‘แม่น้อย’ โวย!! ถูกลูกสาว ‘หญิง รฐา’ สั่งหยุดขายส้มตำ ด้านแม่สวนกลับ ยื่นคำขาด!! “จะให้เลิกตำ ต้องมีหลานให้ฉัน”

(15 ก.ค. 66) ถูกสั่งห้ามขายส้มตำซะแล้ว สำหรับ ‘แม่น้อย โพธิ์งาม’ ที่ปัจจุบันเปิดร้านขายส้มตำอยู่แถวบางนา ก.ม.14 (ขาออก) แต่ด้วยความเป็นห่วงของลูกสาว อยากให้แม่ได้พักผ่อน ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยให้ลำบากแล้ว

ล่าสุด แม่น้อย เดินทางมาร่วมแสดงความยินดีกับ หญิง รฐา ที่ร่วมกับเพื่อนๆ จัดงานเปิดตัว The Grand Opening of Our New ‘ACTLAB THE MASTERS’ เปิดสถาบัน แอ็ค แล็บ ห้าห้า เดอะ มาสเตอร์ สถาบันสอนการแสดง สาขาบางนา ที่ ลานอีเวนต์ ชั้น 1 ATT U Park Bangna

จากนั้น แม่น้อย ได้เปิดใจกับสื่อมวลชนถึงเรื่องร้านส้มตำที่ลูกสาวไม่อยากให้ไปทำแล้ว โดยเจ้าตัว เผยว่า…

“อยากให้ช่วยหน่อยว่าอย่าให้เขามาห้ามแม่มากนัก เพราะแฟนๆ ส้มตำของฉันเขาก็บอก ว่าบอกลูกด้วยว่าถ้าแม่น้อยหยุดฉันไม่มีที่กิน”

ใครห้ามแม่พูดไป?
แม่น้อย : “ญาญ่า ญิ๋ง นี่แหละค่ะ แล้วลูกเขยฉันเป็นคนเสริม แม่ครับจะทำอะไรแม่ทำตามใจที่แม่ชอบเลย (อีกคนยุอีกคนห้าม?) แล้วฉันจะไม่รักลูกเขยฉันได้ยังไง แกคิดดูสิ”

แล้วทำไมลูกมาทำอย่างนี้กับแม่ได้?
แม่น้อย : “ฉันบอกหญิงฟังฉันนะ ฉันไม่ได้ทำฟรี ฉันได้ตังค์ด้วยนะ (ฉันหาเงิน?) เออ พูดถูก ไอ้นี่พูดดี (หัวเราะ) เล่นตลกมาเลี้ยงมันก็เงินจากประชาชนนี่แหละ และแฟนๆ สมัยนั้นยังไม่มีโซเชียล เขาก็รักเรามาตลอด นี่ก็โตมาได้ก็เงินของประชาชน แล้วตอนนี้ฉันนะไม่ได้เล่นตลก ฉันเอาส้มตำมาแทน ก็เงินของแฟนๆ ฉันทั้งนั้น (แล้วจะมาห้ามฉันทำไม?) ใช่ (หัวเราะ)”

แล้วไม่เคยเล่นติ๊กต็อกใช่มั้ย?
แม่น้อย : “หลานสาวเอามา คอมเมนต์เพียบเลยบอกว่าให้กำลังใจแม่น้อยนะ เพราะฉะนั้นตอนนี้ น้อย โพธิ์งาม ขอสรุป ถ้านางจะให้ฉันเลิกตำส้มตำ นางต้องมีหลานให้ฉัน (หัวเราะ) แล้วฉันจะวางสากวางครก”

ประกาศตรงนี้เลยนะ?
แม่น้อย : “ใช่ เพราะอยู่บ้านมันจะเหงา ขอโทษลูกๆ ทุกคนนะคะ อย่าห้ามพ่ออย่าห้ามแม่ ให้แกได้ทำอะไรให้ซ้อมได้ปั่น ได้คิดเงิน ได้ตำบ้าง ให้ฉันได้ตอแหลกับแฟนๆ บ้าง จะมาห้ามอะไรฉัน เพราะฉะนั้นคำชมต่างๆ ที่ให้แม่น้อยมาก็ขอขอบคุณตรงนี้ด้วยนะคะ”

ยื่นคำขาดไปนานหรือยัง ว่าต้องมีหลานนะ?
แม่น้อย : “ก็นี่แหละ เต็มๆ ก็วันนี้ (ครั้งแรกในโลก?) ใช่ ครั้งแรกในโลก (แล้วถ้ามีหลานจริงๆ แฟนๆ ส้มตำล่ะ?) ห๊ะ ฉันก็จะรักหลานมากกว่าก็ได้ (หัวเราะ)”

ถ้าหญิงบอกว่า แม่ไม่ต้องทำงานให้ เขาให้เงินเดือนละ 1 ล้าน?
แม่น้อย : “ไม่ต้องล้าน แค่แสน แม่ก็ไม่ทำอะไรแล้ว แต่ที่ฉันทำนี่อย่างน้อยๆ นะ เอาจริงๆ หนี้สินนะหมดแล้ว แต่ดันไปสร้างร้านขึ้นมาก็มีขาดทุนบ้าง โควิดบ้าง เขาก็บอกอะไรของแม่เนี่ย แล้วฉันขอถามหน่อย ถ้าไม่ให้ฉันทำ ฉันนั่งเป็นง่อยอยู่บ้านแกพอใจไหม ลูกๆ ทุกคนที่ห้ามพ่อแม่ไม่ให้ทำอะไร เธอน่ะเป็นตัวฆ่าพ่อฆ่าแม่ ไม่ได้นะคนแก่สมัยนี้ต้องทันเด็กรุ่นใหม่”

คำนี้พูดกับ หญิง ใช่ไหม?
แม่น้อย : “พูดกับทุกคนนี่แหละ (หัวเราะ) (นี่คือความในใจใช่ไหม?) ใช่ ฉันไม่ได้เจอกับนักข่าวมานานมาก แต่ก่อนหญิงเขาพาฉันไปทำงานด้วย ฉันจะไปด้วยทำไม ฉันตำส้มตำ ฉันได้ตอแหลกับชาวบ้านฉันสนุกกว่า ไปกับเขานะ เขาพูดแต่ภาษาอังกฤษกัน ฉันไม่รู้เรื่องกับเขา ฉันก็ไม่รู้เรื่อง (หัวเราะ)”

ตอนนี้ขายยังไงบ้าง?
แม่น้อย : “มีออกบูธนะ ตามกระทรวงต่างๆ โรงพยาบาลต่างๆ เรียกไปหมดแล้ว (หญิงก็ห่วงแม่จะไม่สบาย?) ฉันเดือดร้อนมันหรือเปล่า เปล่าเลย ประกันเป็นคนจ่าย (หัวเราะ)”

ตอนไฟดูด ตอนมีดบาดทำยังไง?
แม่น้อย : “อันนั้นตกใจ หงายเงิบเลย ฉันเก่งนะ ฉันขับรถออกไปเอง มือหนึ่งกำมือหนึ่งขับรถเองด้วย (เก่งขนาดนี้ไม่ต้องมีลูกก็ได้?) (หัวเราะ) เธอนะถูกใจฉันจริงๆ ขอขายของหน่อย ร้านฉันอยู่แถวนี้เอง บางนา ก.ม.14 ก่อนถึงธนาซิตี้ค่ะ”