านมา และอาจจะมีอีก 2 ปีที่ผ่านไป ไม่ได้อยากเรียกร้องใคร เพราะพูดไปก็จะได้ยินแค่คำว่า ‘ต้องปรับตัว’ แต่แค่อยากจะบอกว่านาทีนี้ รูรั่วของสังคมมีหลายจุด อย่าลืมเรา ‘เหล่าผู้ช่วยสร้างภาพลักษณ์ให้ประเทศ’ ไปนานนักเลย!!

ปล.จากคนที่คุณแฟนกระเป๋าเริ่มแบน แต่ก็ไม่ทิ้งกันนะ!!!

ข้อมูลอ้างอิง
https://www.admissionpremium.com/hotel/news/3144
https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/899712
https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/886749
https://www.pptvhd36.com/news/สังคม/140620
https://www.bbc.com/thai/thailand-51500412


โปรเด็ด! เทหมดตัว มาสด้า 2 และ นิสสันอัลเมร่า ทักเลย! ตอบไว! แอดเลย @TheShopsTimes
คลิก ????  https://lin.ee/vfTXud9

เป็นคนดีแล้วได้อะไร ? ความบริสุทธิ์ใจ ภัยสังคม จริงหรือ ?

ยกให้อยู่ในหมวดคำถามจักรวาลแตก โดยมีคนในโลกแบกคำตอบที่แตกต่างไว้เพียบ

เป็นคนดีแล้วได้อะไร ?

แต่ก่อนหลายคนจะยึดมั่นกับ​ 'ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว'​

...แต่บังเอิญ​ ช่วงนี้มักมีประโยคหนึ่งนัวผุดขึ้นมาในหัวกันบ่อยขึ้นว่า 'ความดีไม่ใช่รางวัลตอบแทนการทำดี'​ อ่าว...แล้วยังไงดี !!

เคยคิดไหม? ว่าการให้เงินขอทาน ซื้อกล้วย ซื้ออ้อยให้ช้าง หรือซื้อนกกระจิบกระจอกที่พ่อค้าแม่ค้าจับมาเป็นเซตใส่กรงไว้ เพื่อปล่อยแถวหน้าวัด มีค่าเท่ากับส่งเสริมกระบวนการทำลายสังคมให้เติบโต โดยที่เราอาจไม่รู้ตัวหรือไม่? 

จริงอยู่ที่ว่าการกระทำเช่นนั้น​ อาจมาจากความเวทนาสงสาร​ และพอได้นำเงินให้แก่ขอทาน รวมถึงซื้อกล้วย ซื้ออ้อยให้ช้างกินนั้นช่วยให้เรารู้สึกสบายใจก็ตาม

แต่ในสังคมวันนี้​ มันมีเรื่องแปลกตรงที่​ 'การให้'​ ที่เอ่อล้นไปด้วย​ 'ใจอันบริสุทธิ์'​ กลับจุดประกายให้เกิดปัญหาในสังคมได้แบบ...มหากาพย์ 

ขอยกตัวอย่าง กรณี "พิมรี่พาย" ยูทูปเบอร์ ชื่อดัง กับเหตุการณ์ดราม่าที่เคยเกิดขึ้นเมื่อช่วงเดือนมกราคม หลังมีคลิปการเดินทางไปที่หมู่บ้านแม่เกิบ อ.อมก๋อย ซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่กว่า 300 กม. เพื่อนำสิ่งของไปมอบให้เด็ก ๆ 

ด้วยสภาพความเป็นอยู่ของคนที่นี่ จึงทำให้พิมรี่พายทุ่มเงินกว่า 5 แสนบาท เพื่อติดตั้งแผงโซลาร์เซลล์ผลิตไฟฟ้า ซื้อโทรทัศน์จอยักษ์มาติดตั้งที่ลานหมู่บ้าน ด้วยการเปิดไฟ และเปิดทีวีให้เด็ก ๆ ดู เผื่อพวกเขาจะได้เห็นว่ามีอาชีพมากมายอยู่ในนี้ และจะได้มีความฝันว่าโตขึ้นไปควรเป็นอะไร 

หลังจากที่คลิปดังกล่าวถูกเผยแพร่ไป มีคนกดไลก์และแชร์มากมาย จนทำให้เกิดแฮชแท็ก #พิมรี่พาย ขึ้นเทรนด์อันดับ 1 ในทวิตเตอร์ประเทศไทย ซึ่งก็มีทั้งกระแสชื่นชมและเห็นต่างในเรื่องนี้

ในแง่ความเห็นด้วยคงไม่ต้องอธิบายความ​ แต่ในแง่ความคิดเห็นต่างอันนี้ต้องมาถอดรหัสกันดู!! 

