จากผู้ใช้เฟซบุ๊ก Apisit Busayarasamee โดย พลตรี อภิสิทธิ์ บุศยารัศมี ได้โพสต์เรื่องราวที่เคยเขียนไว้เมื่อ 6 ปีก่อนเกี่ยวกับความทรงจำต่อในหลวงรัชกาลที่ 9 ความว่า...

เรื่องราวเมื่อ 6 ปีก่อน ที่ผมเขียนไว้

เมื่อ 2 ปีก่อน วันที่ 5 ธันวาคม 2557

ลูกสาวผมถามว่า “พ่อเคยเห็นในหลวงไหม?”

“เคย” ผมตอบลูกสาว

“เป็นโชคดีของพ่อ พ่อเคยเห็นในหลวงจริงๆ 4 ครั้ง ครั้งแรก ตอนพ่อเป็นนักเรียนนายร้อยปี 1 ปีนั้นเป็นปีครบรอบ 101 ปีโรงเรียนนายร้อย จปร. นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณเพราะ ในปีที่โรงเรียนนายร้อย จปร.ครบ 100 ปีพระองค์ก็เสด็จมาแล้ว”

“ครั้งที่สองตอนสวนสนามราชวัลลภ ที่พ่อเป็นนักเรียนนายร้อยปี 2 ที่ลานพระรูปทรงม้า”

“ครั้งที่สามนี่เป็นครั้งสำคัญในชีวิตพ่อ คือพ่อได้รับพระราชทานกระบี่และปริญญาบัตรจากพระองค์ เมื่อปี2536 ครั้งนั้นคุณย่าก็ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าด้วย”

“ทำไมพ่อต้องรับกระบี่ด้วย” ลูกสาวผมถาม “แล้วกระบี่นี่แทงคนได้ไหม?”

“กระบี่เป็นเครื่องประกอบเครื่องแต่งกายของนายทหารสัญญาบัตร ไม่ใช่เอาไว้ต่อสู้จริง” ผมเล่าต่อ “การรับพระราชทานกระบี่หมายถึงการที่พระเจ้าแผ่นดินมอบความไว้วางพระราชหฤทัยให้ถืออาวุธเพื่อปกป้องบ้านเมือง”

“ครั้งที่ 4 ก็เมื่อปี 2545 ตอนนั้นหนูยังอยู่ในท้องแม่เลย พระองค์เสด็จมาพระราชทานเข็มเครื่องหมายเสนาธิปัตย์ ที่เป็นเครื่องหมายสำคัญของนายทหาร ว่าจะรับใช้ราชวงศ์ด้วยความซื่อสัตย์จงรักภักดี”

ผมเล่าจบก็นึกถึงเรื่องของทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียง

ผมได้ฟังอาจารย์ท่านหนึ่งเล่าว่า “เศรษฐกิจพอเพียงไม่ได้หมายถึงการเกษตร ปลูกข้าว เลี้ยงไก่ เลี้ยงหมู หรือมีชีวิตอยู่แบบยากจน แบบที่พวกเราเห็นกัน”

“แต่เศรษฐกิจพอเพียง นำไปใช้ได้ในทุกวงการ ในปี 2540 ที่พระองค์พระราชทานแนวพระราชดำรินั้นเป็นปีที่ประเทศประสบปัญหาวิกฤติ”

“แนวนั้นคือการไม่ทำตามกระแสทุนนิยมหลัก คือเงินซื้อได้ทุกสิ่ง

แต่เป็นการพอประมาณ คือไม่มากไม่น้อยไป เช่น การแต่งตัวของเราให้เหมาะกับกาลเทศะ สมฐานะ ไม่ใช่ตระหนี่

ให้มีเหตุผล มีความเป็นวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่เห็นกล้วยออกเครือยาวๆ ก็ไปผูกผ้าสามสี และกราบไหว้ ขอหวย

และมีภูมิคุ้มกันคือไม่ประมาท เผื่ออนาคต เช่นการมีเพื่อน มีหัวหน้า เป็นต้น

ทุกอย่างอยู่ภายใต้การมีความรู้ ความรู้คือการเรียนแล้วนำไปประยุกต์ใช้ ไม่ใช่ปริญญาที่บ่งบอกการมีความรู้

และมีคุณธรรมคือเชื่อว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว”

ทั้งหมดนี้คือปรัชญาที่คนไทยทุกคนควรรู้และนำไปใช้....นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ที่มีต่อพสกนิกร....

