...ไม่รู้ว่าค่านิยมของสังคมในสมัยนี้เป็นอะไรกันหมด

...เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงการยึดโยงกับอุดมคติอันโหดร้ายที่ว่า...

>> ‘คนสวย จะต้องผอม’

>> ‘ยิ่งผอม ยิ่งดูดี ’

>> ‘ผู้ชาย ชอบผู้หญิงผอม’

เรื่องนี้มีปัจจัยชวนคิด ที่ก่อให้เกิดค่านิยมในโลกที่กำลังให้ความสำคัญกับเรื่องรูปลักษณ์ / เรือนร่าง อยู่ 3 ปัจจัย…

1.) การเปลี่ยนแปลงของค่านิยมในสังคมที่บูชาวัตถุ ทำให้คนในปัจจุบันมองว่า ร่างกายเป็นทรัพย์สินรูปแบบหนึ่ง

2.) การพัฒนาเทคโนโลยีแห่งความงามรุดหน้ามาก แพทย์สามารถทำศัลยกรรมให้ร่างกายมนุษย์ไร้ที่ติ หรือใช้กรรมวิธีต่างๆ เพื่อให้ผู้หญิง ผู้ชาย สวยหล่อได้ดังใจปรารถนา

และ 3.) อิทธิพลของสื่อที่กระตุ้นค่านิยมเรื่องรูปลักษณ์ เรือนร่าง สร้างรูปร่างในอุดมคติของวัยรุ่นขึ้นมาก ไม่ว่าจะเป็นนายแบบ นางแบบ ดารา นักร้องทั้งในประเทศและต่างประเทศ

แล้วทำไมถึงเป็นแบบนั้น ?

ความคิดเหล่านี้ เกิดจากอิทธิพล และแรงกดดันของสังคม ที่ยังให้ความสำคัญกับผู้หญิง หรือผู้ชายที่มีหน้าตา รูปร่างสวยงาม รวมถึงมีร่างกายผอมเพรียว โดยเฉพาะยิ่งปัจจุบันด้วยแล้ว คนจะมองแต่รูปลักษณ์ภายนอกอย่างฉาบฉวย หรือมักมีการเปรียบเทียบรูปร่างตัวเองกับผู้อื่น

พูดง่ายๆ ก็คือ เพียงเพราะว่ามนุษย์ต้องการการยอมรับจากสังคม!! และเมื่อสังคมมองเห็นว่าสิ่งไหนดี ก็พยายามเป็นไปตามที่สังคมวางไว้ ส่วนใครที่ไม่เป็นไปตามสิ่งที่สังคมมองว่าดี ก็จะถูกบูลลี่ ล้อเลียน หรือกลายเป็นคนที่ผิดแปลกไปเลยในสังคมนั้น ๆ

กรณีศึกษาที่เทียบเคียงกับกรณีดังกล่าวได้ดีมาจากภาพยนตร์เกาหลีเรื่องนานมาแล้วเรื่องหนึ่งอย่าง ‘200 Pounds Beauty ฮันนะซัง สวยสั่งได้’ ที่สะท้อนเรื่องนี้ได้ชัดมากอ

จากเนื้อเรื่อง ‘ฮันนะ’ เป็นสาวร่างท้วมน้ำหนักกว่า 200 ปอนด์ แต่พรสวรรค์ของเธอ คือ มีเสียงร้องเป็นเลิศ แต่เธอก็ทำได้แค่ต้องหลบอยู่ใต้หลังเวทีแล้วคอยร้องลิปซิงค์ให้กับนักร้องสาวสวย หุ่นดี และมีชื่อเสียงโด่งดังอย่าง ‘เอมี่’ จากการเกลี้ยกล่อมของ ‘ซังจุน’ โปรดิวเซอร์เพลง ที่ฮันนะเองนั้นตกหลุมรัก

เพื่อต้องการเอาชนะใจของซังจุน ฮันนะจึงยอมทำทุกอย่าง และก็มีความสุขเสมอที่ได้ทำ เพียงเพราะอยากใกล้ชิดกับซังจุน

แต่สาวร่างท้วมคนนี้ ไม่เคยคิดเลยว่าน้ำหนักเจ้ากรรมของเธอ !! จะเป็นอุปสรรคอันใหญ่หลวง...ทั้งต่อ ‘ซังจุน’ และคนรอบข้าง

และนี่ก็คือจุดเปลี่ยน !! เมื่อฮันนะรู้ว่าถูกทีมงานในค่ายเพลงมองเหมือนเธอเป็นตัวตลกคนหนึ่ง และแกล้งมาทำดี เพราะต้องการใช้ประโยชน์จากเสียงของเขาเท่านั้น แต่มันคงไม่เจ็บปวดมากเท่าไหร่ หากหนึ่งในนั้นไม่ใช่ ซังจุน โปรดิวเซอร์คนที่เธอแอบรักมานาน