หนึ่งในความเห็นต่างที่น่าสนใจมาจากนักเขียนหนุ่มเจ้าของนามปากกา “ภินท์ ภารดาม” ซึ่งเปิดอีกมุมมองเกี่ยวกับการทำดีของพิมรี่พายในครั้งนั้นไว้ว่า​ "ชื่นชมแต่ไม่เห็นด้วย" 

เขาเล่าว่า​ "ชื่นชมความเป็นนักปฏิบัติ โลกเรามีนักพูดเยอะมาก แต่ไม่ลงมือทำ การลงมือทำของเธอโดยไม่ต้องรอเหนือรอใต้ ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงได้จริง 

"แต่ความช่วยเหลือเป็นการไปถามเอาจากคุณครู หรือสอบถามในฐานะผู้ให้ และไปนึกเอาเป็นข้อสรุปเองว่าจะต้องให้อะไร และคิดไปว่าเด็กจะต้องมีอาชีพอย่างคนเมือง จึงนำไปสู่ข้อสรุปที่ว่า ต้องเอาทีวีมาให้เด็กดู​ เพื่อจะได้รู้ว่าต้องการมีอาชีพอะไร เป็นข้อสรุปที่ได้จากตัวพิมพรี่พายเอง คล้ายกับการคิดแทนเด็กๆ ไม่ใช่ความต้องการของเด็กๆ"

"เราอาจจะเป็นปัจจัยให้กับเขาในการสนับสนุนในสิ่งที่เขาต้องการ แต่การก้าวล่วงไปมองว่าเด็กต้องอ่านหนังสือถึงจะมีความรู้ เป็นความคิดที่เป็นการกระทำการแทน แต่หากมองว่าถ้าเราเข้าไปเรียนรู้กับเด็กดอยและใช้เวลาอยู่บนดอยมากหน่อย ใช้เวลาสังเกตการณ์มากหน่อย อาจจะมองเห็นเองว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ต้องทำ ไม่ปล่อยให้อารมณ์หรือ ความกรุณาแบบอัตโนมัติเข้าทำงาน อย่างน้อยต้องศึกษาเรื่องราวตามภูมิปัญญาชาวเขา จะมองเห็นหนทางที่จะหยิบยื่นความช่วยเหลือได้ยั่งยืนกว่านี้"

หลังมีดราม่า พิมรี่พาย ได้ไลฟ์ชี้แจงดราม่าเรื่องที่ขึ้นไปติดตั้งทีวีและแผงโซลาร์เซลล์ให้เด็กๆ และบอกว่า อาชีพของเธอเป็นอาชีพที่ต้องสร้างภาพให้คนเห็น ซึ่งเธอนั้นเลือกที่จะสร้างภาพแบบคืนดีด้วยการคืนให้สังคม จึงอยากเอาเงินที่เหลือไปตอบแทนสังคม แล้วก็ฝากถึงคนที่เห็นต่างอยากให้มองถึงเจตนาที่แท้จริงของเธอ คือแค่ อยากทำความดี เพราะการทำความดี เป็นไปด้วยเจตนาดี จะทำความดีต่อไป 

อย่างไรก็ตามเราเองก็มองว่าสุดท้าย เมื่อเราทำดีแล้ว ก็เสร็จสิ้นด้วยความดี หากยิ่งไม่หวังผลในความดี ก็คงจะยิ่งดีขึ้นไปอีก...หรือแม้หลายครั้งที่ทำดี แล้วได้รับผลตอบรับแบบบัดซบบ้าง สูญเปล่าบ้าง แต่ไม่ว่าอย่างไร "ความดีก็คือความดี" 

คิดแค่นั้นพอ!! 


