Sunday, 13 October 2024
INSPIRE

เรื่องรักนักเรียนนายร้อย ตอนที่ 1 : รักแรกพบที่โต๊ะจีน

ในที่สุดผมก็ได้เข้ามาเรียนในโรงเรียนนายร้อยแล้วครับ ซึ่งผมเป็นนักเรียนนายร้อย จปร. รุ่นที่ 40 และเป็นนักเรียนเตรียมทหารรุ่นที่ 29

ต้องบอกก่อนว่าการจะเข้ามาเรียนที่โรงเรียนนายร้อยได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ผมต้องอาศัยความมานะและอดทนพอสมควรกว่าจะพาตัวเองที่มีความฝันให้เข้ามาเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ ซึ่งที่นี่ก็มีทั้งการเรียนและการฝึกนะครับ ในส่วนของวิชาการเรียนก็มีทั้งทางด้านวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ สังคมศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และอื่นๆ อีกมากมายเลย หรือจะบอกว่าการเรียนที่นี่เหมือนกับนักศึกษาระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยทั่วไปก็ไม่ผิด นอกจากนี้ก็มีการเรียนวิชาทหารด้วย ใช้เวลา 1 ปี แบ่งเป็น 2 เทอมนะครับ

ในส่วนของการฝึกที่ผมได้บอกไป ที่นี่จะฝึกวิชาทหาร โดยจะมีฝึกในเทอมสุดท้ายในหน่วยทหารต่างๆ ทั่วประเทศ

โรงเรียนนายร้อยแห่งนี้เป็นโรงเรียนประจำ หรือเรียนอีกแบบก็คือ ‘โรงเรียนกินนอน’ ซึ่งจะมีที่พักในโรงเรียน มีการปกครองดูแลจากนายทหารปกครอง และนักเรียนนายร้อยรุ่นพี่ๆ อีกมากมาย

ต้องขอบอกก่อนเลยว่าการอยู่ที่โรงเรียนนายร้อยเป็นเวลา 5 ปี ทำให้ผมได้ปรับเปลี่ยนบุคลิกภาพ แนวคิด และอุดมการณ์ในชีวิตในเวลาต่อมา

ถ้าผู้อ่านอยากรู้เรื่องราวโดยละเอียด และมีความสนุกสนานอย่างไร ก็คงต้องหาหนังสือ best sellers ในยุคหนึ่งมาอ่านดูครับ โดยหนังสือชื่อว่า 'กว่าจะเป็นนายร้อย จปร.'

เอาล่ะครับ มาฟังเรื่องรักจากนักเรียนนายร้อยกันดีกว่า ต้องบอกเลยว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งนะครับ ผมขอสมมติว่า พระเอกของเรื่องชื่อ 'นักเรียนนายร้อย ก.' มีพระเอกก็ต้องมีผู้ร้ายนะครับ ผู้ร้ายมีชื่อว่า 'นักเรียนนายร้อย ส.' และมีตัวตลกชื่อ 'นักเรียนนายร้อยจ้ำ' นะครับผม

เหตุการณ์เริ่มต้นขึ้นเมื่อ ปลายปี 2531 สมัยที่พลเอกชาติชาย ชุณหวัณ ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีครับ ในตอนนั้นได้มีนโยบายที่จะทำให้นักเรียนนายร้อยได้รู้จักกับนักเรียนพยาบาลของทุกเหล่าทัพ เพื่อให้ได้ใช้ประโยชน์ในการประสานงานช่วยเหลือกันในยามสงคราม (อันนี้ผมคิดเอง)

แต่ก็มีคนบางส่วนบอกว่า เพื่อเป็นการประหยัดงบประมาณของกองทัพ ถ้าสมมติว่า มีใครได้รักและแต่งงานกันก็จะใช้บ้านเพียงหลังเดียว ไม่ต้องใช้บ้านหลายหลังเหมือนกับคนที่เป็นโสด (มีรุ่นพี่บอกผมมาครับ)

นักเรียนนายร้อย ก. นักเรียนนายร้อย ส. และนักเรียนนายร้อยจ้ำ ก็เป็นนักเรียนนายร้อยปีที่ 1 เรียกว่าเล็กสุดในโรงเรียนเลยครับ แต่ก็ถูกกำหนดให้มาร่วมในงานในครั้งนี้ด้วย 

ณ ห้องนอนนักเรียนนายร้อย 

หลังจากอาบน้ำจนสบายตัว ประแป้ง ทาโรลออน และฉีดน้ำหอมจนฟุ้งทั่วตัวแล้ว นักเรียนนายก. และนักเรียนนายร้อยจ้ำ ก็ได้มานั่งคุยกันในเรื่องภารกิจแปลกๆ ที่ได้ยินมา

“เฮ้ย ก. หัวหน้าหมู่บอกว่า วันนี้ต้องได้ชื่อและที่อยู่ พยาบาลที่จะมากินเลี้ยงงานคืนนี้” นักเรียนนายร้อยจ้ำพูดขึ้น ทว่านักเรียนนายร้อย ก. กลับไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นใดๆ

“แล้วไงต่อ?” นักเรียนนายร้อย ก.ถามกลับด้วยน้ำเสียงเรียบๆ 

“ภารกิจคือ ให้พยาบาลตอบจดหมายมาให้ได้” นักเรียนนายร้อย จ้ำ อธิบายให้เพื่อนฟังต่อ 

“เรียกว่า จีบให้ได้ ว่างั้นใช่ไหม?” นักเรียนนายร้อย ก.ถามกลับอย่างรู้ทัน

“ใช่” นักเรียนนายร้อย จ้ำ ตอบ

“เวลามันสั้นแค่นี้จะเป็นไปได้อย่างไง?” นักเรียนนายร้อย ก. ตั้งคำถาม ทว่านักเรียนนายร้อยจ้ำไม่ได้รู้สึกว่าสิ่งที่เพื่อนถามเป็นอุปสรรคแต่อย่างใด

