หลังจากที่หนุ่มสาวหลายคนที่มีอุดมการณ์เดียวกันเข้าป่าสู่พื้นที่ของกลุ่มชาติพันธุ์ติดอาวุธที่เป็นแนวร่วมกับ NUG ในตอนนั้น…

- หลายคนได้ไปต่อหากมีเงินมีทองพอจะสามารถลี้ภัยต่อไปยังประเทศที่ 3 ได้ 
- หลายคนไปประเทศที่ 3 พร้อมกับทำตัว Low Profile เพื่อให้คดีการเมืองจบ จากนั้นค่อยกลับมาสู่มาตุภูมิเมียนมาอีกครั้งเมื่อทุกอย่างดีขึ้น
- บางคนไปแล้วก็กลายเป็น PDF ชั้นผู้นำ คอยจัดหาทุนจากต่างประเทศมาสนับสนุนกองกำลังที่ต่อสู้

ส่วนหนุ่มสาวอีกจำนวนหนึ่งที่เคยมีชีวิตเมืองแม้จะไปสู่อ้อมกอดของกลุ่มชาติพันธุ์ด้วยอุดมการณ์ที่แน่วแน่ แต่ด้วยการใช้ชีวิตที่ต่างกันสุดขั้วหลายคนจึงเลือกที่จะถอนตัวออกมา บางคนยอมมามอบตัวภายใต้กฏอภัยโทษของรัฐบาลทหาร ในขณะที่อีกหลายคนอยู่ในค่ายที่เขาให้เข้าไม่ให้ออกและสุดท้ายเมื่อหนีออกมาแต่ก็ไม่ได้ถึงบ้าน

การดำเนินการของกลุ่ม PDF มีทั้งการก่อการกับทหาร พลเรือนที่ใกล้ชิดทหาร เจ้าหน้าที่รัฐบาล ไปจนถึงคนทั่วไปที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ แต่แค่สงสัยว่าเป็นสายลับให้ทหาร รวมไปถึงการสร้างกลุ่มกองกำลังโดยเกณฑ์ชาวบ้านในดินแดนห่างไกลมาเป็นพวก ซึ่งแรกๆ ก็มีการให้ความร่วมมือของชุมชนกับกลุ่ม แต่หลังจากที่มีการระเบิดโรงไฟฟ้า ทำลายเสาสัญญาณโทรศัพท์ ระเบิดสะพาน เผาโรงเรียน ทั้งหมดทำให้ประชาชนในพื้นที่ไม่เห็นด้วยและเริ่มผละตัวออกจากการเป็นคนช่วยเหลือสนับสนุน NUG ไปอย่างช้าๆ

>> ในภาพของสงครามตัวแทน
จะเห็นได้ชัดว่ารัสเซียเป็นผู้เข้ามาช่วยสนับสนุนทางกองทัพรัฐบาลทหารของเมียนมาในขณะที่ฝั่ง NUG ก็ได้เข้าพบกับรองเลขาธิการของสหรัฐอเมริกาเพื่อขอการสนับสนุนและช่วยเหลือ แต่เหมือนการช่วยเหลือเหล่านั้นเริ่มถูกบีบให้แคบลงหลังจากที่ทางรัฐบาลทหารสั่งปิด NGO ต้องสงสัยว่าเป็นแหล่งเงินทุนให้กับฝ่ายต่อต้านของเมียนมา ทำให้กิจกรรมการสนับสนุนทุนถูกย้ายมาสู่ NGO ที่อยู่ในประเทศไทยที่เป็นประเทศที่มีพรมแดนติดกับเมียนมายาวที่สุดและยังเป็นประเทศที่ปกครองในระบอบประชาธิปไตยที่มีความเกรงอกเกรงใจเหล่าประเทศทางตะวันตกอยู่ ทำให้คนในแม่สอดหรือข้าราชการในแม่สอดได้เห็นเหล่า พณ ท่านทูตหรือเอกอัคราชทูตทั้งหลายต่างเดินทางมายังแม่สอดด้วยเหตุผลว่ามาเยี่ยมชมค่ายอพยพหรือมาพบกับ NGO ที่ตั้งอยู่แถวนี้ โดยที่ก็น่าสงสัยว่านี่ใช่ภารกิจของทูตที่ต้องมาเยี่ยมชมคนที่ไม่ใช่คนในประเทศตนเองนั้นหรือ

>> ไทย…ที่มั่นที่ดีที่สุด
กล่าวได้ว่า PDF หรือคนที่เห็นด้วยกับกลุ่มประชาธิปไตยจำนวนมากเลือกประเทศไทยเป็นเป้าหมายในการพำนักหลังจากที่หนีออกจากเมียนมาได้ เพราะหลายสาเหตุ นอกจากที่ภูมิอากาศ อาหาร ศาสนาแล้ว คนไทยยังมีอุปนิสัยเปิดรับชาวต่างชาติไม่ว่าคุณจะเคยทำอะไรมาทั้งดีหรือไม่ดีก็ตาม 

อีกทั้งมีคนไทยหลายคนมีความเชื่อทางการเมืองแบบเดียวกันและให้การช่วยเหลือคนเหล่านี้อยู่อย่างลับๆ  รวมถึงก็ต้องยอมรับว่าเงินซื้อชีวิตในไทยได้ อย่างที่กลุ่มต่อต้านหลายคนเข้ามาและทำบัตรชมพูทำงานเป็นพนักงานในโรงงาน  

หลายคนทำงานแบบมี Work Permit โดยบริษัทฯ ในไทยไม่ได้สนใจว่าเขาเหล่านั้นเคยเป็นใครหรือทำอะไรมาก่อน  รวมถึงมีอีกจำนวนมากที่เข้ามาในไทยแบบวีซ่าท่องเที่ยวและทำงานออนไลน์จากที่พักของตัวเอง หลายคนเลือกใช้ชีวิตในไทยแบบเงียบๆ เพื่อรอเวลากลับเมียนมา หลายคนอยู่ไทยเพื่อรอเวลาไปประเทศที่สามด้วยความร่วมมือของคนไทยบางคน และหลายคนยังคงใช้ไทยเป็นที่กบดานและเป็นฐานปฎิบัติการนอกประเทศที่ใกล้เมียนมามากที่สุด และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้

เรื่อง: AYA IRRAWADEE