
ขณะที่ ปี่ กลอง ในการเลือกตั้งของบ้านเรากำลังโหมประโคมอย่างเมามัน ลองมาดูวิธีคิดของนักการเมืองในประเทศเล็ก ๆ แต่สามารถยืนหยัดต่อสู้กับศัตรูที่มีอยู่โดยรอบได้อย่างทะนงองอาจ ใช่แล้ว นั่นคือ อิสราเอล
.

ขณะที่ Yitzhak Rabin กำลังปราศรัยกับผู้สนับสนุนในเมืองไฮฟาในช่วงปี 1970 และผู้หญิงคนหนึ่งยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “คุณ Yitzhak ดิฉันเป็นครู และดิฉันเชื่อว่า อนาคตของทั้งประเทศขึ้นอยู่กับการศึกษา ดิฉันอยากรู้ว่า คุณจะจัดการระบบการศึกษาอย่างไร?”

คำถามแบบนี้ แทบจะเป็นอาหารจานโปรดของนักการเมืองเลย นักการเมืองคนใดก็ตามสามารถตอบปัญหาเรื่องนี้ได้ โดยใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีโดยการพูดถึงงบประมาณที่มากขึ้น ชั้นเรียนที่เล็กลง โครงสร้างพื้นฐานที่ทันสมัย ฯลฯ แต่ Rabin ไม่ได้ตอบแบบนั้น เขาตอบว่า “คุณพูดถูกที่อนาคตของทั้งประเทศขึ้นอยู่กับการศึกษา น่าเสียดายที่อนาคตทั้งหมดของประเทศขึ้นอยู่กับรายการที่ยาวเหยียด และเราไม่สามารถพยายามจัดการทั้งหมดได้ในคราวเดียว มิฉะนั้นแล้วเราจะไม่ทำอะไรเลย เราได้ตัดสินใจว่า ลำดับความสำคัญสูงสุดสองประการของเราคือการป้องกันประเทศและเศรษฐกิจ เราอาจจะคิดผิด แต่การศึกษาคงต้องรอไปก่อน”

คำตอบที่ชัดเจนและตรงไปตรงมาเช่นนี้เป็นเพราะอิสราเอลเป็นประเทศเล็ก ๆ ที่ต้องยืนหยัดต่อสู้กับศัตรูที่มีอยู่โดยรอบนับตั้งแต่การก่อร่างสร้างประเทศ อิสราเอลยังไม่สามารถจัดการทุกอย่างได้ในคราวเดียว มีหลายอย่างที่รัฐบาลอิสราเอลยังไม่ได้จัดการ แต่ความสำคัญที่สุดคือการป้องกันประเทศและเศรษฐกิจ รวมทั้งความสัมพันธ์ระหว่างประเทศอีกด้วย จะมีใครบ้างที่สามารถแก้ไขพัฒนาระบบการศึกษา ปรับปรุงตลาดแรงงาน เพิ่มสวัสดิการ และจัดหาที่อยู่อาศัยที่ดีและราคาไม่แพง ในขณะที่ยังมีสิ่งที่สำคัญที่สุดสองเรื่อง ซึ่งหมายถึงความอยู่รอดของประเทศชาติที่ยังคงต้องรีบจัดการ หวังที่จะเห็นผู้นำทางการเมืองไทยมีวิธีคิดเช่นนี้ “เรื่องสำคัญที่จำเป็นของประเทศชาติต้องมาก่อนสิ่งอื่นใด...เสมอและตลอดไป”