นักเรียนนายร้อยจ้ำ หวีผมปาดซ้ายขวาสองครั้งที่หน้ากระจกเล็กๆ ในตู้เสื้อผ้า ก่อนตอบเสียงดังว่า

“ด้วยหน้าตาและภารกิจที่ได้รับมอบ ไม่มีอะไรที่นักเรียนนายร้อยทำไม่ได้หรอกนะ” 

‘น้องเฟิร์น’ สาวน้อยออทิสติกหัวใจแกร่ง ขอเป็นตัวแทนคนพิการ บนเวทีนางสาวไทย

สร้างปรากฏการณ์บนเวทีการประกวดนางสาวไทยเมื่อ “เฟิร์น พรนภาพรรณ” สาวน้อยออทิสติกถึงตัวจะพิการแต่ใจสู้ขอลงประกวดสักครั้งในชีวิต ! 

เมื่อวันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2565 ที่กองประกวดนางสาวไทยประจำปี 2565 ได้มีการจัดรอบคัดเลือกเพื่อเฟ้นหานางสาวไทยในปีนี้ มีสาวน้อยคนหนึ่งได้สร้างความประทับใจในรอบคัดเลือกนี้อย่างมาก 

นั่นคือ “เฟิร์น พรนภาพรรณ สังวาลทอง” สาวน้อยวัย 21 ปี จากคณะมนุษยศาสตร์ เอกภาษาไทย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ผู้พิการออทิสติก ได้เข้ามาลงประกวดชิงมงกุฎในครั้งนี้ด้วย ซึ่งเฟิร์นนั้นเป็นออทิสติก ประเภท A TYPE ลักษณะเหมือนคนปกติทุกอย่าง แต่จะมีปัญหาเรื่องการสื่อสาร การทำความเข้าใจเรื่องการตีความ รวมไปถึงการเข้าสังคม

สนทนาพาสนุก กับ 3 นักแสดงนำภาพยนตร์เรื่อง วอน (เธอ)

ภาพยนตร์เรื่อง วอน (เธอ) กำลังจะเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ The States Times มีนัดคิวด่วน ๆ ได้พูดคุยกับ 3 นักแสดงนำของเรื่อง ‘เซ้นต์-ฟ้า-พีค’ เราพูดคุยกันถึงความน่าสนใจของหนังเรื่องนี้ ที่ทั้งสามคนบอกว่า เป็นโจทย์ที่ไม่ง่ายเลยสำหรับเขาและเธอ แต่รับรองเรื่องความสนุก และคุณภาพของหนัง คุ้มค่าตั๋วแน่นอน นอกจากนี้เรายังมีคำถามที่ทั้งเขาและเธอไม่ค่อยได้ตอบที่ไหน จะพาสนุก หรือจะพาเครียดอย่างไร ไม่อยากให้พลาดเลยจริง ๆ ครับ

ก่อนอื่นไปทำความรู้จักกับทั้ง 3 คนก่อนดีกว่า...

เซ้นต์ ศุภพงษ์ อุดมแก้วกาญจนา

เซ้นต์แจ้งเกิดในวงการบันเทิง จากซีรีส์วาย เรื่อง บังเอิญรัก Love by chance หนึ่งในสี่คู่หลักของซีรีส์และรักษากระแสดังต่อเนื่องด้วยการเป็นหนึ่งในสามคู่หลัก ของซีรีส์ Why R U เพราะรักใช่เปล่า ระหว่างนั้นมีผลงานละครอีกหลายช่องทาง รวมถึงนักแสดงมิวสิควิดีโอ และงานอีเว้นต์ กับพรีเซนเตอร์ต่าง ๆ ไหลมาเทมา ด้วยกระแสป๊อบแห่งสายวาย

ด้วยรูปลักษณ์และลุคของเซ้นต์มีความเป็นตี๋หน้าหวาน ผสานทั้งจีน เกาหลี ญี่ปุ่น จึงมีแฟนซีรีส์วายในหลายประเทศ

พีค ภีมพล พานิชย์ธำรง

พีคแจ้งเกิดในวงการบันเทิง จากซีรีส์วาย จากเรื่อง Make It Right The series : รักออกเดิน ซีซั่น 1 และ 2 นอกจากนั้นก็มีผลงานอีเว้นต์ งานแสดงมิวสิควิดีโอต่อเนื่องมา มีแฟนๆ ติดตามอยู่ไม่น้อย และล่าสุด ภาพยนตร์เรื่องวอนเธอ เขาก็เป็นหนึ่งในสามหนุ่มตัวหลัก 

ฟ้า ษริกา สารทศิลป์ศุภา

ฟ้าแจ้งเกิดจากการเป็นศิลปินกลุ่มในสังกัด กามิกาเซ่ แต่ความสามารถด้านการแสดงของเธอเด่นชัด ไม่เพียงแค่ในการร้องหรือการเล่นเอ็มวี เธออวดผลงานละครทางช่อง 8 หลายต่อหลายเรื่อง จนกระทั่งฉายแววเด่นในภาพยนตร์ ฮาวทูทิ้งฯ เมื่อปีก่อน และวอน (เธอ) เป็นผลงานหนังเรื่องล่าสุดของเธอ กับคาแรกเตอร์สาวสวย รวยเสน่ห์และทรัพย์สมบัติ หญิงเด่นเพียงคนเดียว ต้องไปลองพิสูจน์กัน