อ้างอิงข้อมูล
https://www.khaosod.co.th/special-stories/news_5704244

ขอเป็น ‘คนดี’ ที่โลกไม่ต้องจำ

ไม่มีงานไหน ‘สำเร็จ’ ได้ด้วยตัวคนเดียว 

ประโยคนี้ไม่เคยผิดเพี้ยน ไม่ว่ายุคเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด 

นั่นก็เพราะทุกความสำเร็จของงาน ล้วนประกอบไปด้วย ‘คนเบื้องหน้า’ และ ‘คนเบื้องหลัง’ ซึ่งส่วนใหญ่เราปฏิเสธได้ยากที่คนเบื้องหน้า มักเป็นผู้ได้หน้าเสมอ เพียงแต่เบื้องหลังความสำเร็จ ก็สำคัญไม่แพ้กัน 

อย่างงานในวงการบันเทิง บรรดาคนเบื้องหลัง ตั้งแต่ผู้กำกับ ผู้จัดการ คนจัดคิว คอสตูม ช่างแต่งหน้า ช่างกล้อง ช่างไฟ ยันแม่บ้านและรปภ. ที่แม้จะมีหน้าที่แตกต่างกันไป แต่ทุกๆ หน้าที่ขับเคลื่อนบนจุดหมายเดียว คือ ดันหน้าฉากให้ไปได้ไกลที่สุด  

แน่นอนว่าในสังคมที่เรามองภาพมิติเดียว มันเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ที่คนทำงานเบื้องหลังจะเหนื่อยแค่ไหน ก็ยากที่ใครจะต้องรู้!!

แต่สิ่งที่อยากให้เหล่า ‘คนเบื้องหลัง’ ได้รู้ไว้ข้อ คือ คุณคือของจริง ตัวจริง เก่งจริง โดยไม่ต้องให้ใครมาจำ 

ย้อนกลับไปในช่วงวัยกระเตาะของผู้เขียน ซึ่งสมัยก่อนเป็นเพียงชะนีน้อยนักกิจกรรมตัวยง ได้โอกาสกลับมาร่วมวงกับก๊วนชะนีที่บัดนี้เริ่มโรยราไปตามปี พ.ศ. 

บทสนทนาในวงชะนีชรา ได้หวนให้นึกถึงชีวิตวันวานในรั้วมหาวิทยาลัย ที่แมสเสจส่วนใหญ่ก็ยังไม่พ้นเรื่องผู้ และวนเวียนไปเรื่องลงต่ำใต้คาดสะดือ

แต่มันมีอยู่เรื่องหนึ่งที่ถูกหยิบมาคุยกันโดยบังเอิญ นั่นคือเรื่อง ‘ความภูมิใจในรั้วมหาวิทยาลัย’

ใช่แล้วเจ้าค่ะ ตัวอิชั้นเองก็มีประสบการณ์เรื่องนี้มากโข เลยรีบโอ่ให้ฝูงชะนีตัวอื่นฟังอย่างโอ้อวดเลยว่า “จำได้ไหม ฉันเคยเป็น ‘พี่เลี้ยง’ ให้กับดาวเดือนในสายคณะของเรา แถมเอาชนะการประกวดในมหาวิทยาลัยมาก่อนนะ เฮ้ยๆ” 

เรื่องนี้ถูกเปิดด้วยปมว่า ใจจริงก็มิอยากรับ แต่รัศมีแห่งการเป็นผู้ดัน มันไปกระแทกตาครูบาอาจารย์และใจรุ่นน้องรอบๆ ข้างที่เชื่อมั่นว่าจะทำให้เด็กน้อยหน้าละอ่อนในสังกัด (2 คน) เป็นดาวเดือนของคณะที่พร้อมคว่ำคู่แข่งคณะอื่นๆ ได้ 

เชื่อไหมว่า ตอนแรก อิชั้น ก็คิดว่าการเป็นพี่เลี้ยงคงไม่ได้ยากเกินความสามารถสักเท่าไร แค่สอนน้องให้ ฝึกตอบคำถาม ฝึกพูด ฝึกเดินๆๆ บนเวทีแค่นั้นพอ จบ!!

แต่ไปมาๆ พอได้สัมผัสจริง มันคนละเรื่องกันเลยนิหว่า!!

