(21 ก.พ.66) พยาบาลสาว โพสต์รูปภาพจดหมาย ที่เขียนด้วยลายมือ ฉบับหนึ่ง ที่ระบุข้อความว่า…

ชีวิตฉันเกิดมาเป็นชาวเขา พ่อแม่ฉันมีลูกหลายคน แต่พ่อแม่ฉันเลี้ยงดูพวกเรามา ให้พวกเราทุกคนได้เข้ามาเรียนได้มีการศึกษา ฉันเป็นลูกสาวคนเล็ก ตอนเด็ก ๆ ฉันมักจะป่วยบ่อยๆไป รพ.มักจะโดนพยาบาล หรือ ผู้ช่วยพยาบาล ดุด่า แม้เราในฐานะคนไข้ จะไม่ได้ผิดอะไร แต่ก็ไม่เข้าใจ ก็โดนด่าอยู่ดี แม่ฉันเลยบอกกับฉันว่า วันนึงถ้าลูกโตมา ลูกต้องเป็นพยาบาลนะ แล้วลูกอย่าไปทำแบบนี้ ที่เราโดนกับคนไข้ ฉันในวัยที่รู้ความแล้ว ฉันจำได้ขึ้นใจ ในวัยประถมฉันตั้งใจศึกษาเล่าเรียน และได้ลำดับต้นๆของห้องมาตลอด จนฉันมาเรียนมัธยมต้น ฉันโดนบูลลี่เรื่องรูปลักษณ์และชาติพันธุ์ เพื่อน ๆ ล้อว่า ฉันตาตี่ไม่สวยตัวเตี้ย บ้างก็ด่าว่าฉันนั่งหลับเหรอ ฉันโดนบูลลี่มาตลอด ฉันเคยกลับบ้านไปกอดแม่ แล้วร้องไห้กับแม่ เล่าสิ่งที่เจอที่ รร. ให้แม่ฟัง แม่บอกฉันสวยมาก และน่ารักที่สุดในสายตาแม่ ฉันกลับไปเรียนโดนล้อโดนบูลลี่อยู่ตลอด การเรียนฉันเริ่มดรอปลง จนวันปัจฉิม ฉันเข้า รพ. ไม่ได้ปัจฉิมกับเพื่อน พอมาเรียน ม.ปลายเป็น รร.คริสเตียนแห่งหนึ่ง ฉันได้รับการยอมรับจากสังคม เพื่อนและไม่โดนบูลลี่ การเรียนฉันเริ่มดีกลับมา ฉันเข้าเรียนในสายวิทย์-คณิต เพราะฉันใฝ่ฝันจะเป็นพยาบาล ซึ่งตอนฉันใกล้จบทางบ้านมีปัญหาด้านการเงิน แถมสุขภาพคุณพ่อคุณแม่ไม่ค่อยดี คุณพ่อคุณแม่ได้ให้ฉันเปลี่ยนความคิด และเรียนต่อเอกครุศาสตร์ เนื่องจากค่าเทอมพยาบาลสูง ต้องใช้เงินจำนวนมากในการเข้าศึกษาต่อ แต่ฉันก็ยังทิ้งความใฝ่ฝันในวัยเด็กไม่ได้ นั่นก็คือ "พยาบาล" ฉันหาทุกวิถีทาง จนมีอาจารย์ท่านนึงบอกว่า ให้แอดมิชชันคณะพยาบาลของ สถาบันพระบรมราชชนก เพราะเขามีทุนให้เรียน