Q: ใครเล่นเป็นใครกันบ้าง และบทบาทเป็นอย่างไรใน ‘วอน (เธอ)’ ให้ฟ้าตอบก่อน 

ฟ้า: ฟ้าเล่นเป็น ’เนเน่’ ค่ะ เด็กสาวที่ช่างฝัน มีความกล้า และอยากใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นอย่างเต็มที่ เพราะว่าเขายังไม่เคยเจออะไรใหม่ ๆ แต่ด้วย background ทางบ้านทำให้เนเน่ไม่เหมือนคนปกติ คือพ่อเป็นคนดัง และที่บ้านไม่ค่อยมีเวลาให้กันสักเท่าไร แต่ว่าพ่อเป็นคนดังมาก ทุกคนจะรู้จัก ชีวิตวัยเด็กก็โตมากับการที่ทุกคนรู้ว่าพ่อเป็นคนดัง เนเน่จะมีปมตรงนี้เล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งทำให้เขาอยากที่จะเป็นตัวเอง อยากมีเพื่อน อยากคบกับใคร อยากอะไรด้วยความรู้สึกที่ฉันคือเนเน่ 

Q: เซ้นต์ล่ะครับ

เซ้นต์: ผมเล่นเป็น ‘โอม’ ครับ เป็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เหมือนกับขาดความรัก ซึ่งก็เกิดจากพื้นฐานครอบครัวของเขานั่นแหละ ด้วยความที่คุณพ่อเขาเป็น ส.ส. มีความเข้มงวดในกฎระเบียบมาก ตัวโอมก็เลยเป็นคนที่รู้สึกเหมือนกับว่าเขาไม่อยากทำทุกอย่างตามระเบียบ เห็นได้จากคาแรคเตอร์ของเขาคือ ย้อมสีผม สัก หรือแต่งตัวเซอร์ ๆ เหมือนเขาค้านว่า เขาอยากเป็นนักการเมืองในความฝันเขา ซึ่งคุณพ่อก็อยากให้เขาเป็นนักการเมืองเหมือนกัน แต่ในขณะเดียวกันเขารู้สึกว่า ทำไมการเป็นนักการเมืองจะต้องทำทุกอย่างให้เป็นตามแบบกฎระเบียบแบบนั้น สิ่งที่เขาอยากจะทำมันอยู่ที่ใจ ไม่ได้อยู่ที่เสื้อผ้าหน้าผม เขาก็เลยเลือกทำทุกอย่างที่ค้านกับพ่อ ในขณะเดียวกันเขาก็เป็นตัวเอง แต่เขารู้สึกว่าพ่อเขาไม่ใช่คนที่มอบความรักให้เขา ทุก ๆ คนไม่มีใครมอบความรักให้เขา เขาเลยเป็นคนที่ตามหาความรัก เป็นเพลย์บอยคนหนึ่งที่อยู่กับผู้หญิงเยอะมาก และคอยมองหาใครสักคนหนึ่งที่จะเป็นคนสุดท้ายและหยุดเขา จนกระทั่งเขาก็ไปมีเรื่องราว ได้เจอใครบางคนที่หยุดอยู่กับเขา แต่เขาก็ไม่ใช่ ทำให้เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรจะลืมคนคนนั้น หรือควรจะเริ่มต้นใหม่ หรือสิ่งที่อยู่ข้างหน้ามันใช่สิ่งที่เขาควรจะเป็นหรือเปล่า

Q: แล้วพีคล่ะครับ

พีค: พีครับบทเป็น ‘บิว’ ครับ เป็นคนคนหนึ่งที่เข้าใจคนอื่น เข้าใจว่าคนคนนั้นเขารู้สึกดีหรือรู้สึกไม่ดีอยู่ และเราก็เป็นคนที่พร้อมจะทำให้เขาดีขึ้น ถึงแม้ว่าความสุขของเขาอาจจะเป็นความทุกข์ของเราก็ตาม เราพร้อมจะเสียสละให้เขาครับ แต่ว่าตัวบิวไม่ได้เป็นคนที่มีปมหรือว่าขาดความอบอุ่นเลย ถึงแม้จะถูกเลี้ยงดูมาด้วยแม่เพียงคนเดียว เพราะว่าเขาได้รับความรักที่ดีมาตลอด เขาก็เลยอยากจะแบ่งปันความรู้สึกดี ๆ ให้คนอื่นด้วยครับ 

Q: ตัวละคร เนเน่ ในวอนเธอ ต่างกับบทบาทอื่นที่ฟ้าเคยทำมาอย่างไรบ้าง

ฟ้า: มันต่างทั้งในแง่ background และอายุด้วย ทางชีวภาพก็ต่างกัน แต่มันมีความเหมือนบางอย่างที่เราสามารถ relate ได้ ในเรื่องความรู้สึก ความเป็นคนบางอย่างของผู้หญิงคนหนึ่ง ของเด็กคนหนึ่ง ที่เราเคยผ่านมา แต่ว่าความยากน่าจะเป็นเรื่องของแง่ดีไซน์ของหนังมากกว่า ที่มันจะมี 4 เรื่องราว 4 มุมมอง 

มันเป็นสิ่งที่ผู้กำกับฯ ออกแบบมาว่า เรื่องของใคร คนนั้นก็จะเป็นตัวเอกของตัวเอง ทีนี้เวลาเรามองคนอื่นเราก็จะเห็นแค่มุมของเรา แล้วเวลาเราแสดงเราต้องไปแสดงในมุมคนอื่น เราก็จะต้องเล่นบิดนิดหนึ่ง ให้มันรู้สึกว่านี่เป็นมุมของเขา อันนี้คือความยากในแง่ของการแสดง แต่ว่าเรื่อง Background ก็ต้องทำการบ้านมาพอสมควรค่ะ เพราะว่ามันค่อนข้างไกลจากความเป็นจริง หมายถึงว่าตัวเราไม่ได้เคยมีครอบครัวแบบนี้ ไม่ได้มีเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเองแบบนี้ ประสบการณ์ต่าง ๆ อย่างในมหาวิทยาลัยหรือคณะที่เรียนก็ไม่เหมือน ก็จะเป็นอะไรที่ต้องทำการบ้านค่อนข้างเยอะค่ะ