เรื่องนี้ทำให้ฮันนะเสียใจและคิดจะฆ่าตัวตาย แต่สุดท้ายเธอเลือกทำสิ่งตรงข้าม ฮันนะได้ตัดสินใจไปทำศัลยกรรมแปลงโฉมทั้งตัว ทั้งดูดไขมัน ลดความอ้วน เปลี่ยนตา ปรับจมูก แต่งปาก ทำทุกอย่างที่ทำได้ จนเหมือน ‘ตายแล้วเกิดใหม่’ เพราะหลังจากนั้นฮันนะเอง ก็เริ่มต้นชีวิตใหม่ และทำเป็นไม่รู้จักใครอีกเลย แม้แต่พ่อของเธอเอง

จากนั้น ฮันนะ กลายเป็นนักร้องสาวสวยเสียงดี ชื่อ ‘เจนนี่’ หลังจากเขากลับไปสมัครเป็นนักร้องเงาเสียงที่ค่ายเดิมกับซังจุนอีกครั้ง ด้วยความที่สวยครบทุกอย่างแล้ว แถมมีพรสวรรค์เสียงดีเป็นทุนเดิม เจนนี่ หรือฮันนะเลยได้เป็นนักร้องจริง ๆ และสามารถกลับมามัดใจซังจุนได้ด้วยความสวยของเขา ซึ่งทุกอย่างก็ดูจะเป็นแบบที่ฮันนะใฝ่ฝัน

หลังจากที่ฮันนะ ได้เป็นที่ต้องการ เป็นที่ยอมรับของสังคมและคนที่เขารักมากขึ้น แต่ฮันนะกลับรู้สึกว่าเธอ...

>> ‘พราก’ ตัวตนของตัวเองออกไปจากชีวิต

>> ‘พราก’ ครอบครัว คือ พ่อที่เธอรักให้ถอยห่างออกไป

>> ‘พราก’ เพื่อน ที่เคยอยู่เคียงข้างกายให้หมดสิ้นความหมาย

แม้ว่าจะมีทั้งความสวยพร้อม และรูปลักษณ์ภายนอกที่ครบสมบูรณ์ตามที่ต้องการแล้วก็ตาม แต่นี่คือสิ่งที่เธอต้องเสียไปทั้งหมด

ทว่า จนแล้วจนรอด สุดท้ายวันหนึ่ง ซังจุน ก็ได้รู้ความจริงว่า เจนนี่สาวสวย คือ ฮันนะสาวอ้วน และเขาก็ยอมรับไม่ได้ที่ฮันนะทำศัลยกรรมมา แถมซังจุนก็ยังมองว่า สุดท้ายแล้วจะเป็นฮันนะหรือเจนนี่ ก็เป็นแค่สินค้าที่จะทำเงินให้ซังจุนเท่านั้น

อย่างไรเสีย ฉากจบของเรื่อง เกิดขึ้นในงานคอนเสิร์ต โดย เจนนี่ หรือ ฮันนะ ได้สารภาพว่าตัวเองคือ ฮันนะสาวอ้วนที่คอยเป็นลิปซิงค์ให้ศิลปินหลังเวที แถมยังทำศัลยกรรมมาทั้งตัว แต่สุดท้าย ก็เป็นไปตามพลอตเรื่องของหนังที่รู้อยู่แล้วว่าต้องจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้ง เพราะแฟนคลับก็รับได้ในสิ่งที่เขาเป็น จากผลงานและความสามารถของเขา และเธอก็ได้ใจของ ซังจุน รวมถึงได้สิ่งที่เธอเสียไป ไม่ว่าจะเป็นตัวตน ครอบครัว และเพื่อนกลับมา

ถึงกระนั้น หากสะท้อนภาพเสียดสีเจ็บๆ จากภาพยนตร์เรื่องนี้จะพบว่า ‘ความดูดี’ กำลังกลายเป็นบรรทัดฐานของสังคมที่น่าเศร้า สังคมที่โลกสวยและชอบพูดหน้าฉากว่า ‘นิยมคนดี คนเก่ง’ กลับเทียบไม่ได้เลยกับ ‘ความดูดี’ ซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้สื่อให้เห็นชัดจาก ฮันนะ ที่ต่อให้มีความสามารถแค่ไหน แต่รูปร่างหน้าตาไม่ผ่าน ก็ไร้ประโยชน์

ว่าแต่สังคมเราทุกวันนี้ ยังเป็นแบบนั้นกันจริงๆ อยู่หรือเปล่า?

สุดท้ายแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดของมนุษย์ คืออะไร?

...ภาพลักษณ์ที่ดูดี

...ความสามารถ

...หรือ จิตใจดีๆ แบบไหน คือ คำตอบ?

แล้วสรุปเราควรจะเลือกเป็น ‘ฮันนะ’ หรือ ‘เจนนี่’ ดีในสังคมทุกวันนี้?