เผยพระราชดำริ 'ในหลวง' ก่อนปรับปรุงสนามม้านางเลิ้งเป็นสวนสาธารณะ-หวังลดปัญหาจากการพนันม้า 'ผู้พันเบิร์ด' มองผู้ใช้เดิมไม่ต่อสัญญา สุ่มเสี่ยงถูกฮุบพื้นที่ ชี้ที่ดินทรัพย์สินฯ อดีต-ปัจจุบัน นำไปเช่าช่วงต่อทำกำไรพร้อม ระบุภายภาคหน้าจะยังได้เห็นหลายสิ่งที่พัฒนาสถาพรต่อไป

(13 ต.ค.65) พันเอกวันชนะ สวัสดี หรือ ผู้พันเบิร์ด จิตอาสา 904 เปิดเผยถึงความเป็นมาในการใช้ที่ดินสนามม้านางเลิ้ง และแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในการปรับปรุงพื้นที่เป็นอุทยานเฉลิมพระเกียรติฯ สวนสาธารณะขนาดใหญ่ ปอดแห่งใหม่ใจกลางกรุงเทพฯ และเป็นพื้นที่จอดรถของโรงพยาบาลรามาธิบดี

โดยระบุว่า สนามม้านางเลิ้งถูกสร้างขึ้นตั้งแต่สมัย ร.6 ตอนนั้นบริบทสังคมกับการแข่งม้าถือเป็นเรื่องใหม่ มีพันธุ์ม้าต่างประเทศเข้ามามาก ร.6 สร้างสนามม้านี้เพื่อเป็นการพัฒนาพันธุ์ม้าในประเทศไทยในภาพรวม อันหมายถึง การแข่งขันที่เป็นกีฬา การค้าขายอาหารเพื่อส่งเสริมธุรกิจชุมชน การพักผ่อน และธุรกิจกีฬา เมื่อวันเวลาผ่านไป บริบทสังคมเปลี่ยนวัตถุประสงค์เหล่านี้ก็เปลี่ยนและลดลง มีการพนันเข้ามาเกี่ยวข้อง มีผู้มีอิทธิพลในการแข่งขัน สามารถกำหนดผลแพ้ชนะได้

ที่สำคัญในการปรับปรุงครั้งนี้คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯเห็นว่า การพนันมีผลเสียเกิดขึ้นมากในวงกว้าง และตามมาซึ่งปัญหาอาชญากรรม ยาเสพติด สุดท้ายก็กระทบกับครอบครัว ครอบครัวแตกแยก จึงเป็นที่มาและเหตุผลที่ปรับปรุงครั้งนี้

“ผมมาคิดต่อว่า การขอที่ดินคืนครั้งนี้ก็ขอคืนในขณะที่หมดสัญญาเช่าไปก่อนหน้านี้นานแล้ว ค่าเช่าก็ไม่แพง เพียงเดือนละ 10,000 บาท แต่กลับเอาไปหากินกับการพนันมีเงินหมุนเวียนสัปดาห์ละหลายร้อยล้านบาท ขอสังเกตคือ การที่สัญญาหมดไปนานแล้ว แต่ไม่มีการต่อสัญญา แสดงให้เห็นถึงความไม่ชัดเจนของสิทธิครอบครองที่ดิน ก็มีความเป็นไปได้ในเรื่องการฮุบเอาที่ดินทรัพย์สินไปเป็นของกลุ่มคนได้ในอนาคต เรื่องนี้เคยเกิดมาแล้วในช่วง 2475 และปัจจุบัน ก็ยังมีอีกหลายพื้นที่ ที่ไม่ชัดเจน มีกลุ่มคนเข้าใช้ประโยชน์ที่ดินทรัพย์สินหาประโยชน์เข้าตัวเองอยู่ แค่ปล่อยเช่าช่วงต่อก็ได้กำไรหลายแล้ว ส่วนการทำความชัดเจนนี้ก็เพื่อให้มีเจ้าของที่ดินถูกต้องและเสียภาษีถูกต้องไม่คลุมเครือ”

และแน่นอนว่า เมื่อพระองค์ปรับปรุงสนามม้าครั้งนี้ ก็จะมีข่าวบิดเบือนออกมาทันทีว่า พระองค์จะเอาไปสร้างวัง จนมาถึงวันนี้ความจริงปรากฏแล้วว่าไม่จริงพวกที่บิดเบือนก็ไม่ได้ออกมายอมรับ ที่สำคัญคือ บิดเบือนปล่อยข่าวปลอมเป็นประจำจากคนเดิมๆ แต่ก็ยังมีคนเชื่อ และมีคนเอาไปขยายผลต่อ สร้างความเข้าใจที่ผิดต่อสถาบัน แต่ก็ยังมีคนเชื่อและเชียร์อยู่ คนบิดเบือนเหล่านี้หวังผลทางการเมืองและอำนาจเงินทองเข้ามาสู่ตนเองทั้งนั้น