Q: บทโอม ของเซ้นต์ล่ะครับ เหมือนหรือแตกต่างจากที่ผ่านมายังไง

เซ้นต์: ของผมจริง ๆ ต่างกันมาก เรียกว่าต่างกันเกือบทุกส่วนเลย แต่ก็มีความเหมือนกันตรงที่ไลฟ์สไตล์บางอย่างของโอม อย่างเช่นโอมจะเป็นคนที่ชอบแหวน ชอบโซ่ ชอบเครื่องประดับ ซึ่งผมก็ชอบเหมือนกัน หรือที่โอมชอบรถสปอร์ต ชอบซูเปอร์คาร์ นั่นผมก็ชอบอยู่แล้ว แต่ในส่วนอื่น ๆ จะไม่เหมือนกันเลย ไม่ว่าบุคลิกของตัวละครที่มีความเป็นแบดบอย เป็นผู้ชายที่มีความดาร์ก และเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก ตัวผมเองเป็นคนที่เราอยากจะจอยกับทุกคน อยากคุย อยากสนุกกับทุกคน อยากจะเป็นรอยยิ้มของเพื่อนๆ อะไรอย่างนี้ แต่ว่าตัวโอมเขารู้สึกว่ารอยยิ้มมีแค่เพียงแค่เขาคนเดียวก็พอ ไม่จำเป็นที่จะต้องสร้างรอยยิ้มให้ใคร ถ้าคนนั้นไม่ใช่คนที่เขาสนใจ ฉะนั้นเวลาเขาสนใจใคร เขาจะสร้างรอยยิ้มให้เพียงแค่คนนั้น ถึงแม้ตรงนั้นจะมีเพื่อนนั่งอยู่ เขาก็ไม่เลือกที่จะเดินไปหาเพื่อน แต่เลือกจะเดินไปหาคนที่เขาสนใจ ซึ่งมันห่างกับผมมาก ทั้งนิสัยและ Background ที่บอกถึงความมีโลกส่วนตัวสูง มีความทะนงตนสูงมาก จนทำให้ใครหลายคนอาจจะรู้สึกว่า ตัวเขาดูเป็นคนไม่น่าคบ แต่ว่าพอได้รู้จักเขาจริง ๆ แล้ว เขาก็เป็นคนมีเรื่องราวครับ อย่างที่บอกครับว่าปมชีวิต ตั้งแต่เรื่องพ่อ ชีวิตเขามันไม่ใช่ชีวิตที่สมบูรณ์แบบอย่างที่ทุกคนเห็นภายนอก ในใจเขาไม่เคยสมบูรณ์เลย ฉะนั้นผมก็ต้องทำการบ้าน มีการทำ Workshop กัน

Q: บทบิวของพีคล่ะ เปลี่ยนและพัฒนาเราไปยังไงบ้าง

พีค: สำหรับบทบาทบิวนะครับ เอาจริง ๆ ตอนที่เราได้รับบทนี้ ได้นั่งฟังเขาอธิบายมาแล้วรู้สึกว่า ผมเห็นด้วยทุกอย่างเลยกับความคิดของตัวละครนี้ ผมรู้สึกว่ามันค่อนข้างใกล้เคียงกับตัวเรามาก ๆ เลย ในความคิดมาก คิดมากแต่ไม่พูด ในความเก็บความรู้สึกหรืออะไรก็ตาม ผมรู้สึกว่าเราสามารถ Relate กับตัวเองได้ง่าย กับช่วงอายุด้วย เพราะว่าตอนนี้ผมก็อายุพอ ๆ กับบิวครับ และมีความรักครอบครัว รักเพื่อน เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราจริง ๆ แต่สิ่งที่ไม่เหมือนก็มีเหมือนกัน บางครั้งเราคิดว่าบิวจะทำแบบนี้ ยกตัวอย่างนะครับ เช่น สมมุติว่าผมคิดว่าตัวเองเหมือนบิวใช่ไหมครับ ผมจะคิดว่าเราเป็นแบบนี้ถูกต้อง แต่ที่จริงแล้วบิวคิดอีกแบบหนึ่ง มันจะมีบางจุดที่ค่อนข้างต่างกันอยู่ หรืออีกอย่างหนึ่งที่ต่างมากก็คือการขับมอเตอร์ไซค์ครับ เพราะว่าผมไม่เคยขับมอเตอร์ไซค์มาก่อนในชีวิต ก็เลยต้องมาฝึก แล้วต้องขับให้คล่อง เพราะว่าบิวเป็นคนที่ขับมอเตอร์ไซค์มาตลอด 

Q: รู้สึกกลัวไหม เพราะว่าเราคงไม่ขับอันตรายแบบตัวละคร 

พีค: ค่อนข้างกลัวครับ แต่มันเป็นประสบการณ์ใหม่มากกว่า คือครั้งแรกที่ผมขับก็เกร็ง ๆ ครับ แต่ว่าพอได้ขับไปเรื่อย ๆ จะรู้สึกว่ามันสนุก แบบอากาศดีจังเลย อะไรอย่างนี้ ผมรู้สึกว่าเวลาเราขับเร็ว ๆ ทุกอย่างมันดูช้าลงครับ 

Q: เริ่มอินแล้ว

พีค: ใช่ครับ อิน ๆๆ จนผมต้องไปศึกษา

ฟ้า: เดี๋ยวนี้เห็นมอเตอร์ไซค์ไม่ได้

พีค: เออ...ใช่ ผมเห็นมอเตอร์ไซค์แล้วผมต้องถ่ายรูปเอาไปศึกษา ซึ่งแต่ก่อนผมไม่เคยสนใจเลย

Q: คำถามต่อจากนี้เป็นคำถามสนุก ๆ เริ่มจากฟ้าก่อน ของสะสมที่ซ่อนไว้ตั้งแต่เด็ก จนบางทีอาจลืมไปแล้ว 

