ไม่นานมานี้ คุณโบว์-ณัฏฐา มหัทธนา นักกิจกรรมอิสระ และนักเคลื่อนไหวทางการเมืองของไทย ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ระบุว่า...

คนไทยอาจจะยังไม่ค่อยชินกับ challenge เพื่อการกุศล ที่มันจะมีองค์ประกอบของความยากความแปลก (และบางครั้งอันตราย) เพื่อดึงดูดความสนใจและการสนับสนุน และเป็นสัญลักษณ์ของความมุ่งมั่นตั้งใจเพื่อจะบอกว่า “เป้าหมาย” ของการระดมทุนครั้งนี้สำคัญพอสำหรับคนที่ประกาศจะทำ challenge อันนั้นด้วย 

แต่สังคมเรามักจะมีแน้วโน้มอยากปกป้องห่วงใยและคิดแทนกันสูง เหมือนคนอีกคนเป็นลูกเป็นหลานในปกครองของเราหรือเป็นคนที่เรากำกับได้ ปรากฏการณ์ครั้งนี้ก็เลยออกมาแบบนี้ 

ทั้งที่ในโลกนี้ มีการแข่งขันมากมายที่เสี่ยงและเต็มไปด้วยอันตราย อย่างการบุกป่าฝ่าดงปีนผาขึ้นเขามาราธอนต่าง ๆ เมื่อมีมาตรการด้านความปลอดภัย จ้างทีมกู้ชีพตามสมควร (*เป็นอาชีพที่เขาจะต้องประเมินและทำงานตามหลักวิชาชีพอยู่แล้ว) เขาก็จัดกัน ทั้ง ๆ ที่ก็ยังมีความเสี่ยงต่อชีวิตอยู่

เคยทำงานกับองค์กรอังกฤษ วันหนึ่งมีเพื่อนร่วมงานมาบอกว่าเดี๋ยวเขาจะว่ายน้ำทางไกลเท่านี้นะระดมเงินช่วยมูลนิธิสัตว์หรืออะไรไม่รู้จำไม่ได้ เราก็งงว่าจะลงแรงไปว่ายให้เหนื่อยทำไม บ้านเราเขายื่นซองผ้าป่ากฐินให้ก็เอาเงินใส่เหมือนกัน ง่ายกว่าด้วย 😅.. แต่ก็ให้ไปนะ 

เขาให้เขียนตัวเลขลงในลิสท์บนกระดาษก่อน ว่ายเสร็จค่อยมาเก็บเงิน ก็เป็นวัฒนธรรมอีกแบบ คงอยากให้เห็นความพยายามไม่อยากขอกันฟรี ๆ พอมาเห็นอันนี้เป็นว่ายน้ำเหมือนกัน เลยนึกถึงขึ้นมา

ที่มา: https://www.facebook.com/575635818/posts/pfbid02cJAuUVqcGvgdEuyDZXoqH3m5guqAUukoKjKgcvhQvYAFRRa5GcDfYCitDfMFqLyql/