(13 ธ.ค. 65) นายนริศโรจน์ เฟื่องระบิล อดีตเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงบัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊ก Fuangrabil Narisroj ว่า...

สิ่งที่ไม่เคยเห็นด้วยมาตลอด คือ...

1. เรือดิสโก้ที่ล่องไปพักในเขื่อนหรือแม่น้ำท่ามกลางผืนป่าที่เงียบสงบ เคยไปเที่ยวพักผ่อนนอนค้างบนเรือที่ล่องแคว/เขื่อนกาญจนบุรี เราหวังที่จะได้ดื่มด่ำกับความเงียบสงบของผืนป่าสองข้างลำน้ำ ดูดาวบนท้องฟ้ากระจ่างใส กลับไปเจอเรือที่ติดไฟดิสโก้ เปิดเพลงดังลั่น เต้นกันสนั่นบนเรือท่ามกลางผืนป่าที่มืดมิด! คนไทยเรานี่ก็แปลกแยกแยะไม่ออกว่าการพักผ่อนแบบไหนเหมาะกับสถานที่อย่างไร ดันไปเอาความสนุกในเมืองเข้ามาทำลายความสงบในผืนป่า

2. การจัดคอนเสิร์ตที่เขาใหญ่ เคยฟังนักสัตววิทยาบอกว่า สัตว์ป่าสามารถรับรู้ได้ถึงคลื่นเสียงและความดังได้ดีกว่าคน ถึงแม้จะอยู่ห่างออกไปหลายสิบกิโลก็ตาม และเป็นเหตุให้สัตว์เกิดการย้ายถิ่นหนีได้ แถมทุกปียังทิ้งขยะ สร้างความแออัดจอแจของพื้นที่ที่ควรเป็นพื้นที่สงบโดยไม่สมควร

(4 พ.ค. 66) น.ส.ณัฏฐา มหัทธนา หรือ ‘โบว์’ นักกิจกรรมทางการเมือง โพสต์ในสื่อสังคมออนไลน์ ทั้งเฟซบุ๊กและทวีตเตอร์ ระบุว่า…

ที่บางพรรคชอบพูดว่า ไม่มียุคสมัยใดมีคนโดนคดี 112 เท่าสมัยนี้ ก็อยากชวนไปดูรายละเอียดว่าคดีส่วนใหญ่มาจากที่ไหน มันมาจากกลุ่มล้มเจ้าขนาดใหญ่ที่ถูกเปิดโดยคนจากต่างประเทศ ที่คุณและกลุ่มเคลื่อนไหวที่สนับสนุนก็มีท่าทีเห็นดีเห็นงาม ทำตัวเป็นเนื้อเดียวกันตลอดเวลา แล้วไปดูข้อความในนั้นว่าเป็นยังไงกันบ้าง.. ทุกครั้งที่พูดว่าจะแก้ 112 (และเสนอแก้แบบแทบไม่เหลือโทษ) เพราะหวังดีต่อสถาบันฯ มันจึงไม่เคยฟังขึ้น ก็เท่านั้นเอง

พรรคการเมืองอื่นๆ ที่ไปพูดตามๆ กันก็ต้องรอบคอบด้วย ปัญหาการบังคับใช้เป็นส่วนหนึ่ง แต่มันมีปัญหาที่คุณก็ไม่เคยพูดถึง เพราะไม่เคยไปดูให้รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น มือหนึ่งให้ท้ายคนยั่วยุให้เกิดการละเมิดอย่างรุนแรงมากมาย อีกมือหนึ่งออกมาโวยวายถึงคดีส่วนน้อยที่ดูเหมือนมีปัญหา