ฟ้า: จริงๆ ฟ้าเป็นคนที่ไม่มีของสะสมเลยค่ะ ไม่ได้ชอบอะไรที่เป็น material ฟ้ารู้สึกว่าถ้าเป็น material จริง ๆ น่าจะเป็นรูปภาพ แต่ไม่รู้จะนับมันว่าเป็นของสะสมไหม ฟ้ารู้สึกว่าถ้าอะไรสำคัญเราจะไม่ลืมมัน ไม่มีวันลืมเลย มันจะอยู่ในใจในสมองเราตลอดไป ไม่ลืมง่าย ๆ ถ้ามันสำคัญจริง ๆ มันต้องมีค่ากับเรามาก ไม่ว่าตอนนั้นมันจะเป็นอะไร เหตุการณ์อะไร มันมักจะชัดเจนเสมอ เวลาที่เรานึกถึง ก็เลยไม่ค่อยสะสมของ เพราะว่าของเป็นเหมือนเครื่องเตือนความทรงจำเฉย ๆ แต่โอเค เรื่องของสะสมมันน่าจะเป็นความชอบส่วนตัว อันนี้ส่วนตัวฟ้าไม่ได้ชอบอะไร ฟ้าชอบธรรมชาติ ฟ้าชอบสัตว์ ซึ่งมันสะสมไม่ได้ 

พีค: สะสมต้นไม้ (พีคช่วยเสริมเหมือนแอบรู้ใจ)

ฟ้า: อาจจะสะสมต้นไม้ (หัวเราะ)

Q: สิ่งที่คนอื่นไม่รู้เกี่ยวกับเซ้นต์

เซ้นต์: สิ่งที่คนอื่นไม่รู้เกี่ยวกับเซ้นต์ ก็รู้หมดแล้วนะ (หัวเราะ)

Q: อาจจะมีเรื่องที่ต้องบอกกับ The States Times วันนี้

เซ้นต์: (ยิ้ม) ผมเป็นคนที่หลาย ๆ คนชอบบอกแต่ไหนแต่ไรแล้วว่า ลุคดูเป็นคุณหนู แต่ว่าข้อหนึ่งคือผมรู้สึกว่า ผมจะมีโมเมนต์หนึ่งที่ผมชอบ ผมชอบออกค่ายอาสามาก เป็นโมเมนต์หนึ่งที่เราชอบ ได้ทำอะไรให้กับชาวบ้าน ผมชอบใช้ชีวิตแบบชาวบ้าน เพราะผมรู้สึกเหมือนกับว่าเราได้เห็นโลกที่เราไม่เคยเห็น ได้ใช้ชีวิตที่เราไม่เคยใช้ หรือได้กินในสิ่งที่ไม่เคยกิน รู้สึกว่ามันเป็นโมเมนต์พิเศษที่...ไม่ใช่แค่เพียงว่าคุณมีเงินคุณจะซื้อมันได้ แต่มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากความสุขที่ทุกคนไม่ได้หวังอะไร ผมเชื่อว่าบางครั้งเราใช้ชีวิตมันจะมีคำว่าผลประโยชน์ แต่ในโมเมนต์นั้นคือทุกคนไม่มีคำว่าผลประโยชน์ แม้แต่ชาวบ้านที่เราไปหา เขาก็ต้องการแค่อยากสนับสนุนพวกเรา ที่เห็นว่าเด็กกลุ่มนี้มาสร้างโรงเรียน สร้างห้องสมุด มาทำความดี ผมรู้สึกว่ามันเป็นโมเมนต์ที่เหมือนกับเราทำงานอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ แล้วผมรู้สึกว่ามันยากมากเลยนะที่ได้ความรู้สึกแบบนี้จากใครบางคนที่ไม่ใช่พ่อหรือแม่ 

Q: พีคล่ะครับ มีความลับหรือความแสบตอนเด็กที่อยากเล่าให้ฟังบ้างไหม

พีค: เรื่องที่คนทั่วไปอาจจะไม่ทราบ ที่จริงก็มีเยอะอยู่ครับ (หัวเราะ) ส่วนใหญ่เรื่องไม่ดีที่เกิดขึ้นที่โรงเรียน แล้วมันทำให้เรามีแผลเป็น แผลเป็นตามตัวน่ะครับ อย่างเช่นตอนนั้นเขาตรวจความสั้นของกางเกงกันตอนเช้า เราก็เลยเอากางเกงมา 2 ตัว แล้วระหว่างเข้าแถวเขากำลังจะตรวจแล้ว เราก็รีบวิ่งขึ้นไปเปลี่ยนกางเกง ระหว่างเปลี่ยนแบบรีบมาก เพราะว่าครูกำลังเดินมาแล้วเราก็แอบขึ้นไปเปลี่ยนตรงชั้นลอยครับ ประเด็นคือ มันมีหน้าต่าง และมีเหมือนแง่งอะไรสักอย่างแหลม ๆ มันขูดเข้าที่ขา แต่ ณ ตอนนั้นคือไปห้องพยาบาลไม่ได้แล้ว เพราะเราต้องรีบไปให้ครูดูกางเกง นั่นแหละ อันนั้นน่าจะเป็นวีรกรรมที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ ใช่ ๆ ผมได้แผลจากช่วงสมัยเรียนเยอะมากเลย 

Q: เรื่องที่เซ้นต์มักขอร้อง หรืออ้อนวอนคนอื่นตลอด มีอะไรบ้าง

เซ้นต์: ที่ผมขอร้องคนอื่นตลอดเหรอ มันจะไม่ใช่เชิงขอร้อง แต่เราจะเดินไปแล้วบอกให้เขาเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น จะเรียกว่าขอร้องก็ได้ เพราะว่าผมไม่ชอบเห็นคนเศร้าเสียใจ ถ้าผมเห็นผมจะเดินเข้าไปแล้ว... เราก็แค่รู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ในตัวเขามันหนัก เราแค่อยากจะเอาความหนักของเขา ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่หายหนักหรอก แต่เราจะได้เบาความรู้สึกเขา ถ้าผมเห็นใครที่กำลังรู้สึกอึดอัดอยู่ หรือว่ารู้สึกไม่ดี ผมจะเดินเข้าไปคุยกับเขา แล้วบอกเขาว่ามีอะไรให้เราช่วยไหม 

