(11 เม.ย.67) นางนิชา หิรัญบูรณะ ธุวธรรม ผู้ทรงคุณวุฒิพิเศษ ประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ภรรยา พล.อ.ร่มเกล้า ธุวธรรม อดีตรองเสนาธิการกองพลทหารราบที่ 2 รักษาพระ องค์ (พล.ร.21 รอ.) ที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์ความไม่สงบ ระหว่างการชุมนุมของแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) หรือ คนเสื้อแดง บริเวณแยกคอกวัว เมื่อคืนวันที่ 10 เม.ย. 2553 โพสต์เฟซบุ๊กว่า….

10 เมษายน 2567 ปีนี้อากาศร้อนเหลือเกิน ต้องพยายามเรียกสติไม่ให้หลงไปกับความร้อน

‘ความพยายามนิ่ง’ ก็เป็นอีกหนทางที่หลายคนเลือกใช้ ในการรักษาจิตให้เย็นใจ

การนิ่ง ไม่ได้แปลว่า ไม่เจ็บ ไม่ร้อน ไม่คิด ไม่รู้สึก หากแต่ไม่ซ้ำเติมเพิ่มอุณหภูมิให้สิ่งต่าง ๆ ยิ่งร้อนไปมากกว่านี้

ตลอด 14 ปี ที่ผ่านมา ชีวิตประสบเรื่องราวมากมาย สิ่งใดพูดแล้วไม่เกิดประโยชน์ ก็ต้องพยายามนิ่ง พยายามอดทนอดกลั้น พยายามอยู่อย่างสงบ ประคับประคองชีวิตให้ก้าวเดินไปได้ จนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง

จุดหมายชีวิตของแต่ละคนแตกต่างกัน ฝันของแต่ละคนก็ต่างกัน ไม่มีใครจะคิดแทนกันได้ สำหรับตัวเอง แค่ขอชีวิตไม่สุข-ไม่ทุกข์ ก็เป็นบุญนักหนาแล้ว แค่ขอใช้เวลาที่เหลือน้อยลงทุกวัน ทำหน้าที่อันพึงมี ตราบจนสิ้นชีวิต อาจได้พบความสงบสุขอีกครั้ง ถ้าทำบุญไว้มากพอ ฝันมีแค่นี้เอง

แต่ชีวิตเราก็มิอาจกำหนดได้ดั่งใจปรารถนา ตราบใดยังอยู่ในกระแสสังคมของมนุษย์ปุถุชนที่ให้ค่าการแพ้-ชนะในเกมส์ มากกว่าการให้เกียรติและให้คุณค่าความเป็นคน มนุษย์ที่อ่อนแออย่างเรา ก็จำเป็นต้องมีอาวุธไว้ป้องกันตัว รักษาจิต นับเป็นโชคดีที่พี่ร่มเกล้าให้คาถาป้องกันตัวไว้ว่า
จิตเดิมนั้นใสสว่างสะอาดและสงบ แต่กิเลสที่ห่อหุ้มทำให้มืดมัว

พี่ร่มเกล้าให้คาถาวิเศษนี้ไว้ จนอยากมอบให้กัลยาณมิตรทุกท่านที่อาจมีโอกาสได้ใช้ในยามชีวิตคับขันบ้างไม่มากก็น้อย

ท่ามกลางความทุกข์ยาก มีสิ่งหนึ่งที่เป็นความดีงามที่ดิฉันกับพี่ร่มเกล้าถือว่ามีบุญมหาศาลที่ได้รับ คือ ไมตรีอันบริสุทธิ์จากเพื่อนพี่น้องผู้เป็นกัลยาณมิตรที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ท่านได้ให้กำลังใจยิ่งใหญ่เสมือนญาติ

มีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งเพิ่งบอกกับดิฉันว่า ไม่คิดว่าพี่ร่มเกล้าจากไป 14 ปีแล้ว แต่ยังคงมีพี่น้องที่เดินเข้ามาทักทายให้กำลังใจดิฉันด้วยน้ำตาแห่งความอาลัยคิดถึงพี่ร่มเกล้า พร้อมบอกว่า ยังคงทำบุญ ใส่บาตร อุทิศให้พี่ร่มเกล้าในศาสนาพุทธ หรือบางท่านก็ทำมิสซาในศาสนาคริสต์ หรือ บางท่านก็ขอพระเจ้าในศาสนาอิสลาม ดิฉันมักรำพึงในใจกับพี่ร่มเกล้าว่า พี่ทำให้เห็นว่าความตายไม่น่ากลัว และความตายที่งดงามเป็นอย่างไร

ในภาวะที่โลกเรากำลังแปรปรวน สงครามมีรูปแบบต่าง ๆ ที่มนุษย์เราไม่รู้ว่าจะเผชิญกับภัยใด ๆ อีก

วันที่ 10 เมษา สำหรับดิฉันก็เป็นอีกวันที่นอกจากทำบุญให้กับสามีผู้จากไปแล้ว ในปีนี้อยากขออนุญาตให้รำลึกถึงคำว่า ‘ความเสียสละ’

ในโลกนี้ มีคนอยากชนะ ไม่อยากแพ้ มีคนอยากเป็นฝ่ายได้ ไม่อยากเป็นฝ่ายเสีย แต่ถ้าเราหนึ่งคน ยอมที่จะแพ้ ยอมที่จะเสีย หรือที่เขาเรียกกันว่า เสียสละ อาจทำให้ธรรมชาติปราณีไม่ลงโทษให้อุณหภูมิโลกมนุษย์ร้อนระอุไปกว่านี้

ดิฉันกับพี่ร่มเกล้า เป็นสองคนที่ยกมืออาสายอมเป็นคนแพ้ ยอมเป็นฝ่ายเสีย

ยอมแบกทุกข์ ยอมสละชีวิต ยอมได้ทุกอย่าง เพื่อแผ่นดินไทยของเราร่มเย็นเป็นสุขภายใต้ร่มพระบรมโพธิสมภารสืบไป

‘แพ้’ ไม่ทำให้เราตายหรอก แต่ต่อให้ต้องตายอย่างพี่ร่มเกล้า ใจเราก็ไม่เคยแพ้
พลเอกร่มเกล้า-นิชา ธุวธรรม

10 เมษายน 2567
ทำบุญครบรอบ 14 ปี
ณ วัดบวรนิเวศฯ

---

ที่มา : https://www.thaipost.net/hi-light/568688/