ก็เพราะคุณน้องๆ ดาวเดือนที่อิชั้นได้เข้าดูแลแบบเริ่มจากศูนย์ >> ย้ำว่าศูนย์เลย!! ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง 

จะสอนเดิน ก็ยาก เพราะน้องดาวสาวสวยใหม่กับเรื่องนี้มาก ไหนจะต้องหัดใส่ส้นสูงเดินเอวแอ่นๆ แบบอแมนด้า ไหนจะต้องสอนแนะนำตัว ซึ่งก็พูดติดๆ ขัดๆ ยังกะเด็กจัดฟัน ส่วนไอ้ฝั่งน้องเดือน หนุ่มน้อยเรือนร่างดี มันดันไม่รักดี ไม่เคยคิดจะสนใจใดๆ นอกจากเอาแต่กดตีป้อมรัวๆๆ จนไม่รู้ว่าในหัวลืมคิดว่าตัวเองต้องมาซ้อมประกวด หรือซ้อมชิงถ้วย ROV กันแน่!!

เป็นแบบนี้...ไอ้เราก็ท้อใจสิเจ้าคะ!! 

เหตุการณ์เหล่านี้ เกิดขึ้นซ้ำๆ ซ้ำๆ และ ซ้ำๆ กันยังกะดูหนังเดจวู

แต่เรื่องแบบนี้ มักมีจุดเปลี่ยนเสมอ!!

เพราะมีอยู่วันหนึ่งที่ต้องฝึกน้อง ‘ดาว - เดือน’ ให้เดินและตอบคำถาม เพื่อสร้างความประทับใจแก่ท่านคณะกรรมการ โดยมีเพื่อนๆ มาร่วมเป็นหน้าม้า ซึ่งอิชั้นก็เตรียมคำถามและคำตอบระดับเวที Miss Universe ไว้อย่างเหมาะสมไปประมาณ 50 ข้อ 

ด้านน้องดาวตอบได้ดีบ้าง ไม่ได้บ้าง อันนี้เข้าใจ และก็คงต้องมาปรับจูนกันต่อ 

แต่อิคุณน้องเดือนนี่สิ ยังเหมือนเดิม ไม่สนใจและมัวแต่เล่นเกม แทนที่จะฝึก 

ความโกรธบันดาลสิเจ้าคะ!!

บันดาลขนาดไหนหรอ? ก็ขนาดที่อยู่ดีๆ สองฝั่งแก้มแอบไปด้วยหยดน้ำตาที่พรากลงมาต่อหน้าน้องๆ เพราะเป็นคนด่าใครไม่เป็น!! (รู้สึกอาย แหะๆ) 

แน่นอนว่าช่วงเวลานั้น ตัวอิชั้นเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำเยี่ยงไร ครั้นจะกระชากหัวมาตบ ก็ทำไม่เป็น จะด่าหยาบๆ เจ้าคุณแม่ก็สอนมาว่ามิควร 

แต่ต้องบอกตรงๆ ว่าตลอดหลายวันที่ผ่านมากับน้องๆ ดาวเดือนนั้น มันกินเวลาชีวิต และต้องดึงจักระส่วนเกินของร่างกายมาใช้ เรียกว่าทั้งท้อและเหนื่อยแบบสุดแรง  เพราะมันไม่ใช่แค่สิ่งที่ ‘ไม่ได้ดั่งใจตรงหน้า’ แต่ยังมีแรงกดดันจากทางอาจารย์ในคณะฯ อีกว่า “อยากให้รุ่นนี้เป็นดาวเดือนประจำคณะ” 

ความเครียด มันเลยมาจบที่ซีนน้ำตาเช่นนี้แล!!

ว่าแต่ซีนเรียกน้ำตาในตอนนั้น มิได้เสียเปล่า เพราะตอนนั้นน้องๆ ดาวเดือนต่างก็ช็อกเจ้าค่า คงไม่คิดว่าจะมีกรณีศึกษาเช่นนี้ให้เห็นเป็นบุญตา เพราะส่วนตัวอิชั้นเองเป็นคนรับแรงกดดันได้มาก (ยิ่งดันแรงมากเท่าไรก็ยิ่งชอบ)

เมื่อเด็กๆ เห็นเราอยู่ในสภาพดังกล่าว เลยขอโทษและปรับความเข้าใจกับเราใหม่อีกครั้ง เพื่อที่จะสามารถทำงานกันต่อได้ แล้วพวกเขาก็ให้ความร่วมมือและตั้งใจแบบสุดๆ (อันนี้เรื่องจริงนะ)

จุดพลิกจากวันนั้น ทำให้เกิดเหตุการณ์น่าชื่นใจในเวลาต่อมา นั่นก็คือ ในวันประกวดจริง เจ้าน้องเดือนผู้ไล่ล่าป้อม ได้เป็นที่หนึ่งของคณะฯ ส่วนน้องดาวได้เป็นที่ 2 ของคณะฯ 