Q: ตัวอย่างคำขอร้องที่พีคคิดว่า คนร้อยทั้งร้อยต้องยอมพีค ลองยกตัวอย่างได้ไหม 

พีค: อืม... เวลาเราจะขอร้องใคร แบบว่าถ้าอยากได้จริง ๆ เราจะบอกว่า เฮ้ย...เราจริงจังนะ เฮ้ย...จริงจังนะ (หัวเราะ)

Q: ก็เรียกว่าขอร้องนั่นแหละ 

พีค: แต่เราก็จะพูดว่า ปกติเราไม่เคยขอร้องใครเลยนะ อย่างนี้ ๆ

Q: ข้อนี้ถามฟ้า เรื่องที่ฟ้าจะไม่มีวันขอร้องใครเลย เรื่องนั้นคืออะไร

ฟ้า: ไม่มีวันขอร้องใครเลย...

เซ้นต์: ไม่ขอร้อง ให้มารัก...

ฟ้า: บ้าน่า ไม่เคย ไม่ขอให้ โอ้โห...ยากมากเลย ส่วนใหญ่ก็ไม่ขอให้เขามาเห็นใจแล้วกัน คือไม่ใช่ว่าไม่เห็นใจ แค่เข้าใจก็พอแล้ว แต่ไม่ได้เรียกร้อง ไม่ต้องสงสาร เราไม่ได้อยากให้เขารู้สึกแย่ไปกับเรา คือแชร์ได้ เข้าใจกันได้ แต่ไม่ต้องแบบ...ไม่อยากให้เขารู้สึกเศร้าไปกับเราหรือแย่ไปกับเรามากกว่า

Q: นิสัยใจคอที่คนสนิทบอกว่าฟ้าเป็น นี่แหละคือฟ้า ใช่เลยฟ้า

ฟ้า : คนสนิทบอกว่าฟ้าเป็น

เซ้นต์: เป็นผู้ชาย... (เซ้นต์ช่วยชี้ 555)

ฟ้า: เป็นเหมือนผู้ชาย ใช่ คนก็จะบอกว่าฟ้าเหมือนผู้ชาย แมนๆ ไม่ค่อยคิดอะไร เป็นคน...

Q: เสียงเข้มห้าว

พีค: เสียงเหมือนปาล์มมี่ (พีคช่วยอีกแรง)

ฟ้า: ใช่ เราจะแมน ๆ เป็นคนไม่ค่อยคิดอะไรเยอะ ไม่จุกจิก ไม่เรื่องมาก เพ้อ ๆ หน่อย แต่ว่าเป็น easy-going 

Q: ข้อนี้ถามเซ้นต์ สิ่งที่ครอบครัวบอกว่าคุณเป็น 

เซ้นต์: ครอบครัวบอกว่าเป็น... เป็นคนที่ทุกคนในบ้านคาดหวัง ที่บอกว่าคาดหวังเพราะด้วยความที่เป็นหลานชายคนโต ผมมีน้องๆ และเป็นน้องสาวหมดเลยด้วย ก็เท่ากับเป็นลูกชายคนแรกของบ้านคนจีน หลานชายคนแรกของบ้านคนจีน เขาก็คาดหวังว่าเราจะสืบทอดกิจการ เราจะต้องสำเร็จในชีวิต และด้วยหน้าที่การงาน หรือตำแหน่งทางสังคมของคนในครอบครัวเรา เขาจะคาดหวังว่า เราต้องโตมาแล้วสืบทอดในหลายๆ อย่าง แต่ในจุดหนึ่งผมก็คุยกับคนในครอบครัวเหมือนกัน บอกว่าผมอยากมีชีวิตของตัวเอง ซึ่งจริงๆ คำว่าคาดหวังนั้นก็กลับเปลี่ยนเป็นคำว่า ดี อยากให้เราใช้ชีวิตด้วยตัวเอง แต่ว่าในขณะเดียวกัน ผมว่าการที่ผมมีโอกาสมายืนตรงนี้ได้ก็เป็นการสนับสนุนของครอบครัว ที่ให้ผมทำ ในช่วงแรกๆ ผมเชื่อว่าเด็กหลายคนที่เข้าวงการบันเทิงน่าจะเป็นแบบผม คือกลัวว่าครอบครัวจะไม่สนับสนุน แต่ว่าสุดท้ายแล้วพอมีโอกาสได้คุย ครอบครัวผมสนับสนุนมาก อยากให้ทำทุกอย่างเลย 

Q : แล้วตอนเริ่มเข้าวงการก็ได้รับบทแรงด้วย เพราะว่าต้องเป็นหนุ่มวาย

เซ้นต์: ใช่ ๆๆ แล้วเหมือนกับว่า... คำหนึ่งที่ผมยังประทับใจอยู่คือ คุณตาผมพูดว่า เออ...ทำเลย อยากทำอะไรทำเลย ตาสนับสนุน ตาอยากให้ทำ แต่ตาขอ 2 อย่าง ตาอยากให้เราตั้งใจเรียนให้จบ อีกข้อหนึ่งคือเรื่องงาน ถ้าในวันหนึ่งผมไม่ประสบความสำเร็จหรือมีปัญหาอะไรก็แล้วแต่ ตรงนี้ยังเป็นที่ของเซ้นต์เสมอ ผมเลยรู้สึกว่าเป็นครอบครัวที่ support แต่บางครั้งเราอาจจะคิดไปเอง แต่จริงๆ แล้วเขาคอยสนับสนุนอยู่ข้างหลังเราเสมอ ตั้งแต่เด็กยันโต คุณตาเองคอยดูแลผมตั้งแต่เรื่องกิน อย่างเรื่องเล็กๆ เรื่องกินเกาลัด ปกติคุณแม่จะเป็นคนให้ฝึกทำทุกอย่างเอง คุณตาก็จะแอบมาแกะเกาลัดให้กิน 

