เห็นสามนิ้วแล้ว 'นักเขียนซีไรต์' คิดถึง 'ยาย' เขวี้ยงสากตะบันหมากทองเหลืองใส่โรงลิเก

5 ต.ค. 64 - วิมล ไทรนิ่มนวล นักเขียนรางวัลซีไรต์ โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊กหัวข้อ "คิดถึงยาย" โดยระบุรายละเอียดว่า เห็นพวกสามนิ้วก่นด่าเหยียดหยามคนอื่นๆ สารพัด พอโดนด่าเข้าบ้างกลับว่าเขาเหยียดหยามความเป็นมนุษย์! แล้วก็ด่าเขาต่อ!

ผมนึกถึงวัยเด็ก... ไปดูลิเกงานวัดหน้าแล้ง "ตัวนังอิจฉา" ซึ่งเป็นเมียน้อยของพระเอกโคตรโง่ ก็หาเรื่องกลั่นแกล้งก่นด่าเหยียดหยามนางเอกผู้แสนดีจนน่าหมั่นไส้ไม่หยุดไม่หย่อน แล้วก็แถไปออดอ้อนฟ้องพระเอกว่าถูกนางเอกรังแก (กรูโกรธมึงมาก!)

"ผัวขา... ดูอีดอกนั่นสิคะ มันพูดจาหยาบคายกับเมีย!"

ยายคนหนึ่งซึ่งนั่งตะบันหมากอย่างเคร่งเครียดอยู่ข้างหน้าผมก็สุดจะทนต่อไป แกลุกขึ้นเขวี้ยงสากตะบันหมากทองเหลืองขึ้นไปบนเวที  "มึงนั่นแหละอีดอก! ตอแหลเห็นๆ กูดูอยู่!"

จากนั้นก็ชี้หน้าด่าทั้งพระเอก นางเอกและนังตัวอิจฉา

"ไอ้ฉิบผาย! ถ้าพวกมึงยังทะเลาะกันไม่เลิก กูจะเผาโรงลิเกแม่มันเลย!"

เดือดร้อนถึงท่านผู้ชมที่อยู่ใกล้ๆ ต้องช่วยกันดึงยายให้นั่งลง แล้วช่วยกันบอกว่า "ยาย! ยาย! นั่นมันลิเก ยาย เขาเล่นให้ดู" 

ยายยังหัวร้อน "เล่นเหี้ยๆ หยั่งงี้จะเล่นทำไมวะ มันได้อะไรขึ้นมา! ไม่มีหัวคิด!" ยายขยับโจงกระเบนจะขึ้นไปลุยบนเวที

เล่ามาด้วยความคิดถึงยาย อยากให้ยายมาเห็นบ้านเมืองตอนนี้จัง ไม่รู้ยายจะด่าว่าไง และยังนึกสงสัยอยู่ว่าคืนนั้นยายได้สากตะบันหมากทองเหลืองคืนหรือเปล่า

ที่มา : https://www.thaipost.net/main/detail/118785
https://www.facebook.com/wimonwriter/posts/4421284167961104