ต่อม Proud ทะลักสิเจ้าคะ!! เพราะนี่คือผลงานชิ้นโต ที่ทำให้เด็กทั้ง 2 คนเป็นที่น่าจดจำ และสามารถทำให้คณะอิชั้นได้หน้ากันเต็มๆ

เอาล่ะ!! ที่นี้ก็มาถึงไคลแม็กซ์ 

ที่บอกว่าไคลแม็กซ์ เพราะพอการประกวดเสร็จ ท่านอาจารย์ก็เข้ามาชื่นชมเด็กๆ ทั้ง 2 คนโดยมีนักปั้นแบบเรายืนหัวโด่อยู่ข้างหลัง 

ช็อตถ่ายรูปกัน มีความสุขกันของเหล่าคณาจารย์ กับบรรดาน้องๆ ดาวเดือน โดยมีพื้นหลังเป็นอิชั้น ‘นักปั้น ผู้เดียวดาย’ กลับมิมีเสียงชม (ประปรายก็ยังดี) เล็ดลอดรูปากอาจารย์ผ่าน รูหูกรู แม้แต่น้อย

ต่อมความน้อยเนื้อต่ำใจ ไหลทะลัก จนอยากจะตะโกนออกมาเหมือนกันว่า ชมกูสิ ชมกูสิ โว้ยยยย!!

อารมณ์ในตอนนั้น คาค้างใจมานานนม เพราะนี่คือการ ‘พราก’ ความภูมิใจที่ฉันควรได้ไปจากอก

นี่แหละ ที่อยากจะบอกว่า ความสำเร็จของทุกสิ่งอย่าง มันอาจจะมิได้มา ด้วยใครคนใดเพียงคนหนึ่ง 

>> ว่าแต่บทสรุปของเรื่องนี้ยังไม่จบ ขอตัดฉากกลับมาที่ตัวอิชั้นในปัจจุบันแปบ!!

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ใจจริงของมนุษย์ทุกคนย่อมอยากได้รับการชื่นชม แต่เชื่อหรือไม่ว่า ข้อคิดแบบตรัสรู้จากการได้ทำบางอย่างสำเร็จ แต่ไร้คนชมนั้น มันทำให้อิชั้นบรรลุบางอย่าง จนทำให้แอบอมยิ้มเบาๆ ข้างมุมปากมิได้

อะไรน่ะหรือ?

การได้หวนคิดว่า 2 ดาวเดือนที่เราเคยปลุกปั้น เดินถึงฝั่งฝั่ง มันพิสูจน์ตัวฉัน ว่า “เราก็มีดีเหมือนกันนิหว่า” 

เพราะนี่คือผลงานที่เกิดจากมันสมอง

นี่คือผลงานที่เกิดจากสองมือ

แม้ชื่อเสียงในเบื้องหน้าจะไม่ระบือ แต่คนที่รู้ และอนาคตที่รออยู่ ย่อมรู้ว่า “ฉันก็ไม่ธรรมดา” มันคือ ‘ของดี’ ที่ติดตัวอิชั้น แม้โลกไม่จดจำ ก็อย่าได้แคร์ 

นี่ก็เป็นอีกมุมของการทำงาน ที่แม้ว่าเบื้องหน้าจะสวยงามเพียงใด แต่หากไร้เบื้องหลังที่ดีคอยโอบอุ้มและประคับประคอง ก็ยากที่จะทำให้ ‘เป้าประสงค์’ นั้นๆ ไปถึงฝั่ง 

จงเชื่อมั่นในจุดเรายืน และจงเชื่อมั่นในสิ่งที่เราทำ โดยไม่ต้องหวังอะไรที่มันเป็นแค่ ‘นามธรรม’ ให้หลงเพ้อไปชั่วครู่

ก็ความสามารถที่เรามี มันเป็น ‘รูปธรรม’ ติดตัว ที่ใครก็พรากมันไปมิได้ ยังไงเล่า!! 

Have a good day ค่ะ 


ขอบคุณภาพประกอบจากซีรีส์ 2Moons The Series เดือนเกี้ยวเดือน


TRENDING
© Copyright 2021, All rights reserved. THE STATES TIMES
Take Me Top