ในช่วงนั้นฉันปิดเทอม กลับบ้านไปอยู่บนดอย ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ไม่มีอินเตอร์เน็ต ถ้าจะโทรศัพท์ต้องขับไปที่ ๆ จุดมีสัญญาณโทรศัพท์ แล้วฉันก็ได้ขอให้อาจารย์ท่านนี้ แอดมิชชันให้ฉัน โดยฉันส่งรายละเอียดข้อมูลให้อาจารย์ทั้งหมด ทั้งผลคะแนน GAT-PAT คะแนนต่างๆ ตอนนั้นฉันแอดติดเป็นเวชกิจฉุกเฉิน ส่วนพยาบาลติดตัวสำรอง ฉันจึงได้มาเรียนเวชกิจฉุกเฉินไป 1 ปี ระหว่างเรียนเวชกิจ ฉันก็ยังไม่ทิ้งความใฝ่ฝันในวัยเด็ก ฉันได้ไปสอบ GAT PAT ใหม่ แล้วยื่นแอดมิชชันใหม่อีกครั้ง ปีนี้สรุปฉันก็ติดแล้ว ได้เข้ามาเรียนพยาบาล ลำบากมากๆ วันที่ไปตรวจเลือด เพื่อยื่นเข้าเรียนที่ รพ.มหาราชนครเชียงใหม่ ฉันจำได้ แม่กับฉันวิ่งตากฝน เพราะแต่ละตึกไกล และตอนนั้นฝนตกหนัก ด้วยเหตุที่เราไม่รู้ว่าทางแต่ละตึกไปทางไหน แถมถ้าเดินทาง ทางเดินในอาคาร ก็ไปถึงช้าเพราะตอนนั้นเวลาจะ 16:00 เราต้องรีบตรวจ และรีบนำผลมา วันนั้นที่ช้า เพราะเราไปหลาย รพ. ไป รพ.นครพิงค์ แต่เขาบอกรับตรวจ 20 คนต่อวัน ซึ่งเต็มแล้วให้ไปที่อื่น และพวกเราเลยต้องไปที่ รพ.มหาราชพอไปถึงคนไข้ก็เยอะ เลยทำให้ช้าลงไปและต้องวิ่งแข่งกับเวลา

หนุ่มคนใกล้ชิดโพสต์แฉละเอียดยิบ กรณีพยาบาลสาว รพ.ดังเชียงใหม่ เครียดจัดจนเกือบฆ่าตัวตัวตาย ที่แท้โดนคนในกลั่นแกล้งข่มขู่คุกคามหนัก แถมรถถูกยกหายไปนานเกือบ 4 เดือนและแจ้งความแล้ว ไร้ความคืบหน้า จนรู้สึกไม่ปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน แต่ยังถูกสั่งให้ขึ้นเวรกลางคืน

ความคืบหน้ากรณีพยาบาลสาวโรงพยาบาลรัฐชื่อดังในจังหวัดเชียงใหม่ โพสต์บอกเล่าเรื่องราวตัดพ้อที่ถูกกลั่นแกล้งและดูหมิ่นเหยียดหยามในที่ทำงานจนเกิดความเครียดและกดดันอย่างหนัก พร้อมเขียนจดหมายลาตาย และพยายามที่จะกระโดดตึกเพื่อจบชีวิตแต่มีผู้ช่วยเหลือไว้ได้ทัน ขณะที่ทางผู้บริหารหน่วยงาน ชี้แจงและยืนยันให้ความช่วยเหลือพยาบาลสาวรายนี้อย่างเต็มที่ในทุกด้าน

รายงานข่าวแจ้งว่าล่าสุดในคืนที่ผ่านมา มีชายคนหนึ่งได้โพสต์คลิปใน TikTok จำนวน 3 คลิป ที่เป็นการแฉเรื่องราวเกี่ยวกับกรณีพยาบาลสาวที่ถูกกลั่นแกล้ง กดดัน จนทำให้คิดสั้นดังกล่าว โดยเริ่มต้นว่าไม่ต้องตั้งคำถามว่าตนเองรู้จักน้องพยาบาลได้อย่างไร เอาเป็นว่าเป็นคนที่รู้จักสามารถพูดคุยได้ทุกเรื่อง ซึ่งเรื่องของการบูลลี่เรื่องหน้าตาชาติพันธุ์ เป็นเรื่องเก่านานแล้วที่มีการทำความเข้าใจกันแล้วในที่ทำงาน และไม่ใช่เหตุหลักในการที่น้องตัดสินใจครั้งนี้

