บทสัมภาษณ์ คุณโอ สุพิชญา ณ สงขลา ปริญญาตรี คณะวิทยาศาสตร์ เอกคหกรรม สาขาอาหารและโภชนาการ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, นักแสดงอิสระ 
ความสุุขจากการเป็นจิตอาสา คือการได้รับรอยยิ้มกลับมาจากการให้

ช่วงมัธยมคุณโอเรียนอยู่ที่โรงเรียนสามเสนวิทยาลัย ในสายวิทย์-คณิต เรียกได้ว่าเป็นเด็กกิจกรรมตัวยง ทั้งเป็นตัวแทนหัวหน้าห้องเข้าสภานักเรียน เป็นตัวแทนในการทำกิจกรรมของโรงเรียนอยู่ตลอด รวมทั้งทำกิจกรรมอาสาร่วมกับมูลนิธิประเทศไทยใสสะอาด

คุณโอเลือกเข้าเรียนระดับปริญญาตรี ในคณะวิทยาศาสตร์ เอกคหกรรม สาขาอาหารและโภชนาการ เป็นสาขาที่เกี่ยวกับคหกรรมศาสตร์ แบ่งได้เป็นสามสาขา คือ อาหารและโภชนาการ การกำหนดอาหารและโภชนาการ สิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม ซึ่งสาขาอาหารและโภชนาการที่คุณโออยู่ เน้นไปที่การทำอาหารและมีวิทยาศาสตร์เข้ามาเกี่ยวข้อง สาขานี้จะคล้ายนักโภชนาการ ทำอาหารให้ผู้ป่วย โดยมีแรงบันดาลใจมาจากความชื่นชอบในการทำอาหารและขนมมาตั้งแต่วัยเด็ก เข้าชมรมทำอาหารมาตลอด จึงตัดสินใจเข้าเรียนในคณะที่เกี่ยวกับการทำอาหารตามความชอบส่วนตัว 

นอกจากด้านการเรียนแล้ว ความเป็นเด็กกิจกรรมก็เด่นไม่แพ้กัน เพราะคุณโอเข้าร่วมเป็นสันทนาการประจำคณะ คอยเต้นเฮฮา ให้ความสุขกับน้องๆ เวลาที่น้องเครียดจากห้องเชียร์  อีกทั้งยังขึ้นชื่อว่าเป็นนักจิตอาสา อาสาสมัครตัวยง โดยมีจุดเริ่มต้นมาตั้งแต่ช่วงมัธยม เนื่องจากที่โรงเรียนจะมีกลุ่มรุ่นพี่ศิษย์เก่าจัดกิจกรรมอาสาช่วยเหลือชุมชน ให้ความรู้ผู้คนในชุมชน ทำกิจกรรมกับน้องๆ นักเรียนในโรงเรียน คุณโอเป็นส่วนหนึ่งของการเข้าร่วมกิจกรรมมาตั้งแต่ตอนนั้น จนเกิดเป็นความรู้สึกชอบในงานจิตอาสา จากนั้นเมื่อเข้ามหาวิทยาลัย หากมีเวลาว่างก็จะหากิจกรรมจิตอาสาเพื่อเข้าร่วมมาโดยตลอด เรียกได้ว่า มีที่ไหนไปที่นั่น 

สำหรับคุณโอความสุขของการทำกิจกรรมจิตอาสาคือ การที่ได้รับรอยยิ้ม คำขอบคุณ และพลังบวกกลับมา ทำให้รู้สึกมีความสุขที่ได้มอบความรู้ให้กับน้อง และการเป็นจิตอาสายังทำให้ได้เห็นความเป็นจริงของสังคม เหมือนเป็นการเปิดประสบการณ์ตัวเองว่าเราไม่ได้มีโลกแค่ในโรงเรียนหรือในมหาวิทยาลัย คุณโอกล่าวว่า คนที่ลำบากกว่าเราก็ยังมี ถ้าได้ช่วยเขาไม่มากก็น้อย เราก็ดีใจ เพื่อให้เขาดีขึ้นสักวันสองวันก็ยังดี ดีกว่าเขาไม่มีเลย

ปัจจุบันคุณโอเป็นนักแสดงอิสระ มีจุดเริ่มต้นมาจากตอนเรียนจบมหาวิทยาลัย ช่วงนั้นต้องไปดูแลคุณพ่อที่ไม่สบาย เลยไม่มีเวลามากพอที่จะไปหางานประจำทำ จึงเริ่มจากการไปถ่ายรูป Portrait จนมีคนชักชวนไปถ่ายโฆษณา รู้สึกว่าเหมาะกับชีวิต ณ ตอนนั้น เมื่อได้เข้าไปทำรู้สึกรักและชื่นชอบในงานแสดง อีกทั้งยังมีเวลาว่างแบ่งมาดูแลคุณพ่อ จึงตัดสินใจเลือกเส้นทางนี้

คุณโอชอบการได้สวมบทบาทต่างๆ เพราะบทบาทแสดงถึงลักษณะนิสัยและความเป็นอยู่ของคน การได้สวมบทบาทไปตามแต่ตัวละครทำให้สนุกกับการได้เรียนรู้ตรงนั้น 

คุณโอมีความสามารถพิเศษ คือการสื่อสารภาษามือ เนื่องจากคุณพ่อและคุณแม่มีความบกพร่องด้านการได้ยิน ทำให้วิธีการสื่อสารเดียวที่ทำได้คือ ภาษามือ ในงานจิตอาสาต่างๆ คุณโอก็ได้ใช้ความสามารถในการสื่อสารภาษามือ เป็นตัวกลางในการสื่อสารบอกความต้องการระหว่างผู้พิการหูหนวกและทีมงานได้ 

สุดท้ายคุณโอฝากถึงคนที่มีความฝันอยากเป็นนักแสดงว่า ทุกคนสามารถเป็นได้ ไม่ว่าจะรูปร่างหน้าตา หรือลักษณะเป็นยังไง แค่มีใจรักที่อยากจะเป็น ช่องทางการโปรโมทตัวเองมีเยอะ ไม่ต้องกลัวไม่ต้องอายว่าเราจะเป็นไม่ได้ แค่ลองทำเท่านั้นก็สามารถเป็นได้

.

.

.