(2 พ.ค.66) รศ.ดร.วินัย ดะห์ลัน ผู้อำนวยการ ศูนย์วิทยาศาสตร์ฮาลาล จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (ศวฮ.) ได้โพสต์เรื่องราวจากเพจ 'Pagarung Rit (ปะการัง)' ซึ่งสะท้อนถึงโอกาสในชีวิตผ่านชายหนุ่มวัย 32 ที่เพิ่งออกจากคุกมาไม่นาน ว่า...

แอรอน ทักเกอร์ หนุ่มวัย 32 ปี เพิ่งออกจากคุกเพียงสัปดาห์เดียว แต่เขาโชคดีที่ได้นัดสัมภาษณ์งานในเช้าวันหนึ่ง ที่เมืองบริดจ์พอร์ต รัฐคอนเนตทิคัต 

เขาตื่นแต่เช้ามืด สวมเสื้อเชิ้ตสะอาดตัวเก่งแล้วรีบขึ้นรถบัสประจำทางตรงไปจุดหมายทันที...

ระหว่างทาง ได้พบเหตุการณ์ไม่คาดคิด รถคันหนึ่งประสบอุบัติเหตุพุ่งชนต้นไม้แล้วพลิกคว่ำ ขณะที่รถบัสชะลอ 

แอรอนถามคนขับว่า คุณจะลงไปช่วยไหม? คนขับรถบัสตอบว่า “ไม่ได้ครับ แต่ถ้าคุณลงจากรถ ผมก็ต้องทิ้งคุณไว้นะครับ” เพราะคนขับต้องรักษาเวลาตามตารางเดินรถ"

ขณะนั้นเอง ที่แอรอนสังเกตเห็นเริ่มมีควันลอยออกมาจากรถที่ประสบเหตุ 

เขาตัดสินใจวิ่งลงจากรถบัสตรงไปยังรถที่พลิกคว่ำทันที เขารีบปลดเข็มขัดที่นั่งคนขับ ดึงเขาออกมาจากซากรถ ปากพร่ำพูดปลอบประโลมชายผู้เคราะห์ร้ายว่า “ไม่เป็นไร คุณจะไม่เป็นไร...ครอบครัวของคุณยังต้องการคุณ ลืมตาตื่นไว้นะครับ” 

ครู่ต่อมา ไฟลุกท่วมรถ โชคดีที่ดึงคนขับออกมาจากรถได้ทัน แอรอนยอมถอดเสื้อสะอาดตัวเก่งเพียงตัวเดียวของเขาออกและใช้มันช่วยห้ามเลือดที่ศีรษะของผู้บาดเจ็บ เขาอยู่เฝ้ารอจนนักผจญเพลิงและหน่วยกู้ภัยฉุกเฉินมาถึง...

แล้วแอรอนก็พลาดนัดสัมภาษณ์งาน เขารู้ว่านั่นเป็นนัดครั้งสำคัญของเขา โดยเฉพาะคนที่เพิ่งออกจากคุก แต่ก็มีสิ่งอื่นที่สำคัญมากกว่า...

**เมื่อมีคนถามว่าทำไมยอมเสียโอกาสขนาดนั้น?

***เขาตอบว่า “เรื่องงานเดี๋ยวก็มาใหม่ได้แต่เรื่องของชีวิต มีแค่ครั้งเดียว"

มาร์กาเร็ต บี. มอสส เคยกล่าวว่า “ความหวัง คือหน้าต่างบานใสที่ยอมให้แสงสว่างและโอกาสใหม่ ๆ ผ่านเข้ามา

"ถ้อยคำดีๆ, ความมีน้ำใจ และความรักจะเปิดหน้าต่างบานนั้น... 

"ความหวัง, ก็เป็นเช่นเดียวกับแสงตะวันอบอุ่น ที่สามารถทำให้เรากลับมามีชีวิตได้...”

แม้แอรอนจะเคยทำผิดพลาด แต่เขาก็ยังมีความหวัง ความหวังที่มิใช่มีเพื่อตัวเองเท่านั้น...หากยังสละตนเสี่ยงชีวิตเป็นหน้าต่างแห่งความหวังสำหรับผู้อื่นด้วย 

เป็นหน้าต่างบานใสที่ยอมให้แสงตะวันผ่านเข้ามาชุบชีวิตคนขับรถที่ประสบอุบัติเหตุให้ลืมตาตื่น มีลมหายใจต่อไป...

เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายในวงกว้าง ชุมชนได้ทราบเรื่องราวของแอรอน พวกเขาจึงจัดทำเพจระดมเงินบริจาคเพื่อช่วยเหลือเขา เพียงไม่กี่วัน ก็มีจำนวนมากกว่า 60,000 ดอลลาร์ นอกจากนี้ ยังมีหลายบริษัทองค์กรเสนองานให้เขาทำ บางข่าวบอกว่า บริษัทที่แอรอนจะไปสัมภาษณ์งานได้ขยายเวลาให้เขามาสัมภาษณ์ใหม่...

สิ่งดี ๆ เหล่านี้ เกิดขึ้นได้ เพราะเขาได้เปิดหน้าต่างแห่งความหวังให้คนอื่นก่อน 

สายลมแห่งความเปลี่ยนแปลงจึงพัดเข้ามาคลายร้อนให้ชีวิตของเขาได้ผ่อนคลายและร่มเย็น

ทุกเช้าที่ตื่นมา ไม่ว่าฟ้าข้างนอกจะมืดหม่นเพียงใด... จงเป็นหน้าต่างให้ใครสักคน !

ปะการัง (ขอขอบคุณ)

---

ที่มา: https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02RT8LckNvpnFE3FhKNQFNChAr5rSkaswu9qt68FnQwyEd4vQtWgVwp5SbscLjDE8Jl&id=100001487375487&mibextid=Nif5oz

https://www.facebook.com/100044573463164/posts/pfbid02yeqbLmrboLGKxpPJqEdpbnMdm5WXwvL5PT7bVUFNbSPcrqp8R9jo23m13veWVvT2l/?mibextid=Nif5oz