(21 มิ.ย. 67) คุณโบว์ ณัฏฐา มหัทธนา พิธีกรรายการวิเคราะห์ข่าว Ringside การเมือง และนักกิจกรรมเพื่อสิทธิมนุษยชน ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ระบุว่า...

“ถาม: ทำไมคดี 112 จึงควรใช้ช่องทางการขอพระราชทานอภัยโทษ มากกว่านิรโทษกรรม?”

“ตอบ: เพราะเป็นคดีที่มีการหมิ่นเกียรติตัวบุคคลที่เป็นประมุขของรัฐอยู่ ปกติเวลาเราล่วงเกินใครก็ควรมีการ ‘ขออภัย’ กันมากกว่าจะใช้วิธี ‘ลบโทษ’ เอาเลย”

“เป็นโอกาสให้ผู้กระทำได้แสดงความสำนึกผิด ผู้คนที่รู้สึกเดือดร้อนจากการกระทำเหล่านั้นเขาจะได้คลายความโกรธเคืองลงไปด้วย ต้องยอมรับว่าหลายคนกระทำรุนแรงมากและยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนถึงวันนี้”

“เสนอลบโทษให้เฉย ๆ คงไม่มีใครสบายใจ นอกจากคนที่เห็นดีเห็นงามกับการกระทำเหล่านั้นตลอดมา”

(24 ก.พ. 68) จากกรณีที่ นายทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรีและที่ปรึกษาประธานอาเซียน กล่าว “ขออภัย” ต่อเหตุการณ์สลายชุมนุมที่ อ.ตากใบ จ.นราธิวาส และเหตุการณ์มัสยิดกรือเซะ จ.ปัตตานี เมื่อปี 2547 ซึ่งมีผู้เสียชีวิต บาดเจ็บ รวมถึงสูญหายจำนวนมาก ระหว่างการลงพื้นที่ชายแดนใต้ในวันที่ 23 กุมภาพันธ์

ช่วงเย็นวันเดียวกัน (23 กุมภาพันธ์) ที่บ้านศรียะลา จ.ยะลา นายทักษิณกล่าว “ขออภัย” ต่อโศกนาฏกรรมปี 2547 อีกครั้งว่า วันนี้บอกกับ จ.นราธิวาส และ จ.ปัตตานีแล้ว อยากจะบอกพี่น้องมุสลิมชาวยะลาว่าตอนช่วงผมเป็นนายกฯผมมีความตั้งใจอยากแก้ปัญหา แน่นอนว่าคนทำงานมีผิด มีพลาดบ้าง หากมีผิด มีพลาด หรือมีสิ่งไหนที่พี่น้องชาวมุสลิม ซึ่งเป็นคนรักสันติสุขและรู้จักให้อภัยกัน ผมก็ขออภัยด้วยที่อาจทำอะไรผิดพลาดไปในอดีต แต่ต้องให้รู้ว่าไม่มีความคิดที่เลวร้าย ตั้งใจ แต่อาจจะไม่ถูกใจ หรือผิดพลาดบ้าง ก็ขออภัยด้วย และขออวยพรให้พี่น้องชาวมุสลิมที่กำลังจะเข้าสู่เดือนรอมฎอนมีแต่ความสุข ได้บรรลุในสิ่งที่ท่านอยากทำตามพระเจ้าในช่วงเดือนรอมฎอน ขอแสดงความยินดีล่วงหน้า

ขณะที่ นางอังคณา นีละไพจิตร สมาชิกวุฒิสภา (ส.ว.) ระบุถึงเรื่องนี้ว่า ขออภัยตากใบ แล้วจะคืนศพคนที่ถูกอุ้มฆ่าให้ญาติไหม จะคืนความเป็นธรรมโดยนำคนผิดมาลงโทษไหม หรือแค่ขอโทษตอนหมดอายุความ #การบังคับสูญหายไม่มีอายุความ สิ่งที่เหยื่อต้องการคือ #ความจริงและความยุติธรรม