พลโทนันทเดช เมฆสวัสดิ์ อดีตหัวหน้าศูนย์ปฏิบัติการพิเศษ ศูนย์รักษาความปลอดภัยแห่งชาติ(ศรภ.) โพสต์เฟซบุ๊ก ระบุว่า...
ทำไมสหรัฐฯ ถึงเกเรแบบนี้!!
สหรัฐฯ มีเหตุผลด้านผลประโยชน์และความมั่นคงของชาติ เพื่อความอยู่รอดของประเทศตนเอง บ่อยครั้งจึงได้เห็นความ 'เกเรเกตุง' ต่อไปเรื่อยๆ ไม่ยอมหยุด เพราะ....
1. สหรัฐฯ มีระบบเศรษฐกิจที่ต้องพึ่งพาสงคราม
2. ยุทธศาสตร์หลักของสหรัฐฯ (Grand Strategy)
คือ การรบนอกประเทศ (Forward Defense Strategy)
ดังนั้นสงครามที่สหรัฐฯ เข้าไปเกี่ยวข้อง จึงต้องทำให้เกิดขึ้นนอกประเทศสหรัฐฯ เสมอ ลองย้อนไปดูประวัติ การทำสงครามของสหรัฐฯ ที่ผ่านมาเกือบ 30 ครั้งได้ จะพบว่าสหรัฐฯ เป็นฝ่ายทำกำไรจากสงครามได้เสมอ ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ เพราะโครงสร้างประเทศไม่เคยเสียหายเลย
3. สหรัฐฯ มักจะไม่เข้าร่วมสงครามด้วยตนเองก่อน แต่จะรอให้ ประเทศอื่นๆ รบกันไปก่อน หลังจากที่มั่นใจว่ามีความพร้อมจริงๆ (การข่าวที่ชัดเจน ยุทธวิธี อาวุธยุทโธปกรณ์ งบประมาณฯ ) แล้ว สหรัฐฯ ถึงจะเข้าไปร่วม ซึ่งมักจะเป็นช่วงหลังๆ ของสงครามเสมอ
4. สหรัฐฯ เป็นประเทศเกิดใหม่ เป็นพหุสังคม ที่ไม่มีรากเหง้าวัฒนธรรมที่แน่ชัด หรือเป็นหนึ่งเดียว กล่าวง่ายๆ คือ ไม่เคยมีประวัติศาสตร์แม้แต่เรื่อง 'การใช้ ดาบต่อสู้เพื่อความเป็นเอกราช'
ดังนั้น แนวคิดเรื่องเสรีภาพและความ เสมอภาค
จึงถูกนำมาอ้างเพื่อทดแทน ทั้งๆ ที่เรื่องนี้ แย่กว่าทางยุโรปเสียอีก
แต่การอ้างเรื่อง เสรีภาพนั้น ก็สุ่มเสี่ยงต่อความคิดเรื่อง การแยกตัวของมลรัฐต่างๆ ดังนั้น การให้ทุกฝ่ายสามารถได้รับผลประโยชน์ร่วมกัน จึงมีการสร้างภาพ ในประเด็นหลัก สำหรับใช้จูงใจ ประชาชนให้ลืมเรื่อง วัฒนธรรมไป เพื่อให้เกิดพลังของความสามัคคีขึ้น
สงครามจึงเป็นจุดขายของกรณีนี้!! จนกล่าวได้ว่า สหรัฐฯ นั้นล้างหัวสมองกระทั่งประชาชนของตัวเองด้วย การประชาสัมพันธ์เช่นกัน
กรณีนี้ สหรัฐฯ จึงพยายามสร้างความภูมิใจในความเป็นชาติ ซึ่งก็สามารถสร้างให้เกิดขึ้นได้รวดเร็ว ผ่านการทำศึกสงคราม สร้างความรู้สึกของความเป็นเจ้าของปกป้องประเทศว่า ผ่านสงครามที่ไหนมาบ้าง? และยังทำให้เกิดความภูมิใจ ต่อประเทศในฐานะ "พี่ใหญ่" ของโลกอีกด้วย (ดูเรื่องประกอบจากหนังสือ "ผ่านฟ้าลีลาศ")
ด้วยเหตุผลนี้ สหรัฐฯ ซึ่งมองเห็นแต่ผลประโยชนของตนมาก่อนอื่น จึงแผ่อิทธิพลไปในหลายพื้นที่ไม่มีวันหยุด
ความซวยก็มักจะตกอยู่กับชาติที่สหรัฐฯจะหาประโยชน์ เช่น กรณี ยูเครน ในปัจจุบัน (กำลังจะทำให้ยุโรปซวยตามไปด้วย) ไต้หวัน (ไต้หวันซวย) เกาหลีเหนือ (เกาหลีใต้ กับ ญี่ปุ่นซวย)