ท่ามกลางกระแสในประเทศไทยที่มีการโหมโรงเรื่องย้ายประเทศกันเถอะ เปิดโอกาสให้คนไทยหลายคนที่เบื่อหน่ายกับรัฐบาลลุงตู่ จนอยากที่จะขอไปตายเอาดาบหน้า แต่จนแล้วจนรอด ส่วนใหญ่คนที่ออกตัวที่จะไปตายเอาดาบหน้า ก็เห็นกลับมาตายเอาที่ประเทศสยามขวานทองเหมือนเดิม เพราะการที่จะย้ายไปใช้ชีวิตในต่างประเทศนั้นไม่ง่ายอย่างที่คิด

วันนี้เอย่าเลยถือโอกาสขอเล่าเรื่องของการย้ายประเทศ โดยเราจะตัดเรื่องความวุ่นวายในการทำเรื่องย้ายประเทศไปก่อน แล้วมาดูตัวแปรอื่น ๆ กัน 

การที่จะไปใช้ชีวิตในต่างแดนนั้น ไม่ง่าย!! เริ่มจากความต่างของภาษา ถ้าคุณมั่นใจว่าคุณมีความเก่งกาจในการสื่อสารภาษาอังกฤษพอ การที่จะย้ายประเทศไปอยู่ในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางในการสื่อสารคงไม่ใช่เรื่องที่ลำบากมากนัก แต่อย่าลืมว่าประเทศส่วนใหญ่บนโลกนี้ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางในการสื่อสาร ดังนั้นการย้ายไปในบางประเทศ คุณต้องเรียนรู้ภาษาใหม่ เพื่อให้เอาตัวรอดในการใช้ชีวิตประจำวันได้  

ต่อมาคือเรื่องของอาหารการกิน แม้หลายคนอาจจะถูกปากถูกใจกับอาหารฝรั่ง แต่เราต้องกินอาหารแบบนี้ทุกวัน คือ ต้องอยู่กับมันให้ได้ มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ!! จำได้ว่าเมื่อเอย่ามาถึงเมียนมาครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน เราทานอะไรไม่ได้เลย เอย่าต้องใช้ชีวิตกับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป จนน้ำหนักลดไปเป็น 10 กิโลตั้งหลายเดือน กว่าจะหลงเสน่ห์อาหารพม่าจนน้ำหนักกลับพุ่งทะยานจนเกินกว่าวันแรกที่เข้ามาเหยียบแผ่นดินเมียนมานี้ 

แค่ 2 เรื่องนี้ยังต้องใช้การปรับตัวแรมปี ไหนจะเรื่องเงินที่ต้องมีพอในการใช้จ่ายก่อนที่จะหาการหางานทำเพื่อหาเงินได้ ซึ่งมันไม่ได้ง่ายเลย

พูดถึงเรื่องย้ายประเทศไม่ใช่แค่คนไทยเท่านั้นที่มีความคิดแบบนี้ แต่คนเมียนมาที่หนีจากการปกครองของระบบทหารก็คิดจะไปหาที่อยู่ใหม่เช่นกัน สำหรับรายที่รวยพอมีเงินหนาพอที่ไม่ต้องไปเป็น PDF เขาก็เลือกที่จะไปใช้ชีวิตใหม่ต่างแดนอย่างสบายใจ แต่คนเมียนมาที่เป็นชนชั้นกลางที่มีความฝันในการสู้แล้วพอช่องทางลี้ภัยจากการช่วยเหลือผ่านองค์กร NGO ต่าง ๆ ที่เข้ามาสนับสนุนทางการเงินให้แก่กลุ่ม นี่ก็เป็นอีกหนึ่งความฝันที่พวกเขาจะได้มีโอกาสไปใช้ชีวิตใหม่

แต่ในความจริงนั้นเหล่า NGO เหล่านั้นทำได้แค่เพียงนำคนเหล่านี้เข้ามาในประเทศไทย เอาเป็นว่าเราไม่ขอพูดถึงละกันว่าเข้ามาทางไหนอย่างไร ก็อย่างที่ทราบว่าชายแดนไม่ได้มีช่องทางเดียวในการข้ามชายแดนจากเมียนมามาไทย ซึ่งหลายคนก็เข้ามาอยู่ไทยพร้อมกับความหวังว่าสักวันหนึ่งตนจะได้ย้ายไปประเทศที่ 3 อย่างที่ตนใฝ่ฝันไว้ และนั่นเองคือ สิ่งที่เอย่าได้ยินในวันที่เอย่าเดินทางไปแม่สอดเมื่อไม่กี่วันมานี้ เมื่อมีนายหน้าคนพม่าเข้ามาชวนคนพม่าที่อยู่ในตลาดแม่สอดแล้วบอกว่า เขาสามารถพาไปยังประเทศที่ 3 อย่างอเมริกาได้ เพียงจ่ายค่านายหน้าแค่ 200,000 บาท เรื่องนี้ทำให้ เอยา หูผึ่งเลย!! แหม…ถ้าจ่ายแค่ 200,000 บาทแล้วย้ายประเทศไปอเมริกาได้ คนไทยคงไปกันค่อนประเทศแล้ว โดยเฉพาะพวกอยากย้ายประเทศคงรีบตีตั๋วก่อนเลย ไม่เหลือโควตามาถึงคนพม่าหรอก

น่าเห็นใจในภาวะที่คับแค้นใจที่ทำให้ไม่สามารถอยู่ในเมียนมาได้ แต่ก็ยังไม่วายถูกคนพม่าในไทยหลอกซ้ำโดยการขายฝันว่าจะได้เก็บเงินก้อนสุดท้ายไปใช้เอาดาบหน้าแต่ก็ต้องมาเสียเงินให้กับมิจฉาชีพกลุ่มนี้  แม้เอย่าจะไม่เห็นด้วยกับการต่อสู้ของ PDF แต่เอยายิ่งไม่เห็นด้วยกับการค้ามนุษย์  

ก็หวังว่าคนเมียนมาที่เคยหลงผิดสามารถกลับตัวกลับใจได้นะ เพราะบางทีทางที่ดีที่สุดคือ หยุดที่จะเป็นหยื่อโฆษณาชวนเชื่อต่างๆ และหาข้อมูลรอบด้าน  

สุดท้ายคุณจะตัดสินใจอยู่ไทย หรือไปประเทศที่ 3 หรือกลับไปเมียนมาก็ขอให้โชคดี 

---

เรื่อง: AYA IRRAWADEE