โดยสาเหตุหลักมาจากการถูกลั่นแกล้งในที่ทำงานจากหัวหน้างาน และคนในโรงพยาบาล ซึ่งจากการแถลงข่าวเมื่อวานนี้ไม่ได้มีการพูดถึงเรื่องความขัดแย้งจริงๆ ซึ่งน้องมีความขัดแย้งกับหัวหน้าแผนกห้องคลอด ซึ่งต้องยอมรับว่าเป็นปัญหาส่วนตัวของกลุ่มคนในที่ทำงานก็จะมีการแบ่งก๊กแบ่งเหล่ากัน แต่ที่สำคัญได้ยกบุคคลคนหนึ่งเป็นตำแห่งหัวหน้าพัสดุ แฟนมีพฤติกรรมเวลาดื่มเหล้าเมาจะกร่างสามารถเข้าออกโรงพยาบาลได้ และยังทำงานที่สรรพสามิตเชียงใหม่ จึงได้ให้แฟนแกล้งน้องด้วยการขนรถจักรยานยนต์ อ้างจะเอาไปตรวจสอบ เนื่องจากเห็นว่าจอดไว้เป็นเวลานาน จนเป็นที่มาของการเข้าไปแจ้งความว่าน้องรถหาย

นอกจากนี้น้องยังพยายามขอความช่วยเหลือจากทางผู้บริหาร แม้แต่จะขอภาพจากกล้องวงจรปิดเพื่อติดตามหาตัวคนร้ายที่ขโมยรถไป แต่กลับอ้างว่าไม่มีภาพ ภาพวงจรปิดที่ได้มานั้นก็ไปได้จากกล้องวงจรปิดบ้านพักของพนักงานในโรงพยาบาล ที่น้องต้องไปขอเอง หลังจากนั้นน้องเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัยที่ถูกคุกคาม จึงไปขอร้องผู้บริหารอีกครั้ง ซึ่งได้รับการดูแลโดยให้มาเข้าเวรและทำงานในตอนกลางวันแทนกลางคืน เนื่องจากรู้สึกไม่ปลอดภัยในชีวิต และทรัพย์สิน แต่ได้เพียง 1 เดือน ตอนนี้น้องต้องกลับมาทำงานและเข้าเวรกลางคืนอีกครั้งคราวนี้น้องจึงรู้สึกว่าไม่ได้รับการดูแลช่วยเหลือปกป้อง และหวาดกลัวที่จะถูกคุกคามอีกครั้ง จนน้องคิดมากเป็นสาเหตุที่ต้องคิดสั้น

ส่วนคลิปที่ 2 ได้ย้อนกลับไปพุดถึงเรื่องการแจ้งความดำเนินคดีกับคนที่นำรถไปตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน 2565 แต่จนถึงขณะจะเข้าเดือนมีนาคมอยู่แล้ว กว่า 3 เดือนนี้ ก็ยังไม่มีความคืบหน้าในคดี ไม่มีหมายเรียกออกมาสักฉบับ ตำรวจทำงานช้ามากจนน้องรู้สึกว่าตำรวจ มีนอกมีในหรือไม่กับคดีนี้ โดยคนโพสต์ยังอ้างว่าทนายความที่ตนเองส่งไปช่วยดูแลคดีให้น้องพยาบาล ยังได้รับการประสานงานจากตำรวจ ว่าจะเอาอย่างไรต่อไปกับเรื่องนี้ ซึ่งต้องเป็นหน้าที่ของตำรวจไม่ใช่มาถามทางฝั่งผู้เสียหาย ซึ่งตำรวจได้เรียกทั้ง 2 ฝ่ายไปพูดคุยกัน