Q: ส่วนของพีค มีเรื่องที่จริง ๆ เราเป็นแบบนี้ แต่คนอื่นเข้าใจเป็นอย่างอื่นบ้างไหม

พีค: คนอื่นคิดว่าผมเก่งครับ เพื่อน ๆ คิดว่าผมทำได้ดี แต่ว่าผมคิดว่าตัวเองต้องพัฒนาอีกเยอะ ตอนนี้เราอาจจะทำดีที่สุดแล้ว แต่ว่ามันยังได้อีก

Q: เป็นกับเรื่องอะไรบ้างครับ

พีค: กับทุกเรื่อง เรื่องเรียน เรื่องงาน หรือว่าเรื่องร้องเพลง เรื่องดนตรี หรืออะไรก็ตาม คนอื่นชอบบอกว่าเราทำได้หลายอย่าง แต่ว่าการที่เราทำได้หลายอย่างนั้น เราไม่ได้ไปสุดในทุกๆ ทาง

Q: ถ้าเหลือเวลา 7 วัน ในชีวิต เซ้นต์จะทำอะไร

เซ้นต์: ถ้าเหลือแค่ 7 วันในชีวิต อาจจะเห็นผมไปสร้างรอยยิ้มสักที่หนึ่ง ผมอาจจะไปอยู่วัดไหนสักวัดหนึ่ง ผมอยากจะสอนหนังสือเด็ก หรืออาจจะไปอยู่ชนบทสักที่หนึ่ง ที่เรารู้สึกว่าอย่างน้อย ๆ ใน 7 วัน เราจะทำคุณค่าให้ได้มากที่สุด เคยได้ยินคนชอบพูดกันว่า ในช่วงเวลาที่เรามีชีวิตอยู่เราควรทำสิ่งดี ๆ ฝากไว้ เพื่อให้คนนึกถึงเราในวันที่เราไม่มีชีวิตอยู่แล้ว ผมว่ามันเป็นเรื่องยากกว่า ผมแค่อยากสร้างรอยยิ้มตรงนั้น ซึ่งมันไม่ใช่สิ่งที่สร้างไว้เพื่อให้คนพูดถึง แต่มันสร้างเอาไว้เพื่อให้คนทำสิ่งที่ดี หรือว่าเป็นสิ่งที่เกิดประโยชน์ หรือบางครั้งถ้าสร้างไว้แล้วไม่ต้องมีคำว่าเราอยู่ในตรงนั้นเลยก็ได้ แต่สิ่งที่เราทำนั้นสามารถทำให้คนอื่นมีคุณภาพชีวิตดีขึ้น ทำให้คนอื่นมีความสุขขึ้น สร้างรอยยิ้มตรงนั้นได้มากขึ้น ผมรู้สึกอยากทำตรงนั้น

Q: อยากทำบุญกุศลก่อนจากไป

เซ้นต์: อาจจะไม่ได้นับว่าเป็นบุญกุศลหรอกครับ ผมแค่รู้สึก...อย่างทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกว่าชอบโมเมนต์ที่ไปค่ายอาสา อย่างครั้งหนึ่งที่ไปจังหวัดจันทบุรี ไปสร้างห้องสมุด แล้วเด็ก ๆ เดินเข้ามากอด ถามว่าเมื่อไรพี่จะมาอีก จนเรา โอ้โห...น้ำตาจะไหลอะไรอย่างนี้ 

Q: ถามฟ้าสนุก ๆ ถ้าต้องตกนรก 7 วัน จะทำอะไรบ้าง

ฟ้า: อันดับแรกฟ้าวิ่งไปหาเพื่อนก่อนเลยค่ะ เพราะเพื่อนเยอะในนรก มันทำอะไรได้

พีค: ไม่เจอผมแน่นอน 555

ฟ้า: ถ้าจะต้องไปอยู่ถึง 7 วันเหรอ อยากไปถามทุกคน ถามว่าทำไมถึงตกมาอยู่นี่ แกทำอะไรไว้ ไปพูดคุย อยากรู้ว่าตกนรกแล้วรู้สึกอย่างไร ถามคนที่ตกอยู่มานานหลายปี (หัวเราะ)

Q: สมมติถ้ามีมนุษย์ต่างดาวเชิญพีคไปให้อยู่ด้วย 7 วัน ที่ดาวแสนไกลของเขา

พีค: ไป ๆ (ตอบไม่ลังเล) ผมคงตาลุกวาวมากๆ คงจะมีความสุข แล้วก็ตื่นเต้นมากๆ แต่ว่าทำอะไร ผมคงจะไปใช้ชีวิตแบบเขานี่แหละ ไปกินข้าวกับเขา ตื่นนอนแบบเขา แล้วก็อยู่แบบคนบนดาวดวงนั้น 7 วัน ใช้ชีวิตกัน

Q: แล้วถ้าเขาเป็นแค่อะมีบาหรือเป็นตัวอะไร

พีค: อย่างนั้นผมกลับดีกว่า 5555

Q: วันนี้เซ้นต์อยากบอกอะไรกับคนวัยเดียวกัน หรือว่าคนวัยเด็กกว่า 

เซ้นต์: จริง ๆ วัยผมตอนนี้เป็นวัยที่แบบเพิ่งเรียนจบกัน แล้วก็สมัครงานอยู่ด้วย ผมมีความรู้สึกว่าหลายๆ คนเครียดกับตรงนี้ หรือเป็นความทุกข์ที่กำลังเจอ ทุกคนอาจจะมองว่าตอนนี้เป็นเรื่องใหญ่มาก ผมเชื่อว่าถ้าเรามองย้อนกลับไป ผมรู้สึกว่าเรื่องที่เราเคยรู้สึกว่ามันใหญ่มากตอนนั้นนะ แต่ตอนนี้มันเล็กแล้ว ฉะนั้น ตอนนี้ที่คุณเจอสิ่งที่มันหนักหน่วงในชีวิตมากๆ โอเค มันก็เป็นเรื่องที่ใหญ่ในตอนนี้ แต่ผมเชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องเล็กในอนาคต วันหนึ่งที่คุณมาพูดถึง มันก็จะเป็นสิ่งที่อาจจะเป็นเรื่องขบขันในอนาคตก็ได้ ฉะนั้นผมอยากให้ทุกคนสู้กับชีวิต ที่เรารู้สึกว่ามันอาจจะดูโหดร้าย แต่ผมเชื่อว่าวันหนึ่งคุณจะเป็นคนที่มีความสุข และสู้ไปเถอะ ผมเชื่อว่าวันหนึ่งข้างหน้ามันจะมีสิ่งตอบแทนกับการต่อสู้ของเราเอง อยากเป็นกำลังใจให้ทุกคนในการใช้ชีวิตนะครับ 

Q: ฟ้าอยากบอกอะไรกับผู้ใหญ่ในวันนี้ 

ฟ้า: ฟ้าเชื่อว่าผู้ใหญ่มักมีอะไรที่อยากสอน อยากจะแชร์ อยากจะบอกว่าผ่านมาแล้ว  แต่สิ่งหนึ่งที่ฟ้าอยากจะบอกผู้ใหญ่เลยว่า ขอให้รับฟังให้มากขึ้น เพราะว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับการสนทนา สำหรับการแชร์ หรือว่าการที่จะสอนหรืออะไรกัน ถ้าอยากจะสอนเรา หรืออยากจะให้อะไรกับเรา คุณก็ต้องรับฟังเรา แล้วเราจะรับฟังคุณ แล้วฟ้ามีความรู้สึกว่า ฟ้าเชื่อว่าคนทุกเจนฯ ทุกยุค ไม่ว่าจะผู้ใหญ่ หรือเด็กกว่า หรือคนวัยเดียวกับฟ้า ล้วนมีข้อดีของยุคสมัยแตกต่างกัน เราไม่มีทางไปเกิดพร้อมเขาได้ และผ่านอะไรเหมือนเขา เขาก็ไม่ได้มาเกิดพร้อมเรา แล้วเข้าใจอะไรแบบที่เราเข้าใจ ฉะนั้นมันต้องแชร์และรับฟังกันให้มากที่สุด แต่ฟ้ารู้สึกเหมือนยุคนี้มันกลายเป็นว่าผู้ใหญ่อยากจะสอน แต่กลับไม่ได้ฟังเด็กมากกว่า


Q: อยากบอกอะไรกับผู้นำระดับประเทศ และผู้นำระดับโลกเวลานี้

พีค: ผมขอให้เขาเปิดแล้วกันครับ ให้เปิดในที่นี้หมายถึงว่า ตอนนี้มันเป็นโลกแบบสมัยใหม่แล้วครับ ควรจะเปิดทุก ๆ อย่าง ไม่มีอะไรต้องปิดบัง มีเรื่องหนึ่งที่ผมคิดไว้ในใจ เป็นเรื่องมนุษย์ต่างดาว ผมเคยอ่านมาว่าที่จริงมันอาจจะเกิดขึ้นแล้วก็ได้ แต่ว่าคนภายนอกอาจจะยังไม่ได้รู้ ผมรู้สึกว่ายังมีอีกหลายๆ เรื่องที่เรายังไม่รู้ แต่ว่าคนเบื้องบนอาจจะรู้แล้ว ตอนนี้ทุกอย่างมันยอมรับกันได้ อยากให้เปิด 

Q: อยากจะไปอยู่เจ็ดวันกับเขา อย่างข้อเมื่อกี้ใช่ไหม 

พีค: ใช่ครับ (หัวเราะ)

Q: เราขอ 3 คำ สำหรับ 3 คน ให้โฆษณาตัวเองว่า เพราะอะไรคนถึงควรต้องติดตามคุณ

เซ้นต์: ก็น่าจะเป็น ยิ้ม ความรัก ความสุข เพราะผมรู้สึกว่า ทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าเราอยากส่งความสุข เราก็เลยอยากให้มันเกิดจากความรักในสิ่งที่เราทำ ฉะนั้นพอเราทำจากความรักแล้ว เราเชื่อว่ามันเป็นความสุขด้วย เราจะสร้างความสุขให้กับทุกคน และสิ่งที่เกิดขึ้นคือทุกคนก็จะมีรอยยิ้ม ผมคิดว่าถ้า 3 คำนี้มาอยู่รวมกันจากตัวของผม ผมเชื่อว่าผมน่าจะสร้างรอยยิ้มให้กับทุกคนได้ครับ

ฟ้า: น่าจะเป็น Freedom Joy และ Nature ค่ะ เป็นมู้ดแบบว่า ความอิสระ การเอ็นจอยกับทุกอย่าง แล้วก็ธรรมชาติ

พีค: ของพีคน่าจะเป็น ตื่นเต้น เติบโต แล้วก็ตกใจ แล้วอีกอันหนึ่งน่าจะเป็นประสบการณ์ ทุกอย่างคือสิ่งที่เราต้องการวิ่งเข้าหา

และทั้ง 3 ลาไปด้วยเสียงและเห็นในสิ่งที่ตรงกันว่า ขอบคุณที่ติดตามและสนับสนุนพวกเขา “ขอให้ไปดูเรื่อง ‘วอน (เธอ)’ ได้ตั้งแต่วันที่ 24 ธันวาคมนี้กัน นะครับ/นะคะ

.

.


เรื่อง: ณัฐพล ช่วงประยูร 

ภาพ: ณัฐ์วริทธิ์ วรรธนะพินทุ

 


© Copyright 2021, All rights reserved. THE STATES TIMES
Take Me Top